Chrząkanie u dziecka objawia się charakterystycznym, krótkim nieartykułowanym dźwiękiem wydawanym przez powietrze przedostające się przez krtań. Ma służyć pozbyciu się wydzieliny spływającej do gardła, ale może też być odpowiedzią na podrażnienie gardła alergenem, pokarmem czy powietrzem.

Reklama

Przyczyny chrząkania u dzieci

Chrząkanie u dziecka może pojawić się na tle procesów chorobowych, alergicznych lub w przebiegu zakażenia jednym z pasożytów.

Przyczyną chrząkania u dzieci może być:

  • Zapalenie gardła lub krtani – wywołane infekcją wirusową lub bakteryjną, ale też stanem zapalnym wynikającym z nadużywania głosu. Chrząkanie u dzieci może też pojawić się po infekcji górnych dróg oddechowych, gdy maluch walczy z resztkami spływającej wydzieliny z nosa lub oskrzeli.
  • Zapalenie zatok przynosowych – gęsta wydzielina spływa z zatok do gardła, drażniąc je i wywołując potrzebę odchrząknięcia.
  • Grzybica górnych dróg oddechowych – towarzyszy jej poranny obrzęk nosa, poranne odkrztuszanie, uczucie ciała obcego w gardle oraz chrząkanie.
  • Alergia – dziecko może często chrząkać, mieć nieżyt nosa, podrażnione oczy. Chrząkanie może być spowodowane alergią na pyłki roślin, składniki pokarmowe, leki lub roztocza.
  • Astma wysiłkowa, atak astmy – dziecko, które ma astmę wysiłkową, kaszle i chrząka po wysiłku fizycznym, ma świszczący oddech, może wymiotować. Chrząkanie może poprzedzać atak astmy oskrzelowej.
  • Refluks żołądkowo-jelitowy – treść żołądkowa podrażnia fałdy głosowe i wywołuje ich obrzęk, pojawia się chrypka u dziecka, chrząkanie, ból i pieczenie w klatce piersiowej.
  • Pasożyty – cykl rozwojowy glisty ludzkie powoduje podrażnienie krtani, którego skutkiem jest potrzeba odchrząkiwania. dodatkowe objawy to: obrzęki twarzy, alergia, nadpobudliwość ruchowa.
  • Obrzęk migdałków lub rozrost trzeciego migdała – obok chrząkania typowym objawem jest oddychanie w nocy przez usta (niektóre dzieci oddychają tak również w dzień) .

Chrząkanie u dziecka na tle nerwowym

Chrząkanie może pojawić się jako tik nerwowy – nie ma wtedy uchwytnej fizycznej przyczyny. Chrząkaniu mogą też towarzyszyć inne tiki: nerwowe mruganie oczami, grymasy twarzy, krótkie, szybkie ruchy głową. Ich celem jest rozładowanie napięcia emocjonalnego, z jakim zmaga się dziecko.

Tiki najczęściej pojawiają się w wieku dziecięcym lub w okresie dojrzewania. Bardzo często same ustępują, ale zdarza się, że potrafią przetrwać przez całe życie. Dlatego jeśli nie uda się ustalić fizycznej przyczyny chrząkania u dziecka, warto iść z nim do psychologa.

Zobacz także

Uwaga! Nieleczone tiki potrafią się nasilać.

Leczenie chrząkania u dziecka

Zawsze, gdy chrząkanie u dziecka trwa dłużej niż kilka dni, należy skonsultować się z lekarzem. Pediatra lub laryngolog dziecięcy sprawdzi, czy dolegliwość ma podłoże chorobowe, czy nie.

Ważne są obserwacje rodzica: czy dziecko zaczyna chrząkać w konkretnych okolicznościach, np. po zabawie z kotem, po jedzeniu, wysiłku. Czy pojawiają się w tym samym czasie inne objawy, np. zaczerwienienie oczu, wodnista wydzielina z nosa? Takie spostrzeżenia pomogą lekarzowi postawić trafną diagnozę.

Jeśli uda się znaleźć chorobową przyczynę chrząkania, leczenie polega na wyeliminowanie źródła problemu, czyli choroby. Przy podejrzeniu chrząkania na tle nerwowym, konieczna jest wizyta u psychologa dziecięcego.

Jeżeli dziecko chrząka, bo drażni je wydzielina spływająca z nosa lub osiadająca w gardle wydzielina z oskrzeli, lekarz może doraźnie zalecić syrop łagodzący podrażnienie lub wykrztuśny. Na własną rękę lepiej nic nie podawać dziecku.

Sprawdź także:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama