Wiemy, jakie imiona obcego pochodzenia nadali swoim dzieciom polscy rodzice

To, czy twoje dziecko będzie miało w przedszkolu koleżanki i kolegów o obco brzmiących imionach, rozstrzyga się już dziś. Rodzice zaczęli korzystać z możliwości, jaką dały im nowe przepisy, które zezwalają na nadawanie imion dzieciom obcego pochodzenia. Wcześniej mogły otrzymać je jedynie dzieci, których przynajmniej jeden rodzic był cudzoziemcem. Teraz obywatelstwo i narodowość rodziców nie ma znaczenia. To ważna zmiana, jaka weszła w życie 1 marca 2015 roku.

Imię, które będzie nosić dziecko, nie może być ośmieszające, uwłaczające, mieć zdrobniałej formy i powinno wskazywać na płeć - to jedyne ograniczenia, z jakimi można zetknąć się podczas rejestracji dziecka w urzędzie stanu cywilnego. Bez problemu za to zostanie wpisane do metryki imię obcego pochodzenia, zgłaszane przez rodziców legitymujących się polskim obywatelstwem. Zmienione przepisy, które obowiązują od 1 marca 2015 roku, wychodzą naprzeciw potrzebom rodziców. Z danych MSW wynika, że w ciągu niecałych dwóch miesięcy obco brzmiące imiona męskie i żeńskie otrzymało ponad 400 dzieci.

Zobacz też: Najpopularniejsze imiona męskie

Wśród zarejestrowanych imion obcego pochodzenia dominują formy anglojęzyczne (Abigail, Jessica, Henry, Kelvin, Marley, Mike, Quentin). Ale wybór rodziców padł również na inne - znane na zachodzie i południu Europy, a także spoza naszego kontynentu.

Andrea - imię pochodzenia greckiego, popularne w Europie, ale również w Ameryce Północnej i Nowej Zelandii. Co ciekawe - we Włoszech uznawane za imię męskie, nosi je np. znany śpiewak Andrea Bocelli, a w Niemczech nadawane dziewczynkom, czego przykładem jest niemiecka pływaczka Andrea Pollack;
Carmen - imię pochodzenia hiszpańskiego;
Elena - odpowiednik imienia Helena, popularny m.in. w Grecji, Hiszpanii, Rumunii, Gruzji, na Słowacji;
Hannah - najbardziej pierwotna forma polskiego imienia Hanna (i Anna) tak właśnie zapisywana jest w języku hebrajskim, z którego się wywodzi. Popularna w Szwecji, Niemczech i Anglii;
Ivo - obca pisownia znanego w Polsce już od XIII wieku imienia Iwo;
Lorenzo - włoska forma znanych dawnych polskich imion - Laurencjusz, Laurenty, Wawrzyniec;
Marika - węgierska forma imienia Maria;
Natan - imię pochodzenia herbajskiego popularne w wielu krajach Europy;
Rafael - znany w Polsce przez wiele lat jako Rafał. Forma Rafael jest popularna m.in. w Niemczech, Hiszpanii, Portugalii i w Czechach;
Zeus - imię wywodzące się z greckiej mitologii;
Karsten - niemieckie imię męskie, forma pochodna od Christian.

Urodzone w Polsce w 2015 roku dzieci otrzymały również imiona: Ayan (hinduskie), Boyang (chińskie), Fares, Imran (arabskie) oraz Liyinuo.

Nadal obowiązuje zasada, że dziecko może otrzymać jedynie dwa imiona - tyle zostanie wpisanych do aktu urodzenia. O tym, czy imię nie jest uwłaczające, ośmieszające i nie zostało podane w formie zdrobniałej, rozstrzyga urzędnik USC. Jego decyzje nie są jednak ostateczne. Jeśli rodzicom zależy na przeforsowaniu swojego pomysłu, mogą odwoływać się do wojewody – gwarantuje to art. 11 ust. 2 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (sprawdź, co jeszcze zmieniło się w rejestracji narodzin dziecka).

Korzystając ze swoich praw, warto jednak wziąć pod uwagę, jak z tym - naszym zdaniem - najładniejszym imieniem będzie się żyło i nam, i dziecku. I nie chodzi jedynie o oryginalność i wyjątkowość. Ale też o odmianę, pisownię, wymyślanie zdrobnień - czy będziemy wołać Abigaileczko, Abigailusiu, czy po prostu tylko Abi, czy zechemy przytulić małego Karstenka, Karstenusia, Karstusia. Imiona obcego pochodzenia mogą sprawdzić się, jeśli rodzice są różnej narodowości lub jeśli mieszkamy za granicą - choć i w tej sytuacji wielu rodziców decyduje się na tradycyjne formy. Rozważmy wszystkie za i przeciw, by imię stało się dla dziecka pięknym prezentem, nie kłopotem.

Czytaj też: 4 cechy dobrego imienia zdaniem dziecka