Reklama

Dyschezja niemowlęca nie jest zaburzeniem powszechnie znanym. To schorzenie nie jest groźne dla malucha, ale potrafi być bardzo uciążliwe.

Reklama

Spis treści:

Dyschezja niemowlęca: definicja

Dyschezja niemowlęca to zespół objawów wskazujących na zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego. Dolegliwość ta dotyczy jedynie malutkich dzieci – diagnozuje się ją u maluchów przed 9. miesiącem życia, a najczęściej pojawia się w okolicach 6. miesiąca. Dyschezja niemowlęca polega na zaburzeniach defekacji. Przy dyschezji każde oddanie stolca wiążę się u dziecka z bólem.

Dyschezja przez wielu rodziców może być uważana za kolkę niemowlęcą. Jak odróżnić dyschezję u niemowlaka od kolki? Przede wszystkim dziecko, które ma kolkę, potrafi płakać nawet kilka godzin, natomiast płacz przy dyschezji niemowlęcej trwa od 5 do 30 minut i ustępuje od razu po wypróżnieniu. Podczas kolki u dziecka pojawia się także niepokój i trudno jest uspokoić malucha. Dodatkowo przy kolce dziecko podkurcza nóżki, co nie występuje przy dyschezji niemowlęcej.

Objawem zaparć u niemowlaka jest wyraźny wysiłek podczas oddawania stolca. Przy zaparciach stolec jest twardy, a czasami nie pojawia się wcale. U dziecka z dyschezją niemowlęcą zawsze po płaczu pojawia się miękki stolec, dziecko oddaje go bez wysiłku.

Dyschezja niemowlęca: przyczyny

Dyschezja spowodowana jest niedojrzałością przewodu pokarmowego. Dokładną przyczyną jest zaburzenie koordynacji mięśni tłoczni brzusznej i dna miednicy. To one biorą udział w procesie wydalania kału. Zaburzenie polega na braku synchronizacji mięśni odpowiedzialnych za zwiększanie ciśnienia w jamie brzusznej z mięśniami przepony miednicy.

Dyschezja niemowlęca: objawy

Dyschezja jelit u niemowląt – objawy:

  • płacz,
  • krzyk,
  • napinanie ciała,
  • zaczerwienienie twarzy dziecka,
  • wzmożone oddawanie gazów.

W konsekwencji dziecko po ok. 10 minutach oddaje miękki stolec, odczuwając wyraźną ulgę. Pomiędzy tymi epizodami niemowlę jest spokojne, nie towarzyszą mu inne dolegliwości. Dyschezja niemowlęca mija zazwyczaj po ok. 3-4 tygodniach.

Dyschezja niemowlęca: jak pomóc dziecku?

Dyschezja niemowlęca trwa krótko, jednak jest dość uciążliwa dla malucha. Ulgę może przynieść:

  • Delikatny masaż brzuszka. Wykonuj go spokojnie i powoli. Przesuwaj dłonie na przemian po brzuszku dziecka – od klatki piersiowej w dół, albo masuj zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
  • Okłady z ciepłej (ale nie gorącej!) pieluszki. Ciepło rozluźni i złagodzi ból. Okład połóż na brzuszku malucha na ok. 10 minut. Możesz też użyć termoforu.
  • Noszenie na rękach, kołysanie i przytulanie dziecka. Bliskość rodzica zapewni poczucie bezpieczeństwa i uspokoi maluszka. Pomoże się rozluźnić, da chwilę wytchnienia. Czule przytulaj dziecko, lekko kołysz i troskliwie głaszcz. Pamiętaj, że dziecko wyczuwa twoje emocje.
  • Czasami przejściowo przy dyschezji niemowlęcej pomóc może także podawanie laktulozy, która z racji swoich osmotycznych właściwości spowoduje zatrzymanie wody w świetle jelita i rozmiękczenie mas kałowych, co może ułatwić oddanie stolca.

Pomóc może także biały szum, np. dźwięk odkurzacza lub suszarki do włosów. Dźwięk taki generowany jest także przez zabawki (szumiące misie i inne maskotki).

Dyschezja niemowlęca: leczenie

Dyschezja niemowlęca mija sama po wykształceniu się odpowiednich mechanizmów defekacji u dziecka. Nie wymaga leczenia.

Do lekarza należy zgłosić się, gdy:

  • dziecko nie przyrasta prawidłowo na masie,
  • objawy dyschezji są częstsze i dłuższe,
  • występują problemy z jedzeniem u malucha,
  • pojawiają się zaparcia,
  • następuje spadek masy ciała dziecka,
  • pojawiają się inne problemy rozwojowe.

Takie symptomy mogą świadczyć o tym, że dziecko nie cierpi na dyschezję, tylko na inną, poważniejszą chorobę układu pokarmowego.

Zobacz też:

Reklama
Konsultacja merytoryczna

lek. Aleksandra Symonides

Lekarka, pracuje na Oddziale Neonatologii Uniwersyteckiego Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Reklama
Reklama
Reklama