Forældre og Fødsel har modtaget denne pressemeddelelse: TIL PRESSENRevolutionerende/nytænkende praksis I Uppsala. B...
Posted by Forældre og Fødsel on 28 maja 2015
Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, jak dziecko ułożone jest w twoim brzuchu. Oczywiście są ilustracje to obrazujące, możesz też podejrzeć maleństwo na USG w ciąży , ale te obrazy nie dają możliwości zobaczenia dokładnie, w całości tego, jak ułożone jest twoje dziecko. Fotografowanie noworodka Czy wiesz, że istnieje fotograf Marry Fermont (z Holandii), która nie tylko wykonuje zdjęcia dzieci zaraz po urodzeniu , ale przy pomocy położnej udaje jej cię uchwycić na fotografii pozycję, w jakiej dziecko było w łonie matki . Jedna z jej fotografii już podbiła internet, a jest ich więcej! Marry wykonuje tego typu zdjęcia na życzenia rodziców. Istnieje również możliwość, sfotografowania noworodka trzymanego przez ojca (po instrukcji położnej, jak trzymać dziecko, by odzwierciedlić jego ułożenie w macicy). Choć sposób trzymania dzieci wygląda na niebezpieczny, fotograf zapewnia, że noworodki są rozluźnione, czują się komfortowo i bezpiecznie. W końcu spędziły w tej pozycji sporo czasu. Zobacz też: Zdjęcie USG Jaki jest cel fotografowania noworodków w ten sposób? Autorka zdjęć wyjaśnia: "Większość rodziców nie może uwierzyć, patrząc na noworodka, że mieścił się on w brzuchu mamy. Trudno sobie wyobrazić, jak twoje dziecko było "zwinięte" w twoim łonie, teraz gdy już trzymasz je w ramionach. Ze względu na ciekawość rodziców, położne zaczęły pokazywać rodzicom pozycje, w jakich ułożone były ich dzieci. Oczywiście nie odbywa się to przy każdym porodzie. Dużo zależy od położnej. Jeśli tylko uczestniczę przy porodzie, pytam, czy rodzicie nie chcieliby mieć takich fotografii, bo to nie tylko ładne zdjęcia, ale również piękna pamiątka dla rodziców ". Jako mama bliźniąt dodam, że tego typu fotografie byłby szczególnie interesujące przy narodzinach więcej niż jednego dziecka :) Zobacz też: TOP 10...
Jeszcze niedawno o depresji mówiło się tylko w odniesieniu do dorosłych. Dziś już wiadomo, że zachowania depresyjne ma ok. 20 proc. nastolatków . Problemy pojawiają się u coraz młodszych dzieci, nawet u kilkulatków. Większość przypadków nie jest nawet diagnozowanych – w Polsce dramatycznie brakuje psychiatrów dziecięcych i kompleksowej opieki psychologicznej nad dziećmi: mówi prof. Małgorzata Janas-Kozik, psychiatra i psychiatra dziecięcy. Pani profesor, czy to prawda, że obniża się wiek, w którym dzieci zaczynają mieć problemy z psychiką? Coraz młodsze dzieci trafiają po pomoc do psychiatry. Te porady obejmują nie tylko samo dziecko, ale i rodzinę. Z jednej strony rośnie świadomość społeczna: rodzice, których niepokoi zachowanie dziecka , mogą się skonsultować na portalach społecznościowych albo poszukać informacji u dr. Google. Z drugiej strony zmieniło się tempo życia, pewne wymagania stawiane dzieciom i młodzieży, sposób komunikowania się. Zmienił się też model rodziny – z rodziny wielopokoleniowej na rodzinę „nuklearną” , która zwykle ogranicza się do rodzica i dziecka. Ani dziecko, ani rodzic nie mają wsparcia wielopokoleniowej rodziny. Dlatego szuka się pomocy u profesjonalistów. Gdy 20 lat temu zaczynałam pracę jako psychiatra dziecięcy, to głównymi moimi pacjentami były nastolatki . Obecnie pierwsze epizody ciężkich zaburzeń psychiatrycznych zdarzają się już w wieku 12, 13 lat. Ciężkie zaburzenia odżywiania zdarzają się u 11-latków. Rodzice mają trudności wychowawcze , nie radzą sobie z frustracją dziecka, z odmawianiem mu czegokolwiek. To widać już u kilkulatków. Jakie frustracje może mieć tak małe dziecko? Np. to, że rodzice czegokolwiek mu odmawiają, nie chcą mu czegoś kupić w sklepie. Rodzice nie stwarzają dziecku sytuacji frustrujących i nie uczą oczekiwania na nagrodę. Trzeba czasem powiedzieć:...
Nie każdy przedłużający się kaszel , nietypowa gorączka, powiększony brzuch, bóle kości, głowy czy osłabienie oznacza nowotwór u dziecka . Przyczyn jest wiele (np. banalna infekcja), dlatego nie wpadaj w panikę, jeśli u dziecka zauważysz takie objawy. Jeżeli jednak przedłużają się, idź do lekarza, zrób badania, a jeśli nadal masz wątpliwości - idź do onkologa. Lepiej to zrobić niepotrzebnie niż coś zaniedbać – mówi prof. Alicja Chybicka *, która od 40 lat leczy nowotwory u dzieci. Czytaj też: Zbadaj dziecko, siebie, rodzinę: dzień otwartych drzwi w centrach onkologii Rodzice tak boją się raka, że nawet nie chcą o tym myśleć... Kilka lat temu instytut Pentor zrobił dla nas badania. Okazało się, że tylko 28 proc. rodziców wie, że jeśli dziecku wyrośnie guzek , to może to być nowotwór. A reszta nie wiem, co myśli: że to jest ozdóbka?! Rozpoznanie choroby jest zawsze dla rodzica gromem z jasnego nieba. Co powinno być dla rodzica alarmem? Objawy u dzieci nie są specyficzne. Może to być np. powiększenie węzłów chłonnych – ale one powiększają przy każdej chorobie. Bywają też objawy zupełnie niespecyficzne, jak przedłużająca się gorączka , ból, uporczywy kaszel, apatia, osłabienie, niechęć do zabawy. Kolejny objaw: afty w buzi – każdy je może mieć, ale jeśli one nie giną, to trzeba dziecko pokazać lekarzowi. Niebezpiecznym objawem jest koci błysk , który widać na zdjęciach robionych aparatem - oczko dziecka świeci się jak u kota w ciemności. A w obrazie tomografii widać już guz za gałką oczną! Inny objaw: bóle kości – na nodze nic nie ma, a dziecko twierdzi, że je boli. Mama często myśli, że może dziecko nie chce iść do szkoły, wymyśla. Podobnie jest z bólami głowy . Guzy mózgu u dzieci są często rozpoznawane dopiero, jak dziecko upadnie i dostaje drgawek. Bo wcześniej, gdy mówi, że boli je...
