Kiedy wreszcie dziecko nauczy się siedzieć. Co mu pomaga, a co przeszkadza?

Dzięki temu, że nienarodzone maleństwo jest w ciągłym ruchu,  jego kręgosłup już w brzuchu mamy nabiera elastyczności, a mięśnie siły. Noworodek może więc utrzymać dużą, w stosunku do reszty ciała, główkę. Nim osiągnie tę i inne sprawności, pamiętaj o kilku sprawach. W okresie ciąży jedz potrawy zawierające wapń Dobrze przyswajalny, niezbędny do mineralizacji kości wapń jest w mleku i jego przetworach. Pewne ilości wapnia zawierają także rośliny strączkowe oraz pieczywo pełnoziarniste. Mleko, pokarmy mleczne i odpowiednia ilość witaminy D to też podstawa zdrowej diety dziecka w pierwszym roku życia. Dopilnuj badania bioderek Tuż po narodzinach może to zrobić doświadczony pediatra neonatolog. Później, między szóstym a ósmym tygodniem życia, malca powinien zbadać ortopeda. W razie wątpliwości skieruje on dziecko na USG. Kolejne badanie u ortopedy warto wykonać, gdy maluch skończy trzy miesiące, a następne, gdy zacznie chodzić (to tzw. kontrola chodu ). Im wcześniej wykryje się dysplazję stawu biodrowego , tym skuteczniejsze będzie leczenie – to bardzo ważne! I pamiętaj, by podczas przewijania nie unosić dziecka za nóżki ani ich nie prostować. Kup dobry materacyk Niemowlę musi spać na równej powierzchni, bez poduszeczki. Najlepszy jest materac średnio twardy, na którym po położeniu dziecka nie tworzą się wgłębienia – by zapobiec ich utrwalaniu się, często przekładaj go na drugą stronę. Gdy pojawią się wgniecenia, trzeba niestety kupić nowy materac. Łóżeczko ustaw tak, by podchodzić do dziecka raz z jednej, raz z drugiej strony. Ułożenie główki stale w tę samą stronę źle wpływa na niewykształcony jeszcze kręgosłup szyjny. Zobacz także: Tego nie rób - Zakazane zabawy z niemowlakiem [CMS_PAGE_BREAK] Do snu układaj dziecko na pleckach Malec leży wówczas w naturalnej pozycji, z nóżkami odwiedzionymi na boki...

Harmonijny rozwój ruchowy dziecka jest dla każdego rodzica priorytetową sprawą. Jakiekolwiek zaburzenia w tej dziedzinie powinny być jak najszybciej wychwytywane i leczone. U noworodka motoryka to nieskoordynowane ruchy ciała, najczęściej w reakcji na dźwięk. Niemowlę potrafi już zwracać głowę w stronę dobiegających odgłosów, uczy się także ruchów cyklicznych jak przy potrząsaniu grzechotką, a później trójfazowych – przy sięganiu i chwytaniu. I chociaż u każdego dziecka rozwój psychofizyczny przebiega indywidualnie, to jednak są pewne przedziały wiekowe, w których maluch powinien nabyć nowe umiejętności w zakresie ruchu. Rozwój ruchowy dziecka I tak: w 3. miesiącu dziecko uniesione do pionu, prosto trzyma główkę i potrafi przewrócić się w pozycji leżącej z pleców na bok. Około 6. miesiąca posadzone lub podciągnięte siedzi, obraca się też z brzucha na plecy i odwrotnie. W 8. miesiącu umie już samo usiąść i zaczyna pełzać. W 10– 11. miesiącu maluch samodzielnie stoi oraz raczkuje. W pierwszym roku życia dziecko zaczyna chodzić. Dokładniej wygląda to tak: Do 6 tygodnia w pozycji leżącej na plecach obrót głowy z policzka na policzek odbywa się wraz z chaotycznymi ruchami rączek i nóżek. Można zaobserwować gwałtowny wyrzut rączek i nóg z objawami niepokoju, które powodują zmiana położenia ciała lub zadziałanie silniejszego bodźca słuchowego, dotykowego czy świetlnego (to tzw. odruch Moro ). U noworodka występuje też prymitywne kopanie, kiedy dziecko jedną nóżkę zgina w kierunku brzucha we wszystkich stawach, a drugą w tym samym czasie prostuje. Leżąc na brzuchu noworodek opiera ciało na jednym policzku, nadgarstkach, mostku i zgiętych kolanach. Łokcie ma cofnięte do tyłu, a miednicę uniesioną nad podłożem. Już teraz maluch próbuje unosić główkę i obrócić ją na drugi policzek. Od 6 tygodnia do 3 miesiąca w pozycji...

Traktujesz noworodka jak najcenniejszą figurkę z porcelany. Wydaje się tak delikatny, kruchy. Nieomal boisz się go dotknąć. Pamiętaj jednak, że dziecko również może z obawą reagować na twoje poczynania. Dla niego trasa z łóżeczka w twoje objęcia to naprawdę niesamowita podróż. Pomóż mu ją pokonać bez lęku. Każdy ruch wykonuj jak najspokojniej. Pozwolisz w ten sposób dziecku oswoić się z tym, co się z nim i wokół niego dzieje. Kiedy je nosisz, rób to zawsze tak, żeby nie czuło się skrępowane twoim uchwytem, i by mogło swobodnie poruszać rączkami i nóżkami. Pamiętaj, że w przypadku noworodka najlepiej jest, kiedy główka i tułów ułożone są wzdłuż jednej, poziomej, osi. A teraz pora na szczegóły.   Podejdź do noworodka i pokaż mu się, żeby nie był zaskoczony (dasz mu szansę przygotowania się do kontaktu z tobą i zmiany pozycji). Delikatnie go dotknij, czule i spokojnie mówiąc do niego. Możesz opowiadać, co robisz i co będzie się działo. To uspokoi was oboje. Wsuń dłoń między nogi noworodka, aż pod bark, żeby jego ciałko spoczywało na twojej ręce. Drugą dłoń włóż mu pod główkę. Unoś noworodka bez pośpiechu, bokiem do podłoża, żeby mógł obserwować, co się z nim dzieje. Staraj się nie wykonywać przy tym żadnych gwałtownych ruchów. Nie przestrasz się u noworodka odruchu Moro. Noworodek raptownie wypręża całe ciałko i rozkłada rączki, po czym przyciąga je do siebie. Jest to naturalna reakcja na niespodziewaną zmianę pozycji. Przytul noworodka do siebie. Kiedy poczuje ciepło ciała, usłyszy bicie twego serca, uspokoi się i rozluźni. Jeżeli noworodek leży na brzuchu, obróć go na plecy albo na bok i unoś tak, jak opisaliśmy wyżej. Nie podnoś dziecka zwróconego buzią do dołu. Do 2–3. miesiąca życia dziecka do noszenia dobra jest pozycja zwana „fasolką". Układasz dziecko na przedramieniu...