Plastikowe naczynia mają bezsprzeczną zaletę – są nietłukące. Bywają również bardzo ładne, dzięki bajecznym kolorom i wzorom. A jak wiadomo, z ładnego talerzyka czasem maluchom smakuje o wiele bardziej. Jednak to, że naczynie jest ładne i praktyczne, to jeszcze nie wszystko.
O BPA jest głośno od kilku lat. Za tym skrótem kryje się bisfenol A, czyli substancja chemiczna, która sprawia, że wykonane z plastiku przedmioty są twarde. Niestety, BPA nie tylko utwardza, ale może też przenikać do żywności, z którą trafia do naszego organizmu. Z badań prowadzonych w USA wynika, że wykrywa się ją w moczu aż 90 proc. Amerykanów. A to niedobrze, bo BPA nie jest dla nas obojętne.
Jaka butelka do karmienia - sprawdź opinie rodziców
Ze względu na niekorzystne działanie BPA Unia Europejska wprowadziła w 2011 roku zakaz stosowania tej substancji przy produkcji plastikowych butelek dla niemowląt. Firmy wytwarzające butelki oraz smoczki, kubki-niekapki, puszki, w których jest przechowywane mleko, muszą kontrolować zawartość tego związku podczas produkcji. Mimo to nadal jesteśmy narażeni na kontakt z tą substancją, ponieważ bisfenol A może być obecny w wielu innych wyrobach:
Czytaj też: Pleśn i grzyb w niekapku
Kanada, Korea Południowa, Japonia oraz niektóre stany USA, np. Kalifornia, wprowadziły całkowity zakaz stosowania BPA. My powinniśmy stykać się z nim jak najrzadziej, bo – jak wynika z badań – nawet niskie stężenie bisfenolu A może szkodzić zdrowiu. W sklepach możemy kupić plastikowe produkty, których producenci chwalą się, że są wolne od bisfenolu A, lecz znawcy tematu wydłużają listę ryzykownych substancji wykorzystywanych przy produkcji plastikowych naczyń lub opakowań.
Produkty, w których skład wchodzi BPA, można poznać po symbolu PC (polycarbonate plastic – plastik poliwęglanowy) lub cyfrze 7 w trójkącie. Na niektórych produktach z plastiku znajdziemy dodatkowe symbole informacyjne.
Opakowania i naczynia ze szkła – choć tłukące – uchodzą za najbardziej bezpieczne (poleca się je np. dzieciom z alergią). Szkło jest mniej podatne na uszkodzenia, np. zadrapania, więc łatwiej utrzymać je w czystości, nie zmienia również koloru pod wpływem kontaktu z żywnością i nie nasiąka zapachami. Dodatkowa i bardzo ważna zaleta – jest ekologiczne, bo bez problemu można je recyklingować.
Konsultacja: Ewa Łukasik, zajmuje się opiniowaniem produktów dla dzieci i niemowląt w Dziale Ocen i Rozwoju Współpracy w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie
Czytaj też:
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica; min-height: 14.0px} To zdumiewające odkrycie amerykańskich naukowców wcale nie jest takie absurdalne, jak mogłoby się wydawać, jeśli pomyślimy, że również w domowym kurzu mogą gromadzić się substancje , które zaburzają pracę układu hormonalnego, pochodzące z materiałów, z jakich zostały wyprodukowane nasze sprzęty domowe. Naukowcy z Duke University w Południowej Karolinie twierdzą, że kurz domowy, który chcąc nie chcąc wdychamy, sprawia, że komórki naszego organizmu magazynują tłuszcz. Co gromadzi się w kurzu domowym? Tzw. hormonalne zaburzacze (ang. endocrine-disrupting chemicals). Są to substancje, które wprowadzają zamieszanie w prawidłowym funkcjonowaniu hormonów w organizmie człowieka. Hormony, jak wiemy, odpowiadają za prawidłowe działanie ludzkiego organizmu - gdy praca układu hormonalnego zostaje zaburzona, z organizmem człowieka mogą się dziać bardzo niepokojące rzeczy. Hormonalne zaburzacze znajdowano już w wielu produktach, np. w plastikowych butelkach, kosmetykach, płytach kompaktowych czy środkach czystości. Zalicza się do nich np. bisfenol A (BPA), którego używa się m.in. do produkcji plastikowych butelek czy płyt kompaktowych , a także np. DDT (środek owadobójczy) czy ftalany (nadają miękkość plastikowi). Zobacz też: Butelka do mleka: plastikowa czy szklana? Jak działają hormonalne zaburzacze? Naukowcy postanowili prześledzić, jak hormonalne zaburzacze wpływają na zachowanie się komórek tłuszczowych – adipocytów. W tym celu zebrano próbki kurzu domowego z różnych regionów Karoliny Południowej (USA). Każdą przebadano na obecność hormonalnych zaburzaczy. Następnie przetestowano znalezione w kurzu domowym substancje na mysich komórkach, których w...
23 stycznia obchodzimy Dzień bez opakowań foliowych . Jak go uczciliście w tym roku? Zaryzykuję założeniem, że większość z was nie miała pojęcia o jego istnieniu. Ja też nie. Za to wszyscy jesteśmy świadomi, w tym roku chyba dobitniej niż zwykle, istnienia smogu , prawda? Kolejne doniesienia o normach szkodliwych substancji w powietrzu przekroczonych o kilkaset procent (czy nawet 1500 proc. jak w śląskim Rybniku, gdzie z powodu smogu zamknięto szkoły ) nie pozwalają spać spokojnie, kiedy mamy małe dzieci. A już na pewno nie pozwalają spokojnie spacerować! Nawet nie chcę myśleć, czym oddychamy, wystarczy mi, że zobaczyłam wynik testu powietrza wykonanego przez jedną z warszawskich mam. Zgroza. Ale problem, gdyby się nad tym zastanowić, jest bardziej skomplikowany. Kiedyś myśleliśmy, że smog to taki egzotyczny problem , dotyczący wielkich metropolii gdzieś w Azji, czyli daleko, daleko stąd. Potem słyszeliśmy, że w Krakowie jest źle, ale wiadomo – kiepskie położenie geograficzne, feralna niecka, co zrobić? No i Śląsk, ale tam to zawsze było fatalne powietrze, przyzwyczailiśmy się. A tu nagle okazuje się, że powietrze mamy skażone prawie wszędzie i trzeba stawić czoła problemowi. Tylko jak? Skąd się bierze smog? Za wysokie stężenie pyłów i szkodliwych substancji w powietrzu odpowiedzialne są głównie piece węglowe , bo wiele osób używa do palenia w nich węgla niskiej jakości, ale też spala w nich plastikowe opakowania czy starymi meble pokryte farbą i lakierem. Szacuje się, że samochody odpowiadają za 17 proc. zanieczyszczenia. Zdaniem WHO w Polsce co roku przedwcześnie umiera 44 tys. osób z powodu zanieczyszczonego powietrza, a przeciętna długość życia skraca się z tego powodu o 10 miesięcy. Najmniejsze pyły przenikają przez łożysko , zwiększając ryzyko wystąpienia astmy u dziecka. "Dzieci w Krakowie prawie trzy razy częściej...
Amerykańska Akademia Pediatryczna wystosowała niedawno apel w zakresie bezpieczeństwa żywności. Ostrzegła w nim rodziców, aby unikali podgrzewania dzieciom w kuchenkach mikrofalowych posiłków pakowanych w plastikowych pojemnikach. Okazuje się, że może być to bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Ale nie tylko to. Sprawdź, co jeszcze być może robisz, co szkodzi twojemu dziecku. Pediatrzy w opublikowanym raporcie zacytowali, jak wiele jest dowodów na to, że w materiałach do pakowania żywności znajdują się niezdrowe substancje chemiczne. Leonardo Trasande, główny autor raportu i członek Rady AAP ds. zdrowia środowiskowego, powiedział „USA Today”: „W niniejszym raporcie przedstawiono nie tylko niezbędne kroki, które służba zdrowia może przekazać rodzicom, lecz także pewne działania, które mogą podjąć producenci, by ograniczyć największe obawy konsumentów”. Według Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej wkładanie tworzyw sztucznych (w tym butelek) do kuchenki mikrofalowej lub mycie ich w zmywarkach zwiększa ryzyko wytrącania się niebezpiecznych chemikaliów . Zobacz też: 6 powodów, by czytać etykiety na produktach dla dzieci Jakich pojemników należy szczególnie unikać? Zgodnie z wytycznymi raportu najbardziej niebezpieczne jest podgrzewanie opakowań zawierających ftalany z kodem 3, styren z kodem 6 oraz bisfenol z oznaczeniem 7. Najlepiej jest używać do tego celu opakowań szklanych lub wykonanych ze stali nierdzewnej. Co nam grozi? Leonardo Trasande przyznał też, że niektóre z ponad 10 tysięcy dodatków wykorzystywanych do produkcji plastikowych pojemników, które dawniej zostały uznane za bezpieczne, mogą jednak powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak: otyłość, autyzm , choroby mózgu, zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zmniejszona masa mięśniowa i wytrzymałość kości. Amerykańska Agencja ds. Żywności...
