Pierwsza miesiączka u dziewczynek występuje około 12 roku życia. Jest to uśredniony wiek, w jakim dziewczynki zaczynają menstruować. Pojawienie się pierwszego okresu to dowód na to, że organizm zaczyna produkować hormony, estrogen i progesteron, które odpowiadają za zmiany śluzówki macicy. Śluzówka staje się rozpulchniona, a jeśli nie dojdzie do zagnieżdżenia się w niej zapłodnionego jajeczka, ulega złuszczeniu i jest usuwana wraz z krwią miesięczną.
Spis treści:
Na pytanie, kiedy dziewczynka powinna dostać okres, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Normą jest, gdy pierwsza miesiączka pojawia się między 10 a 15 rokiem życia. Każda dziewczynka dojrzewa we własnym tempie. Niektóre z nich dostają pierwszy okres wcześniej, inne później.
Można próbować przewidzieć, kiedy wystąpi pierwsza miesiączka. Zwykle następuje to:
Przez pierwsze 2 lata po wystąpieniu pierwszego okresu miesiączki mogą nie być regularne. Po tym czasie zwykle cykl miesiączkowy ustala się i okres pojawia się w regularnych odstępach – co 21 do 35 dni.
Do wczesnych objawów zapowiadających pojawienie się pierwszej miesiączki należą symptomy dojrzewania:
Te oznaki zapowiadają, że za kilka lat dziewczynka zacznie miesiączkować.
Objawy pierwszej miesiączki, które występują bezpośrednio przed jej pojawieniem się, to:
Objawy te nie występują u wszystkich dziewczynek.
U każdej dziewczynki pierwsza miesiączka może przebiegać nieco inaczej. Różnice mogą dotyczyć obfitości krwawienia, czasu jego trwania i dolegliwości towarzyszących pierwszemu okresowi.
Ile trwa pierwsza miesiączka i jak wygląda? Średnio miesiączka, także pierwsza, trwa 5 dni, ale normą jest także krwawienie trwające 3 lub 7 dni. Pierwszy okres może zacząć się od delikatnego plamienia, które w kolejnym dniu się nasili. Może też zacząć się od razu wyraźnym krwawieniem. Także kolor krwawienia może być różny i zmieniać się w czasie trwania menstruacji – zwykle krew ma kolor od brunatnego do ciemno czerwonego. Normą są także pojawiające się we krwi niewielkie skrzepy.
Czy pierwsza miesiączka boli? Niekoniecznie. Bóle miesiączkowe nie muszą wystąpić u każdej dziewczynki podczas pierwszej miesiączki. Warto natomiast wiedzieć, że menstruacji może towarzyszyć ból głowy.
Po stwierdzeniu, że pojawiła się pierwsza miesiączka, albo właśnie się zaczyna, trzeba zaopatrzyć się w środki, które będą pochłaniały krew miesiączkową. Do tego celu służą podpaski, tampony i kubeczki menstruacyjne. Podczas pierwszej miesiączki najlepiej sprawdzą się podpaski lub tampony. Podpaski są najłatwiejsze w użyciu – wystarczy przykleić jedną do majtek i regularnie (co 4-8 godzin w razie potrzeby) wymieniać na świeżą. Wprowadzenie tamponu do pochwy wymaga nieco wprawy, dotyczy to też kubeczka menstruacyjnego.
Dziewczynka, która zbliża się do pierwszej miesiączki, może się do niej przygotować, nosząc przy sobie:
Podpaski są najłatwiejsze w użyciu, ale zapewniają mniejszy komfort, gdyż ma się ciągłe poczucie wilgoci. Tampony są pod tym względem bardziej komfortowe, nie widać ich też spod odzieży (podpaski mogą się odznaczać). Tampony są też wygodniejsze podczas uprawiania sportów. Nie wolno jednak trzymać ich w pochwie zbyt długo. Należy wymieniać je co 4-8 godzin. Z kolei kubeczek menstruacyjny jest wielorazowego użytku, ale nie w każdej toalecie znajduje się umywalka, w której można go wypłukać.
W sprzedaży są też majtki menstruacyjne – są wielorazowego użytku, nie odznaczają się na odzieży, wchłaniają skutecznie krew, nie przepuszczając jej dalej, np., na spodnie. Trzeba zaopatrzyć się w kilka par, aby móc całkowicie zrezygnować z podpasek lub tamponów.
Zobacz także:
Krwawienia między miesiączkami nie zawsze muszą oznaczać niebezpieczne zmiany w organizmie. Tak naprawdę, zdarzają się dość często i wynikają np. z braku w regularności w przyjmowaniu tabletek antykoncepcyjnych . Jeśli jednak plamienia są obfite i towarzyszy im ból, mogą oznaczać nieprawidłowości w obrębie dróg rodnych. Wówczas wskazana jest wizyta u ginekologa. Jakie są przyczyny krwawienia między miesiączkami? Jeśli plamienia pojawiają się regularnie i są skąpe, oznacza to zwykle, że są spowodowane normalnym funkcjonowaniem układu rozrodczego. Wówczas plamienie może wynikać z obniżenia stężenia estrogenów w czasie owulacji i pojawiać się około 14. dnia cyklu. Jedną z najczęstszych przyczyn plamienia między miesiączkami są także zaburzenia hormonalne. Występują one zarówno u kobiet w okresie okołomenopauzalnym , jak i u młodszych kobiet, które mają nieodpowiednio dobrane tabletki antykoncepcyjne lub inne metody antykoncepcji hormonalnej. Poważniejszą przyczyną krwawień pomiędzy miesiączkami mogą być także nieprawidłowości w obrębie dróg rodnych m.in. mięśniaki macicy, polipy, nadżerki i cysty, które wymagają wizyty lekarskiej i podjęcia leczenia. Niespodziewane krwawienie a ciąża Do krwawienia może dojść także u kobiet, które spodziewają się dziecka. Takie plamienie nazywa się krwawieniem implantacyjnym i pojawia się, gdy dochodzi do zapłodnienia. Zarodek zagnieżdżając się w macicy, może uszkodzić naczynia krwionośne, które zabarwią śluz na krwisto-brązowy kolor. Dzieje się tak dlatego, że czasami zarodek jest jeszcze mały, a poziom hormonów ciążowych nie jest uregulowany, przez co w niektórych miejscach śluzówka macicy może się złuszczać, co sprawia, że z dróg rodnych wydobywa się niewielka ilość krwi. Plamienie implantacyjne zwykle pojawia się przed planowanym okresem, albo je zastępuje, co może być mylące i w...
Jak obliczyć dni płodne? Co to jest owulacja ? Jak często kochać się w dni płodne? Polacy w wieku 20-45 lat mają poważne braki w podstawowej wiedzy na temat płodności i coraz częściej szukają odpowiedzi na te pytania w internecie. Dobrze, że szukają... Co 2 para albo w ogóle nie porusza tematów związanych z płodnością lub robi to bardzo rzadko – wynika z najnowszego badania przeprowadzonego we wrześniu 2016 roku na zlecenie marki Dr Bocian. Sprawdź: Jak często uprawiać seks w dni płodne? Anatomia człowieka – egzamin na trójkę Świadomość własnego ciała to bardzo ważny element skutecznego starania się o dziecko, szczególnie gdy pojawiają się problemy z poczęciem , które dotyczą już ok. 1,5 mln par w Polsce (dane za Polskim Towarzystwem Ginekologicznym). Polacy zapytani o elementarne zagadnienia z zakresu swojej anatomii, w zakresie budowy układu rozrodczego u obu płci, nie zawsze zdają egzamin na piątkę. O ile kobiety prawidłowo wskazują umiejscowienie jajników (91 proc. poprawnych odpowiedzi) czy jajowodu (87,5 proc.), to już co trzecia Polka (33 proc.) ma problem ze zlokalizowaniem tak podstawowej części żeńskiego układu płciowego, jakim jest pochwa . Co czwarta kobieta (27 proc.) ma trudności z określeniem tego, gdzie zlokalizowana jest macica, a 34 proc. badanych nie zna położenia szyjki macicy. Z kolei prawie połowa mężczyzn (49 proc.) zapytanych o wskazanie poszczególnych części własnego układu rozrodczego, nie potrafi wskazać lokalizacji nasieniowodu czy prostaty (28 proc.). – Niepokojący jest fakt, że stosunkowo największą niewiedzę, w tym na temat budowy układu rozrodczego, można zaobserwować wśród par w wieku 26-36 lat, a to według GUS przedział wiekowy, w którym kobiety i mężczyźni najczęściej decydują się w Polsce na dziecko – komentuje Robert Kulhawik, lekarz ginekolog, ekspert marki Dr Bocian. Przeczytaj: Owulacja...
