
Od czego zależy termin świąt wielkanocnych?
Ruchoma data Wielkanocy wzięła się więc z przełożenia dat z żydowskiego kalendarza na kalendarz księżycowy. W IV w. n.e. podczas soboru nicejskiego zdecydowano, że Wielkanoc będzie obchodzona zawsze w najbliższą niedzielę po pierwszej pełni księżyca po nadejściu wiosny.
Jak ustala się datę świąt wielkanocnych?
Wielkanoc jest obchodzona zawsze po pierwszej pełni księżyca (tzw. paschalnej pełni księżyca). Termin Wielkanocy może wypaść między 22 marca a 25 kwietnia. Obliczenie, kiedy święta wielkanocne wypadają w danym roku, wcale nie jest trudne. Sposób wyliczenia daty Wielkanocy opracował niemiecki matematyk Carl Friedrich Gauss.
Do wyliczeń potrzebne są nam dwie liczby A i B, wyznaczone przez sobór nicejski. W latach 1900-2099 mają one stałe wartości: A = 24, B = 5
Aby obliczyć datę Wielkanocy, wykonaj następujące kroki:
1. Podziel liczbę roku przez 19, a następnie znajdź resztę a
2. Podziel liczbę roku przez 4, a następnie znajdź resztę b
3. Podziel liczbę roku przez 7, a następnie znajdź resztę c
4. Resztę wyznaczoną jako a, pomnóż przez 19, dodaj do iloczynu liczbę A, całą sumę podziel przez 30 i wyznacz resztę d
5. Sumę iloczynów 2b + 4c +6d + B podziel przez 7 i wyznacz resztę e
6. Sumę reszt e + d dodaj do daty 22 marca.
Gdy data wypada powyżej 31 marca, trzeba ją przełożyć na odpowiedni dzień kwietnia. Jeżeli suma (d+e)>10, oznacza to, że będzie to kwiecień. W odwrotnej sytuacji będzie to marzec.
W niektórych wypadkach zachodzą również wyjątki (wyjątek pierwszego rodzaju, wyjątek drugiego rodzaju).
- Z wyjątkiem pierwszego rodzaju mamy do czynienia, gdy d=29, e=6 i zgodnie z obliczeniami Wielkanoc przypadałaby 26 kwietnia. W takim wypadku obchodzi się ją tydzień wcześniej czyli 19 kwietnia (np. 1609 r. i 1981 r.).
- Z wyjątkiem drugiego rodzaju mamy do czynienia, gdy d=28, e=6 oraz dzielenie 11A + 11 przez 30 daje resztę mniejszą niż 19. W takim wypadku Wielkanoc wypada 5 kwietnia, a obchodzi się ją 29 marca (1807 r. i 1954 r.).
Zobacz także: