Rodzice często pytają, od kiedy podawać dziecku miód. Niektórzy zastanawiają się nawet, czy w ogóle warto wprowadzać go do diety, bo przecież jest produktem słodkim, więc dziecko przyzwyczai się do słodkiego smaku.

Reklama

Bardziej istotna w przypadku miodu jest jednak kwestia bezpieczeństwa. Miód zbyt wcześnie podany dziecku, może wywołać poważne problemy ze zdrowiem.

Spis treści:

Od kiedy dziecko może jeść miód?

Niemowlęta do ukończenia 12. miesiąca nie powinny w ogóle jeść miodu. Miód podaje się dzieciom dopiero po skończeniu przez nie roku. Dotyczy to zarówno miodu zwykłego, jak i pasteryzowanego oraz innych produktów zawierających miód, np. pieczonych na miodzie ciast.

Unikanie miodu w pierwszym roku życia jest konieczne ze względu na ryzyko zachorowania na botulizm dziecięcy (zatrucie jadem kiełbasianym). To bardzo rzadka, ale groźna w skutkach choroba. Jej przyczyną są przetrwalniki toksyny botulinowej (bakteria Clostridum botulinium), które mogą być obecne między innymi w miodzie. Symptomy zatrucia jadem kiełbasianym występują zwykle po 12 godzinach od zjedzenia miodu. Należą do nich: zaparcia, nadmierna senność, wiotkość, utrata apetytu, trudności w oddychaniu.

Zobacz także

Jak wprowadzać miód do diety dziecka?

Dziecko powyżej roku ma już na tyle rozwinięty układ odpornościowy, a dokładnie mikroflorę jelit, że jego organizm jest w stanie poradzić sobie z toksyną botulinową bez ryzyka zachorowania. Mimo to miód, jak każdy nowy produkt, należy wprowadzać do diety dziecka ostrożnie (sprawdź: rozszerzanie diety niemowlaka). Najlepiej podać go w małej ilości i odczekać kilka dni, sprawdzając, czy nie pojawiają się niepokojące objawy. Jeśli dziecko zjadło miód i coś cię niepokoi w jego zachowaniu lub samopoczuciu, skonsultuj się z pediatrą.

Miód może uczulać ze względu na obecność w nim pyłków różnych roślin. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku dzieci alergicznych.

Gdy podajesz dziecku miód po raz pierwszy, niewielką ilość możesz rozsmarować na kanapce, dodać do kaszki lub jogurtu. Miodem możesz osłodzić herbatkę, np. z malin albo polać nim placki.

Ile miodu dla dziecka będzie w sam raz?

Zastanawiasz się, ile miodu dziennie można podać dziecku? I słusznie! Miód zawiera bardzo dużo cukrów prostych, więc nie warto przesadzać z jego ilością.

  • Dzieci po 12. miesiącu powinny spożywać maksymalnie 7 g miodu dziennie.
  • Dla dzieci do 16. roku życia odpowiednia dawka dzienna to 10–50 g miodu.

Podawanie większych porcji miodu zwiększa ryzyko nadwagi i otyłości. Oczywiście, jeśli maluch jest bardzo aktywny, a starsze dziecko uprawia sport, niewielkie przekroczenie zalecanych ilości nie przyniesie mu szkody.

Jaki miód dla dziecka?

Miód to nie tylko zdrowszy zamiennik cukru. To również, a może przede wszystkim produkt, który może działać leczniczo (zwalcza wirusy i bakterie). Warto podawać go małym dzieciom, które np. kaszlą w wyniku przeziębienia. Specjaliści są zdania, że miód dla dzieci powyżej 1. roku może odznaczać się lepszą skutecznością niż syropy na kaszel bez recepty.

Przeziębionemu i kaszlącemu maluchowi możesz podawać mleko z miodem. Dobrym pomysłem jest również przygotowanie małej kromki bułki, posmarowanej masłem i miodem (połączenie tych produktów dobrze nawilża i łagodzi śluzówkę gardła).

Miód na przeziębienie dla dziecka

Każdy miód bez względu na jego rodzaj, ma właściwości lecznicze – może wpływać na pracę układu krwionośnego, nerwowego i przede wszystkim podnosić odporność. Jaki miód możesz podawać dziecku:

Miód lipowy – ma silne właściwości bakteriobójcze i antyseptyczne. Działa także lekko przeciwgorączkowo, napotne. Wykorzystywany jest w łagodzeniu kaszlu.

Miód spadziowy lub gryczany – sprawdzą się najlepiej przy np. nieżytach dróg oddechowych. Mogą być zamiennikiem dla miodu Manuka, a są od niego znacznie tańsze.

Miód malinowy – działa rozgrzewająco i napotne, dlatego też polecany jest na początku przeziębienia. Idealny np. do przyrządzenia grogu na przeziębienie.

Miód wielokwiatowy – wykazuje właściwości antybakteryjne i świetnie sprawdza się w nieżytach górnych dróg oddechowych.

Miód Manuka – zawiera metyloglioksal, który ma bardzo silne właściwości antybakteryjne.

Warto sięgać również po pozostałe rodzaje miodu, które różnią się nie tylko smakiem (akacjowy jest najsłodszy i dzieci go uwielbiają), kolorem, ale również mają nieco odmienne właściwości (szczegółowo opisujemy je w tekście: Jaki miód jest najlepszy dla dziecka).

Znaczenie ma nie tylko rodzaj miodu, ale również źródło jego pochodzenia. Najlepiej kupować miód z zaufanej pasieki, która oferuje miód dobry gatunkowo, nie wzbogacany cukrem oraz mieszankami miodów niewiadomego pochodzenia.

Choć miód ma liczne właściwości zdrowotne, nie należy przesadzać z jego ilością. Warto stosować go ze względu na jego działanie lecznicze, np. podczas przeziębienia. Jedzony w nadmiarze może prowadzić do nadwagi, rozwoju cukrzycy i próchnicy, podobnie jak zwykły biały cukier.

Miód a karmienie piersią

Karmiąca mama może jeść miód bez obaw, że dziecko zachoruje na botulizm dziecięcy. Toksyny botulinowe giną w przewodzie pokarmowym dorosłego człowieka i nie trafiają do krwiobiegu, dlatego nie stwierdza się ich obecności w pokarmie matczynym.

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama