Reklama

Dysortografia jest zaburzeniem objawiającym się niepoprawnym pisaniem pod względem ortograficznym. Dziecko zna zasady ortografii, natomiast na skutek zakłóceń percepcji słuchowo-wzrokowej nie potrafi pisać bez błędów.

Reklama

Dysortografia, obok dysleksji i dysgrafii, bywa przyczyną poważnych problemów w szkole. Wyjaśniamy, czy dysortografia to choroba, a także, jakie są jej przyczyny i objawy. Podpowiadamy również, gdzie udać się z dzieckiem, by sprawdzić czy ma dysortografię.

Spis treści:

Dysortografia – co to jest?

Według definicji dysortografia to zaburzenie, które objawia się ponadprzeciętną trudnością w nauce i stosowaniu zasad ortografii. Pojawia się na skutek niewykształconej w pełni świadomości fonetycznej. Dziecko nie rozróżnia tego, że słowa wymawiane są inaczej, a ich graficzny zapis wygląda inaczej, dlatego pisząc, popełnia błędy. O wiele trudniej też przychodzi mu nauka języków obcych.

Wielu rodziców zastanawia się, czy dysortografia to choroba. Jest to specyficzne zaburzenie, które ujawnia się w dzieciństwie, w pierwszych latach nauki. Dysortografia może występować u dziecka równolegle z dysleksją i dysgrafią lub niezależnie od nich. Bywa również zaburzeniem towarzyszącym wadom wymowy.

Przyczyny dysortografii

Powodów, dla których dziecko nie jest w stanie pisać bez błędów ortograficznych, może być wiele. Uważa się, że źródłem dysortografii najczęściej są mikrouszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego powstałe jeszcze w życiu płodowym.

Inne możliwe przyczyny dysortografii:

  • opóźnienie w rozwoju centralnego układu nerwowego;
  • powikłania powstałe podczas porodu;
  • uszkodzenia struktur korowych powstałe już po narodzinach.

Dysortografia – objawy

Rodzic może przypuszczać, że dziecko ma dysortografię, jeżeli pojawiają się u niego problemy z poprawnym pisaniem. Nie dotyczą one jedynie popełniania błędów ortograficznych.

Objawy dysortografii:

  • problem z rozróżnianiem głosek opozycyjnych, np. dźwięcznych i bezdźwięcznych;
  • mylenie wyrazów, które różnią się tylko jedną cechą dystynktywną, dziecko pisze np. „ś” zamiast „sz”, „ż” zamiast „dż”;
  • przestawianie w pisanych wyrazach głosek i sylab, pomijanie liter lub dodawanie takich, których w wyrazie nie ma;
  • łączenie przyimków z rzeczownikami, pisanie np. „wsklepie”, zamiast „w sklepie”;
  • popełnianie typowych błędów ortograficzne, mylenie „ó” z „u”, „ch” z „h”, itd.

Diagnozowanie dysortografii

Aby sprawdzić, czy dziecko ma dysortografię, należy udać się z nim do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Tam zostanie przeprowadzone badanie diagnostyczne Jeżeli diagnoza się potwierdzi, wówczas dziecko otrzyma z poradni orzeczenie o dysortografii i może rozpocząć leczenie tego zaburzenia. Warto postarać się o uzyskanie zaświadczenia o dysortografii, ponieważ jeżeli dziecko faktycznie ma trudność z poprawnym pisaniem, a nie zostanie zdiagnozowane, może mieć poważne problemy w szkole i być ocenianie nierównomiernie do swoich możliwości.

Najlepiej jest zbadać dziecko w kierunku tego zaburzenia już w pierwszych latach szkolnych. Wtedy uzyskanie prawidłowej diagnozy jest nie tylko szybsze niż u starszego dziecka, ale także łatwiejsze. Poza tym, jeżeli dysortografia zostanie stwierdzona u dziecka w 2 lub 3 klasie szkoły podstawowej i w tym wieku rozpoczyna się praca nad zmniejszeniem jej objawów, możliwe jest uzyskanie o wiele lepszych efektów.

Leczenie dysortografii – ćwiczenia dla dzieci

Dziecko cierpiące na dysortografię często pisze tak, jak słyszy, dlatego nie wie, kiedy powinno być np. „ż”, a kiedy „rz”. Ma także problem z literowaniem, bo kiedy słyszy głoskę „t”, zapisuje ją „te”, a nie „t”. Ćwiczenia korygujące to zaburzenie powinny opierać się na trenowaniu różnic między głoskami, literami i sylabami. Ponieważ dziecko z dysgrafią ma słabą pamięć wzrokową, warto też wykonywać z nim zadania na poprawę tej pamięci.

Pomocne jest też:

  • rozwiązywanie łamigłówek, krzyżówek i rebusów;
  • uczenie się zasad ortografii w formie piosenek i wierszyków;
  • czytanie książek, magazynów, komiksów (dziecko ma wtedy kontakt z językiem pisanym i łatwiej mu zapamiętać, jak zapisywane są różne wyrazy);

Zobacz także:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama