4 zdania zakazane podczas wychowania dziecka

1. Zachowujesz się jak małe dziecko

Jeśli trzylatek nie pozwala koledze usiąść na swoim rowerku, a czterolatek, mimo twoich zakazów, próbuje wejść na drzewo, to… jest normalne!
Upór, chciwość, egoizm są naturalne we wczesnym etapie rozwoju, zarzut jest więc bez sensu. Twój szkrab jest przecież właśnie małym dzieckiem!
Poza tym, wypowiadając te słowa, nieświadomie przekazujesz komunikat: „Nie podoba mi się, że jesteś sobą”, co może niekorzystnie wpłynąć na jego poczucie własnej wartości. Zamiast krytykować, zacznij rozmowę od słów: „Widzę, że nie chcesz rozstawać się ze swoim rowerkiem”. Pamiętaj też, by krytykować zachowanie a nie dziecko. Może ci się nie podobać, że kilkulatek coś robi lub czegoś nie chce zrobić, ale on sam zawsze powinien być dla ciebie dobrym dzieckiem. Warto też, stosując krytykę czy zakazy, wyjaśnić, dlaczego jakieś zachowanie jest dobre lub nieodpowiednie, i co może dziecko zrobić, by to zmienić, np. „Nie powinieneś wyrywać Kasi zabawki. Widzisz, jak teraz jej smutno? Jeśli chcesz pobawić się jej lalką, poproś o to albo może ty dasz jej na razie klocki, a ona wtedy pożyczy ci lalę".

Dołącz do rozmowy na forum: Kłopoty z 4-latką

2. Dlaczego nie możesz być taka jak twoja siostra?

Takie porównanie to niezawodny sposób na podsycanie rywalizacji i odebranie dziecku poczucia własnej wartości. Poza tym tak skrytykowane dziecko może przestać lubić osobę, do której zostało porównane. Jeśli trudno ci to zrozumieć, wyobraź sobie sytuację, że w pracy szef porównał cię do innego pracownika. Co byś wtedy czuła? Mobilizację do lepszego działania czy raczej rezygnację, a nawet złość na szefa i wychwalanego pracownika?
Pamiętaj, że każde dziecko jest inne. Fakt, że twoje robi coś gorzej lub może po prostu inaczej, nie oznacza, że jest gorsze od innych. A niestety z porównywania właśnie taki wniosek może twoje dziecko wyciągnąć.
Sprawdź, dlaczego jeszcze lepiej dziecka do nikogo nie porównywać

3. Nie biegaj, bo upadniesz!

Takie ostrzeżenie wcale nie sprawi, że dziecko się nie potknie. Dziecięcy umysł funkcjonuje tak, jakby nie słyszał słówka „nie” i zamiast „nie biegaj”, słyszy „biegaj”.
Wypowiadając takie zdanie, mówisz, że spodziewasz się jego niepowodzenia, a to jest bardzo zniechęcające dla kogoś, kto tak bardzo chce być samodzielny. I wreszcie, im więcej ostrzeżeń, tym bardziej prawdopodobne, że dziecko przestanie na nie zwracać uwagę. Może też być tak, że ciągle ostrzegany przed niebezpieczeństwami kilkulatek, zacznie się bać wszystkiego i z powodu tego lęku nie będzie podejmował nowych wyzwań. A to spowalnia jego rozwój!

Czytaj też: Czego jeszcze boją się małe dzieci?

4. Co ja ci przed chwilą powiedziałam?

Oczywiste, że nie oczekujesz, iż dziecko powie: „Przed chwilą powiedziałaś, żebym powiesił kurtkę".
To zdanie jest tak naprawdę oskarżeniem dziecka i wyładowaniem złości. Ale nie jest to dobry sposób, by kilkulatek zrobił to, o co go prosisz. Lepiej powiedz: „Jestem zdenerwowana, że muszę powtarzać to po raz trzeci, ale skoro muszę, powiem: powieś kurtkę”.

Czytaj też: Przeklina, kopie, pluje - 5 sposobów na dziecięce wybryki