Choroba dotyczy głównie dzieci w wieku przedszkolnym. Wystarczy, że maluch bawi się z dzieckiem chorym na anginę, aby bakterie lub wirusy zaatakowały także jego. Zobacz, jak się przed tym ustrzec!
Spis treści:
Angina to choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową. Przybiera postać ostrego stanu zapalnego migdałków podniebiennych i gardła. Najczęściej wywołują ją bakterie, ale zdarza się też angina wirusowa.
Dzieci z reguły chorują na nią jesienią i zimą oraz wczesną wiosną. Częściej dotyczy to przedszkolaków, dwulatkom i młodszym maluchom zdarza się rzadko. Okres wylęgania się choroby w najczęściej spotykanej anginie bakteryjnej paciorkowcowej wynosi 2-5 dni.
Objawy anginy zależą od wywołującego ją drobnoustroju. Zwykle małe dziecko nagle zaczyna wymiotować lub ma odruchy wymiotne, pokłada się, traci apetyt. Zaczyna skarżyć się na ból gardła przy połykaniu (z wyniku obrzęku, powiększenia i przekrwienia migdałków), który może promieniować do uszu, ma chrypkę. Inne objawy to:
U starszych dzieci występuje także kaszel przy anginie, a temperatura ciała jest prawidłowa i nie ma gorączki. Ostra angina ropna z bardzo wysoką gorączką może wymagać leczenia w szpitalu.
Zobacz, jak podczas anginy wygląda gardło z ropnym nalotem:
Angina może być spowodowana zakażeniem:
Do zakażenia dziecka dochodzi wskutek jego kontaktu z osobą chorą na anginę lub nosicielem bakterii (są nimi inni zdrowi ludzie, którzy już chorowali na anginę). Drobnoustroje przenoszą się przez pocałunek, kaszel, kichanie lub gdy ślina lub wydzielina z nosa chorego znajdzie się na używanym przez zdrową osobę ręczniku, pościeli, ubraniu lub zanieczyści produkty spożywcze (może się tak np. zdarzyć, gdy domownicy korzystają z tych samych naczyń, sztućców).
Jeżeli podejrzewamy anginę, trzeba udać się z dzieckiem do lekarza pediatry. Tylko on może potwierdzić lub wykluczyć chorobę, która często może być mylona z innymi dolegliwościami. Nie każdy ból gardła jest anginą, można ją pomylić z przeziębieniem lub grypą.
Nie zawsze przy anginie występuje także ropny nalot na migdałkach. Jeżeli ma ona podłoże wirusowe lub jest to sam początek choroby, nalotu może nie być.
Objawy anginy u bardzo małych dzieci są najczęściej stawiane na podstawie:
Zdiagnozowanie czy mamy do czynienia z anginą bakteryjną, czy też wirusową nie zawsze jest łatwe. W tym celu opracowano skalę pomagająca ocenić prawdopodobieństwo infekcji paciorkowcem. Polega ona na sumowaniu punktów w zależności od oceny objawów takich, jak m.in. gorączka, kaszel, powiększenie węzłów chłonnych szyi.
Leczenie anginy polega przede wszystkim na złagodzeniu dolegliwości u dziecka oraz zapobieganiu powikłaniom - to ważne zwłaszcza w przypadku anginy bakteryjnej.
Jeżeli chorobę wywołały bakterie lub grzyby, lekarz na pewno przepisze dziecku:
W leczeniu anginy stosuje się penicylinę, cefalosporynę oraz w niektórych przypadkach - erytromycynę, klarytromycynę i klindamycynę. Jeżeli angina ma podłoże wirusowe, podawanie antybiotyku nie ma sensu, a niektórzy lekarze zalecają podawanie dzieciom dużej dawki tej witaminy C.
Dziecko powinno leżeć w łóżku, nie tylko wtedy, kiedy gorączkuje. Chodzi o wzmocnienie osłabionego organizmu.
W leczeniu choroby pomagają także domowe sposoby na anginę:
Pamiętaj o wietrzeniu i nawilżaniu pomieszczeń - ciepłe i suche powietrze sprzyja rozwojowi infekcji.
Przyjęło się uważać, że w leczeniu anginy pomaga jedzenie lodów. Nie ma w tej sprawie jednoznacznego stanowiska i jest to kwestia indywidualna. Jedzenie lodów może pomóc w leczeniu stanu zapalnego w tym sensie, że ich zimno może złagodzić ból i obrzęk rozgrzanego i opuchniętego gardła. Podobną ulgę przynosi wypicie zimnego płynu lub ssanie kostek lodu.
Występują szczególnie po anginie paciorkowcowej, jeżeli nie była skutecznie leczona. Paciorkowce mogą zaatakować każdy narząd, a ponadto są sprawcami wtórnych zakażeń podczas innych infekcji. Najczęstsze powikłania to:
Nawracające anginy to problem zdrowotny u niektórych dzieci. Może to skutkować przerostem migdałków i koniecznością ich usunięcia.
Jest to trudne z powodu łatwości rozpowszechnienia się drobnoustrojów odpowiedzialnych za wywołanie anginy. Nie ma na nią szczepionki ochronnej. Dzieci z obniżoną odpornością i często chorujące na zakażenia górnych dróg oddechowych mogą być uodparniane nieswoistymi szczepionkami bakteryjnymi w postaci doustnych tabletek lub zastrzyków.
Należy unikać:
Zobacz też:
Zobacz też: Ból gardła - wszystko, co powinnaś wiedzieć
Szkarlatyna , inaczej zwana płonicą to typowa choroba zakaźna wieku dziecięcego . Atakuje ona przede wszystkim maluchy w wieku od 3 do 10 lat. O zakażenie nietrudno, zwłaszcza gdy dziecko przebywa w grupie rówieśniczej – w przedszkolu lub szkole (choć zarazić się może także od osoby dorosłej). Szkarlatynę wywołują paciorkowce typu A, które przenoszą się drogą kropelkową oraz przez bezpośredni kontakt z nosicielem lub chorym albo jego rzeczami, np. zabawkami czy ubraniem. Objawy szkarlatyny u dziecka Od momentu zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów szkarlatyny upływa na ogół 2-5 dni. Objawy szkarlatyny to: Gorączka — temperatura ciała przy szkarlatynie jest wysoka, może sięgać nawet 40 st. C. Ból brzucha — mogą wystąpić także wymioty. Ból gardła – chore dziecko na szkarlatynę ma zaczerwienione gardło, może pojawić się też biały nalot na migdałach. Bóle mięśni oraz powiększone węzły chłonne na szyi malucha. Wysypka – zmiany skórne przy szkarlatynie to drobne zlewające się czerwone plamki znajdują się na piersiach, plecach, szyi i pośladkach, a także w zgięciach łokci, pod pachami, pod kolanami i w pachwinach. Wysypka przy szkarlatynie występuje także na twarzy, oprócz skóry wokół nosa i ust. Po kilku dniach plamki schodzą, a po kolejnych kilku skóra zaczyna się najczęściej łuszczyć. Łuszczyć się mogą nawet podeszwy stóp i wnętrza dłoni. Malinowy język jest charakterystyczny dla szkarlatyny. Na początku choroby język jest obłożony białym nalotem, potem zmienia kolor na intensywnie czerwony i wyraźnie widoczne są powiększone brodawki smakowe. Jak leczyć szkarlatynę? Lekarz przepisuje maluchowi antybiotyk z grupy penicylin (jeśli dziecko jest na nie uczulone – makrolidy ). Leczenie trwa 10–14 dni. Pamiętajmy, by nigdy nie skracać czasu podawania antybiotyku. Także...
Jeżeli dziecko boli gardło, lepiej, żeby obejrzał je lekarz. Jeśli jednak będziesz wiedziała, czym różnią się między sobą infekcje gardła i krtani, czego możesz się spodziewać podczas choroby oraz co robić, a czego nie, staniesz się zdecydowanie spokojniejsza, a dziecko szybciej wróci do zdrowia. Angina - typowe objawy Za anginę, czyli ropne zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, są odpowiedzialne bakterie. Często angina rozpoczyna się od wymiotów, więc rodzice mogą myśleć, że dziecko ma zatrucie pokarmowe. Szybko jednak dołączają się inne objawy: Ból gardła. Jest tak silny, że utrudnia przełykanie. Dziecko z tego powodu może nie chcieć jeść, a nawet pić. Zdarza się, że dziecko skarży się także na kłucie w uchu. Gorączka. Temperatura rośnie szybko, może sięgać nawet 40°C. Czerwone gardło. A także powiększone migdałki , na których widać białawy nalot. Powiększone węzły chłonne. Dosyć wyraźnie wyczuwalne są podczas anginy węzły podżuchwowe i szyjne (mogą mieć nawet wielkość ziarna fasoli) Złe samopoczucie. Dziecko jest osłabione, pokłada się, nie ma ochoty na zabawę. Leczenie anginy u dziecka Wezwij pediatrę, bo nieleczona czy źle leczona angina może prowadzić do poważnych powikłań, np. gorączki reumatycznej lub zapalenia nerek. Co zaleci lekarz? Antybiotyk . Dzięki niemu dziecko poczuje się znacznie lepiej już po 2-3 dniach. Ale pamiętaj, że antybiotyk musi brać tak długo, jak nakazał pediatra. Leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Preparaty na gardło . Dobrze jest rozpylić dziecku do gardła specyfik, który zmniejszy jego ból i obrzęk oraz ułatwi przełykanie. Uwaga! Czasem do objawów anginowych dołącza się wysypka. Koniecznie wezwij lekarza, bo może to być sygnał, że dziecko ma szkarlatynę albo mononukleozę – wtedy należy zmienić sposób leczenia. Zapalenie...
