Adwent dla chrześcijan to wyjątkowy czas przygotowań do świąt wspominających narodzenie Pana Jezusa. Cztery tygodnie, które pozostały do Wigilii, nie oznaczają jednak postu, a radosne oczekiwanie na Boże Narodzenie.

Reklama

Z adwentem związane są też pewne zwyczaje i symbole. Niektórzy przygotowują sobie liczne postanowienia adwentowe, które mają zamiar wypełniać przez cały grudzień, aż do świąt.

Spis treści:

Co to jest adwent?

Słowo „adwent” oznacza „przyjście” (od łac. adventus). O tym, co to jest adwent, mówi również inne tłumaczenie tego słowa, czyli: „zbliżanie się”. Chrześcijanie w adwencie oczekują nie tylko na święta upamiętniające narodziny Jezusa, lecz także na powtórne jego przyjście, które ma nastąpić zgodnie z biblijną zapowiedzią.

W kościele katolickim kapłan podczas mszy ma fioletowy ornat, a w kościołach ewangelickich materiałem w tym kolorze przykrywa się ołtarz. Wyjątek pojawia się w trzecią niedzielę adwentu – wówczas ksiądz zakłada ornat w kolorze różowym.

Zobacz także

Ile trwa adwent?

Adwent zaczyna się dokładnie w niedzielę poprzedzającą trzy kolejne niedziele przed Bożym Narodzeniem, a kończy w Wigilię o zmierzchu. Niektórzy uważają, że adwent trwa od 1 do 24 grudnia, ale nie zawsze musi tak być. Jest to po prostu okres mieszczący cztery niedziele przed 25 grudnia (czyli Bożego Narodzenia).

Kiedy zaczyna się adwent 2023? Pierwsza niedziela adwentu w 2023 wypada 3 grudnia. I potrwa — zgodnie z tradycją — do 24 grudnia. Zgodnie z tradycją skończy się wraz z chwilą, gdy zasiądziemy z bliskimi do wigilijnej wieczerzy.

Dlaczego adwent trwa cztery tygodnie? W V w. n. e. adwent trwał 40 dni, jednak w VI wieku jeden z papieży uznał, że wystarczy obchodzić adwent przez 4 tygodnie. Być może dlatego, by oczekiwanie na Boże Narodzenie było krótsze, a przez to bardziej intensywnie przeżywane?

Jak śpiewamy w jednej z kolęd, Jezus jest zbawcą "cztery tysiące lat oczekiwanym" – być może też stąd wzięła się początkowa liczba 40 dni, a następnie 4 tygodnie adwentu. Zgodnie z przyjętym zwyczajem — jeden tydzień miałby symbolizować jedno tysiąclecie oczekiwania na narodzenie Jezusa.

Co oznaczają cztery niedziele adwentu?

Każda z czterech niedziel adwentu oznacza etap oczekiwania na narodzenie Jezusa.

  • I niedziela adwentu — dzień, w którym rozpoczyna się adwent, wierni zapalają wówczas pierwszą z czterech świec adwentowych, zwaną Świecą Nadziei (lub Świecą Proroka), wspominamy wówczas proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Chrystusa na ziemię,
  • II niedziela adwentu — poświęcona jest miejscu, w którym Jezus przyszedł na świat, czyli Betlejem; zapala się wówczas świecę zwaną Świecą Pokoju (lub Świecą Betlejem),
  • III niedziela adwentu — zwana Gaudate (czyli: Radujcie się), zapala się wówczas Świecę Radości, zwaną też Świecą Pasterzy,
  • IV niedziela adwentu — upamiętnia aniołów, którzy objawili się przy narodzeniu Jezusa, w ten dzień zapala się czwartą, ostatnią świecę, zwaną Świecą Miłości lub Świecą Aniołów.

Postanowienia adwentowe

Adwent jako czas oczekiwania i refleksji jest dla wielu dobrym momentem do zmiany niechlubnych przyzwyczajeń i trenowania silnej woli. Postanowienia adwentowe bardzo mogą w tym pomóc. Do najpopularniejszych należą:

  • ograniczanie korzystania z telefonu i internetu,
  • zrezygnowanie z drobnych przyjemności, np. słodyczy, unikanie używek,
  • dbanie o lepsze wykorzystywanie czasu, o bliższe relacje z rodziną.

W niektórych szkołach ciekawe zadania adwentowe na każdy dzień proponują pedagodzy i psycholodzy szkolni. Np. dziś przytul mocno swoje dziecko i powiedz mu, jak bardzo je kochasz.

Jakie są symbole adwentu?

Adwent z racji tego, że jest symbolicznym oczekiwaniem na powtórne przyjście Chrystusa, obfituje w symbole. Najpopularniejszym z nich jest wieniec adwentowy, który stoi na stole w wielu domach. Innym symbolem adwentowym jest lampion, który zabiera się ze sobą na msze zwane roratami. Podczas adwentu kolorem, który dominuje w kościele, jest fiolet.

Jakie jeszcze są symbole adwentu? Można do nich zaliczyć również wszystkie dobre uczynki, o które postaramy się podczas oczekiwania na Boże Narodzenie.

Ale najbardziej uwielbianym przez dzieci symbolem jest kalendarz adwentowy, który kryje w sobie różne smakołyki i drobne upominki (choć od kilku lat coraz bardziej popularne stają się też kalendarze z zadaniami).

Zwyczaje adwentowe

Głównym zwyczajem adwentowym praktykowanym w kościele katolickim są roraty. To specjalne msze odbywające się wcześnie rano od poniedziałku do soboty. Ponieważ odprawiane są o świcie, zwykle chodzi się na nie z lampionem adwentowym albo świecą, zwaną roratką. W niektórych parafiach roraty odprawiane są wieczorami.

Prócz tego, już na kilka tygodni przed adwentem w sklepach stacjonarnych i internetowych pojawiają się oferty kalendarzy adwentowych dla dzieci i dorosłych. Składają się one z tylu upominków-niespodzianek, ile dni liczy adwent. Mogą być to czekoladki, ale też zabawki (np. figurki z popularnych bajek dla dzieci) lub kosmetyki. A w przypadku książek — opowieści na każdy adwentowy dzień. W związku z tym, że początek adwentu ma miejsce w okolicach mikołajek — kalendarze adwentowe coraz częściej pełnią funkcję mikołajkowego upominku.

Wśród świeckich zwyczajów adwentowych króluje pieczenie pierniczków, które warto robić już na początku grudnia, by na święta były idealnie miękkie i smaczne. W pewnym sensie zwyczajem adwentowym jest też przygotowywanie ozdób choinkowych. W niepamięć odchodzi powoli zwyczaj adwentowy określany jako „szara godzina” – czas, kiedy zapadający zmrok wyznaczał moment, gdy domownicy zbierali się, by rozmawiać, słuchać opowieści, śpiewać lub czytać na głos książki.

Jednym z dawniejszych zwyczajów adwentowych jest również gra na ligawach (drewnianych instrumentach w kształcie długiej trąby). W wielu miejscowościach w czasie adwentu organizowane są koncerty, podczas których zebrani mogą posłuchać gry na ligawach.

Zobacz także: 9 sposobów, by umilić dziecku oczekiwanie na święta

Czy podczas adwentu można się bawić?

Choć mówi się o ostatkach przed adwentem, sam adwent nie oznacza postu. Tym samym nie ma więc oficjalnego zakazu uczestniczenia np. w imprezach tanecznych. Pójście na taką zabawę nie jest grzechem zgodnie z nauczaniem kościoła katolickiego. Ważne jednak, by pamiętać, że ma to być przede wszystkim czas refleksji i zastanowienia się nad tym, co jest naprawdę ważne. Mamy się radować, ponieważ wyczekiwane święta Bożego Narodzenia są przecież bardzo radosne.

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama