Reklama

Rotawirusy to najczęstsza przyczyna groźnej biegunki u niemowląt, która może prowadzić do niebezpiecznego dla życia dziecka odwodnienia. Do zakażenia rotawirusami najczęściej dochodzi drogą kropelkową. Rotawirusy z jamy ustnej i nosa dostają się do jelita cienkiego, gdzie przyczepiają się do komórek nabłonka, namnażają i produkują toksyny. Wśród dzieci do 5. roku życia każde co najmniej raz było zakażone rotawirusami. Im młodsze dziecko, tym biegunka jest dla niego bardziej niebezpieczna. Okres inkubacji infekcji rotawirusowej wynosi 12-96 godzin. Szczepienie chroni prawie w 100% przed ciężkimi postaciami biegunki rotawirusowej, czyli takimi, które wymagają hospitalizacji.

Reklama

Objawy infekcji rotawirusowej u dziecka

Objawy infekcji rotawirusowej to zwykle:

  • gorączka
  • stan podgorączkowy,
  • wymioty,
  • biegunka,
  • brak chęci do jedzenia.

Biegunce mogą towarzyszyć bóle brzucha, a czasem także katar i kaszel.

Jakie mogą być powikłania infekcji rotawirusowej?

Jeśli dziecko wymiotuje i ma biegunkę, traci duże ilości wody, a także elektrolitów, co może szybko doprowadzić do odwodnienia, nawet groźnego dla życia. Przebieg infekcji zależy od serotypu wirusa, wieku dziecka, stanu układu odpornościowego oraz sposobu odżywiania. Najciężej biegunki rotawirusowe przebiegają u dzieci poniżej 6. miesiąca życia, ponieważ najszybciej ulegają odwodnieniu.

Jakie są szczepionki przeciw rotawirusom?

Szczepionka przeciw rotawirusom aż do końca 2020 roku była szczepionką zalecaną (płatną) w kalendarzu szczepień. Jednak od 1 stycznia 2021 roku szczepienie przeciw rotawirusom jest obowiązkowe i bezpłatne dla wszystkich dzieci urodzonych po 31 grudnia 2020..
Szczepienie jest możliwe tylko u niemowląt. Trzeba je rozpocząć w wieku od 6. do 12. tygodnia życia. W Polsce dostępne są dwie szczepionki doustne, w których składzie są żywe, atenuowane (odzjadliwione) wirusy:

  • szczepionka jednoskładnikowa, zawierająca atenuowany ludzki szczep wirusa RIX 4414 – podaje się 2 dawki w odstępie przynajmniej 4 tygodni. Drugą dawkę szczepienia trzeba podać przed upływem 24. tygodnia życia, najlepiej przed upływem 16 tygodnia życia.
  • szczepionka pięcioskładnikowa, zawierająca 5 szczepów wirusa, które stanowią reasortanty (wirusy, które powstały po wymieszaniu materiału genetycznego dwóch wirusów) ludzko-bydlęce – trzeba podać 3 dawki w odstępie przynajmniej 4 tygodni. Zaleca się, aby pierwszą dawkę szczepionki podać przed 12. tygodniem życia. Ostatnią dawkę szczepionki powinno się podać najpóźniej do 24. tygodnia życia.

Szczepionki można podać jednocześnie z innymi szczepionkami.

Szczepienie nie chroni przed wszystkimi zakażeniami rotawirusowymi, chroni jednak prawie w 100% przed ciężkimi postaciami biegunki rotawirusowej, czyli takimi, które wymagają hospitalizacji.

Jakie mogą być NOP?

Tak jak po każdej szczepionce, po szczepieniu przeciw rotawirusom mogą pojawić się niepożądane odczyny poszczepienne (w każdym takim przypadku trzeba powiedzieć o tym lekarzowi). Najczęstsze odczyny poszczepienne to brak łaknienia, biegunka, wymioty, gorączka.

Które dzieci nie powinny być szczepione? Nie można szczepić niemowląt, które mają nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu, u których wystąpiła reakcja nadwrażliwości po poprzedniej dawce, mają rozpoznane wgłobienie jelit, wadę wrodzoną przewodu pokarmowego, rozpoznanie lub podejrzenie zaburzeń immunologicznych. Nie można też szczepić dzieci, które mają ostrą infekcję, zwłaszcza z gorączką, biegunkę, wymioty.

Zobacz także:

Reklama
Konsultacja merytoryczna

dr Paweł Grzesiowski

Pediatra, immunolog, prezes Fundacji „Instytut Profilaktyki Zakażeń”, ekspert Naczelnej Rady Lekarskiej ds. COVID-19, autor wielu publikacji na temat profilaktyki, immunologii i szczepień
Reklama
Reklama
Reklama