Czy moje dziecko jest niezdarne?

U małych dzieci   niezdarność nie jest niczym niezwykłym,  bo przecież dopiero wszystkiego się uczą. W każdej grupie maluchów w tym samym wieku są jednak i takie, którym szczególnie często coś się przydarza. To właśnie one najczęściej się przewracają, dostają w nos piłką i strącają łokciem kubek. To one najsłabiej radzą sobie na placu zabaw i nie nadążają za kolegami... Niezdarne dziecko  często unika ruchu, ale może być i tak, że rusza się niemal non stop, robi to jednak chaotycznie i przez to często pakuje się w tarapaty (bo np. nie wyciąga odruchowo rąk przy upadku). Skąd te kłopoty?  Jak pomóc małemu niezdarze i dlaczego warto zrobić to jak najszybciej?  Zapytaliśmy o to Annę Marczewską-Stręk, psychologa.   Polecamy: Kalendarz rozwoju dziecka Przyczyny niezdarności Dziecko może być niezdarne z wielu różnych powodów, np. dlatego że:  Nie miało okazji ćwiczyć.  Chodziło na krótkie spacery (albo ciągle siedziało w wózku), rzadko bywało na placu zabaw, spędzało dużo czasu przed telewizorem albo bawiąc się na siedząco. We wszystkim je wyręczano. Chciało zabawkę? Dostawało ją do ręki. Mocowało się z kapciami? Zakładano mu je. Przyzwyczaiło się, że nie musi wkładać w nic wysiłku i straciło wiele okazji do trenowania precyzji i planowania ruchów. Boi się.  Niektóre dzieci tak często są napominane („Nie biegaj!”, „Nie ruszaj!”, „Uważaj!"), że stają się nadmiernie ostrożne.  Po prostu takie jest. My, dorośli, także różnimy się sprawnością.  Kiedy do lekarza? Jeśli dziecko często się przewraca,  choć już dawno nauczyło się chodzić,  porusza się dziwacznie (jego ruchy są bardzo spowolnione, zbyt szybkie albo niezborne i chaotyczne), bardzo odstaje od rówieśników (np. ma trzy lata i nie...

Przeczytaj także, jak chronić przed otyłością niemowlę 1. Nie martw się, że dziecko smukleje Gdy przestaje być niemowlęciem, jego ciało zmienia proporcje. To normalne.  2.Przyzwyczajaj do regularnych posiłków Dziecko  powinno jeść 5 posiłków dziennie: śniadanie, II śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja. Nie biegaj za nim z kanapką, nie przyzwyczajaj do ciągłego podjadania, bo nie będzie miało szansy zgłodnieć. Jeśli nie zjadło obiadu, niech poczeka na podwieczorek.  3. Nie popędzaj przy jedzeniu Maluch powinien jeść spokojnie, wszystko dokładnie żując. Badania nie pozostawiają wątpliwości: dzieci, które jedzą powoli, rzadziej są otyłe. 4. Nie zmuszaj Nie każ zjadać wszystkiego, co przygotowałaś. Pamiętaj, że małe dziecko ma mały żołądek. 5. Uważaj na napoje Nie dawaj maluchowi słodzonych, farbowanych napojów udających soki.    [CMS_PAGE_BREAK] 6. Nie pocieszaj i nie nagradzaj jedzeniem W ten sposób uczy się dzieci, że na smutek, stres, zdany (lub nie) egzamin najlepsza jest czekolada albo szturm na lodówkę.    7. Uważaj na słodycze Dziecko może je jeść, ale nie codziennie i nie workami! Poproś dziadków, by swoją miłość do wnuków wyrażali inaczej niż poprzez czekoladę i inne kaloryczne frykasy. Potrawy na słodko (naleśniki itd.) przyrządzaj tylko od czasu do czasu. Nie mogą być podstawą jadłospisu.  Przeczytaj, co można podarować dziecku zamiast słodyczy.  8. Karm zdrowo Stawiaj na jakość, nie ilość, wybieraj to, co wartościowe, unikaj wysoko przetworzonej żywności i pustych kalorii. Trzymaj z daleka od dań typu Fast food. Na spacery i wycieczki zabieraj kanapki i owoce, żeby nie kupować batonów i słodkich bułek, gdy zgłodniejecie. 9. Nie pozwalaj jeść przed telewizorem Posiłek to posiłek, a nie coś "przy okazji". Dobre nawyki są...

Bezpieczeństwo na placu zabaw to bardzo ważna sprawa. Możliwość ruchu i rozmaitych ćwiczeń także. Jak to pogodzić?  Niektórzy rodzice (a zwłaszcza niektóre babcie) wychodzą z założenia, że lepiej nie ryzykować, bo przecież dzieci na placu zabaw , które nie wdrapują się na drabinki, nie spadają z nich i nie nabijają sobie guzów. Proste? Wcale nie. Dzieci, którym nie wolno się wspinać (bo spadną), biegać (bo stłuką sobie kolano), chodzić po krawężnikach (bo wybiją sobie zęby), nie mają okazji trenować równowagi, wzmacniać mięśni, szlifować koordynacji. W efekcie są niezdarne i częściej ulegają wypadkom   niż ich zwinni jak małpki koledzy.  Nie zabraniaj więc maluchowi wszystkiego, bo nie tędy droga. Co w takim razie robić?   Polecamy także: Dlaczego warto pokochać plac zabaw?     Na placu zabaw nie spuszczaj dziecka z oka Wiesz, jakie zdanie  najczęściej słyszą od rodziców lekarze urazówek? Oto ono: „Panie doktorze, odwróciłam się dosłownie na moment!” Dlatego bądź czujna i dbaj o bezpieczeństwo dziecka. Jeśli dzieci na placu zabaw spokojnie bawią się w piaskownicy, nie musisz stać nad nimi niczym anioł stróż (ale też nie odpływaj myślami zbyt daleko, bo malec może w każdej chwili porzucić wiaderko i wybrać się na spacer). Jeśli jednak korzysta z urządzeń takich jak huśtawka czy drabinka, bądź na tyle blisko, by w razie potrzeby je złapać. Nie licz na instynkt samozachowawczy dziecka Dwu-, trzylatek jest  za mały,  by zdawać sobie sprawę z tego, na co się naraża, wkładając do ust kawałek szkła lub wtykając palce w zawias furtki. Ucz dziecko zasad bezpieczeństwa Nawet bardzo małe dziecko musi wiedzieć, że wszystko, co się robi, trzeba robić z głową i ostrożnie. Powinno wiedzieć, że nie wolno:  wbiegać na jezdnię, ścieżkę...