Jak rozpoznać skurcze porodowe – jak wyglądają i gdzie pojawia się ból?
Jak rozpoznać skurcze porodowe, by nie pomylić ich ze skurczami przepowiadającymi albo zwykłym bólem brzucha? Bóle porodowe są silne i regularne, a ich częstotliwość się zwiększa, chociaż czasem mogą przypominać inne skurcze odczuwane przez kobiety w ciąży.
Wiedza o tym, jak rozpoznać skurcze porodowe i odróżnić je od skurczów przepowiadających pozwoli ci uniknąć niepotrzebnych nerwów i zadecydować, czy już czas jechać do szpitala. Bóle porodowe, choć są bardzo silne, łatwo pomylić z innymi skurczami, zwłaszcza w pierwszej ciąży, gdy nie wiesz jeszcze, czego spodziewać się w czasie porodu. Narastająca siła oraz regularność to jedne z głównych cech skurczów porodowych.
Jak wyglądają skurcze porodowe?
Skurcze porodowe, nazywany też bólami porodowymi, trudno przeoczyć. Mówi się, że podczas skurczu porodowego kobieta nie jest w stanie rozmawiać z drugą osobą − zupełnie inaczej niż w czasie innego skurczu czy zwyczajnego bólu brzucha! Skurcze porodowe pojawiają się, gdy rozpoczyna się akcja porodowa: główka dziecka wpasowuje się w kanał rodny, a szyjka macicy zaczyna się skracać.
Pierwsze skurcze porodowe wyglądają jak dolegliwości miesiączkowe albo skurcze przepowiadające. Są regularne, coraz częstsze i nasilają się – będą występować w regularnych odstępach czasu, a odstępy te będą się skracać. Ich odczuwanie będzie coraz bardziej intensywne. Ważne: skurcze porodowe nie mijają nawet wtedy, gdy zmieniasz pozycję i ułożenie ciała. Warto też wiedzieć, jak liczyć skurcze porodowe, żeby nie pojechać do szpitala za późno (lub za wcześnie!).
Lekarze i położne potrafią rozpoznać skurcze porodowe na KTG. Widoczne są one w postaci regularnie występujących fal na dolnym wykresie zapisu KTG. Na tej podstawie specjaliści określają częstość ich występowania i siłę.
Gdzie bolą skurcze porodowe?
Na początku skurcze porodowe mogą występować bez bólu – towarzyszy im uczucie napięcia i twardnienia brzucha (na tym etapie można mylić je ze skurczami przepowiadającymi). W miarę postępowania porodu skurcze porodowe stają się silne i bardzo dokuczliwe: w czasie ich trwania trudno się ruszyć i mówić (możesz za to mieć ochotę krzyczeć!). Na początku możesz odczuwać je jako tępe bóle krzyżowe w dolnej części kręgosłupa, a nawet w pachwinach i udach, gdy główka dziecka zacznie uciskać nerwy. To, jak mocno bolą, zależy od indywidualnej wrażliwości na ból. Niektóre kobiety cierpią bardzo, inne mówią, że ból porodowy spokojnie można wytrzymać.
Zobacz także
Jak odczuwane są skurcze porodowe? Kobiety mówią, że:
- zaczynają się w górnej części brzucha;
- potem promieniują na brzuch i plecy;
- odczuwają je tylko w okolicy krzyża.
Jeśli ktoś chciałby porównać bóle porodowe do innego rodzaju bólu, to naprawdę trudno znaleźć odpowiednią analogię. Na początku mogą przypominać skurcze przepowiadające lub bolesną miesiączkę. Z kolei gdy zaczną się skurcze porodowe parte, z pewnością będziesz wiedzieć, że to one, bo towarzyszy im przemożna ochota parcia (wypychania dziecka na świat). Nie dowiesz się jednak, jakie towarzyszy im uczucie, dopóki się nie pojawią. Występują co 2-5 minut i trwają minutę lub nawet półtorej.
Czym różnią się skurcze porodowe i skurcze przepowiadające?
Skurcze porodowe i przepowiadające to dwa różne rodzaje skurczów. Podczas gdy te pierwsze są bardzo bolesne, regularne i oznaczają początek porodu, to skurcze przepowiadające mogą pojawić się już po 20. tygodniu ciąży. Odczuwa się je jako napinanie brzucha – to mięśnie macicy trenują przed prawdziwymi skurczami porodowymi. Skurcze Braxtona-Hicksa najczęściej są niezbyt silne i raczej bezbolesne, chociaż zdarzają się też silne skurcze przepowiadające przypominające w odczuciu intensywny ból miesiączkowy.
Silne skurcze przepowiadające mogą utrudniać wyprostowanie ciała. Mogą pojawiać się nawet kilkanaście razy dziennie, a w 8. i 9. miesiącu ciąży nawet co 20-30 minut. Skurcze przepowiadające mogą z kolei trwać nawet do dwóch minut, ale nie towarzyszą im inne objawy przedporodowe. W przeciwieństwie do prawdziwych skurczów porodowych, skurcze Braxtona-Hicksa nie są ani częstsze, ani coraz intensywniejsze.
Zobacz też: