Miedź – ile tego pierwiastka potrzebuje kobieta w ciąży?

Miedź – jakie jest dzienne zapotrzebowanie?

Kobiety w ciąży powinny przyjmować około 1 mg miedzi w ciągu dnia (karmiące piersią mamy – 1,3 mg). Zwykle zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest pokrywane z codziennej, prawidłowej diety.

Jakie znaczenie ma miedź?

Miedź bierze udział w tworzeniu czerwonych krwinek, a tym samym pomaga w zaopatrzeniu organizmu w tlen. Chroni komórki przed działaniem wolnych rodników, zwiększa odporność organizmu, pomaga w przesyłaniu impulsów nerwowych w mózgu (a więc zależy od niej m.in. zdolność myślenia, zapamiętywania, kreatywność). Obniża ryzyko chorób serca – zapobiega tworzeniu się zakrzepów oraz obniża stężenie cholesterolu. Pobudza włosy do wzrostu, a także jest niezbędna do tworzenia melaniny, pigmentu decydującego o kolorze skóry i włosów. Przyspiesza gojenie ran. Ułatwia też transportowanie i wchłanianie żelaza. Ma też działanie bakteriostatyczne – hamuje wzrost bakterii i niszczy je.

Jakie są objawy niedoboru miedzi?

Niedobór miedzi najczęściej pojawia się u osób cierpiących na przewlekłe biegunki, częste wymioty, a także u osób, które mają zaburzone wchłanianie lub odchudzają się. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do niedokrwistości, wpływa na pigmentację skóry i włosów (przyspiesza siwienie włosów). Obniża odporność organizmu, może prowadzić do utraty wrażeń smakowych, zakłócać działanie centralnego układu nerwowego (co przejawia się w postaci obniżonej koncentracji, drętwienia czy mrowienia). Brak miedzi może również prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych i serca. W przypadku dzieci niedobór miedzi może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju oraz częstych infekcji.

Co się dzieje w organizmie, gdy wystąpi nadmiar miedzi?

Podwyższony poziom miedzi jest szkodliwy, ponieważ niszczy florę bakteryjną jelit. Nadmiar tego pierwiastka przyczynia się do podrażnień śluzówki w jamie ustnej, przewodzie pokarmowym oraz żołądku.
Przedawkowanie zdarza się rzadko. Może powodować bóle mięśni i żołądka, mdłości, zaburzyć prace wątroby, serca, układu oddechowego. Warto wiedzieć, że nadmierne ilości miedzi gromadzone są w wątrobie, mózgu i rogówce oka, czego skutkiem jest uszkodzenie tych narządów. Preparaty z miedzią przyjmuje się w porozumieniu z lekarzem, o stałych porach, podczas posiłku, by nie podrażniać przewodu pokarmowego.

Jakie są najlepsze źródła miedzi?

Produktami bogatymi w miedź są: wątróbka, żółtka jaj, zarodki i otręby pszenne, płatki owsiane, orzechy, natka pietruszki, kakao, pestki słonecznika, cytryny, zielony groszek, daktyle, ziarno sezamowe, awokado. Miedź może też występować w wodzie pitnej.
Ważne! Przyswajanie miedzi poprawiają węglowodany (glukoza i skrobia, w mniejszym stopniu fruktoza) oraz witamina C. Natomiast na gorsze przyswajanie miedzi wpływają, m.in. żelazo, cynk, wapń i fosfor, błonnik pokarmowy.
Wróć do talerza