Jest wiele przyczyn, dla których pary bezskutecznie starają się o dziecko. Niektóre z nich można rozwiązać prostymi metodami. Należy do nich zabieg inseminacji, który wielu parom pomógł szczęśliwie zostać rodzicami. Inseminacja nie jest skomplikowaną metodą, dodatkowo jest bezbolesna i bardzo przypomina naturalne zajście w ciąże. Jej ważną zaletą jest to, że w przeciwieństwie do np. in vitro jest łatwo dostępna i nie jest kosztowna.

Reklama

Inseminacja:

Na czym polega inseminacja

Inseminacja to prosty zabieg medyczny polegający na doprowadzeniu do zapłodnienia poprzez wprowadzenie do dróg rodnych kobiety przygotowanych wcześniej plemników. Wykonuje się ją:

  • w okresie okołoowulacyjnym,
  • u par leczących niepłodność,
  • samotnych kobiet pragnących mieć dziecko.

Wykorzystuje się do niej nasienie partnera (AIH, ang. Artificial Insemination by Husband) bądź dawcy (AID, ang. Artifical Insemination by Donor).
Wyróżniamy trzy rodzaje inseminacji:
inseminację domaciczną (IUI, intrauterine insemination) – najbardziej popularna forma,

  • inseminację doszyjkową (ICI, intracervical insemination),
  • inseminację dojajowodową (ITI, intratubal insemination).

Towarzystwa naukowe zalecają wykonanie 4-6 zabiegów inseminacji (przy większej liczbie zabiegów szansa uzyskania ciąży maleje), w następujących po sobie cyklach miesięcznych lub po jednym cyklu przerwy.

Zobacz także

Inseminacja - wskazania

Zabieg może być zastosowany w przypadku par mających problem z poczęciem dziecka, kiedy przyczyna niepłodności leży zarówno po stronie kobiety, jak i mężczyzny. Wskazaniem do inseminacji są:
zaburzenia ejakulacji,

  • niemożność współżycia (np. pochwica),
  • choroby szyjki macicy,
  • obniżona liczba zdrowych plemników w nasieniu partnera,
  • azoospermia (brak plemników w nasieniu) u partnera,
  • endometrioza,
  • zaburzenia bądź brak owulacji,
  • obecność w śluzie szyjkowym przeciwciał skierowanych przeciwko plemnikom,
  • poważne choroby genetyczne, których nosicielem jest mężczyzna.

Inseminacja - przeciwwskazania

Jest również kilka przeciwwskazań do wykonania inseminacji. Wśród nich są między innymi:
stany zapalne w narządzie rodnym,

  • mięśniaki macicy (zależnie od ich lokalizacji),
  • niedrożność jajowodów,
  • torbiele jajników,
  • patologie w obrębie błony śluzowej macicy,
  • stwierdzenie procesu nowotworowego,
  • obecność bakterii w nasieniu mężczyzny oraz inne patologie nasienia.

Jak przygotować się do zabiegu?

Kobieta przed inseminacją musi wykonać badania:
drożności jajowodów (HSG) - oceniające, czy komórka jajowa przedostanie się z jajnika do macicy,

  • oceny rezerwy jajnikowej (AMH),
  • stopnia czystości pochwy,
  • posiewu z kanału szyjki macicy,
  • w kierunku chlamydii,
  • cytologii,
  • HIV,
  • HCV (wirusowe zapalenie wątroby typu C),
  • HBSAg (wirusowe zapalenie wątroby typu B),
  • VDRL (test na kiłę),
  • w kierunku toksoplazmozy i różyczki.

Narzędzia dla rodziców mamotoja.pl

Badania na płodność Czytaj więcej

U prawidłowo jajeczkujących kobiet inseminację wykonuje się w momencie największej płodności, a więc w trakcie owulacji, kiedy w kobiecym organizmie pojawia się przygotowana do zapłodnienia komórka jajowa (aby dokładnie uchwycić ten moment monitoruje się cykl miesiączkowy badaniem USG). Jednak u kobiet mających zaburzenia owulacji trzeba, jeszcze przed zabiegiem, przeprowadzić stymulację jajeczkowania. Dlatego podje się im leki hormonalne w postaci np. gonadotropiny (hormon wywołujący owulację).
Mężczyzna przed inseminacją musi wykonać badania:

  • parametrów nasienia - pokaże, czy plemniki mają odpowiednią ruchliwość i żywotność, a także czy nie jest ich zbyt mało w ejakulacie,
  • posiewu nasienia,
  • w kierunku chlamydii,
  • HIV,
  • HCV,
  • HBS Ag,
  • VDRL.

Jak przebiega inseminacja?

W dniu inseminacji, na godzinę do dwóch przed zaplanowanym zabiegiem, mężczyzna zgłasza się do laboratorium, a następnie zostaje skierowany do oddzielnego pomieszczenia w celu oddania nasienia do preparatyki (sterylnego pojemnika otrzymanego w laboratorium).
Oddanie nasienia do inseminacji następuje na drodze masturbacji. Przed inseminacją wskazana jest dwudniowa abstynencja seksualna. Następnie nasienie jest płukane, aby wyodrębnić zdrowe i ruchliwe plemniki oraz pozbyć się ewentualnych bakterii oraz prostaglandyny, która wywołuje skurcze macicy.
Sam zabieg inseminacji jest stosunkowo prosty i wygląda następująco:
kobieta znajduje się w pozycji ginekologicznej,

  • nasienie - 0,2-0,5 ml - wprowadza się bezpośrednio do macicy za pomocą jednorazowego cewnika,
  • zabieg jest bezbolesny, nie wymaga znieczulenia,
  • po podaniu nasienia kobieta pozostaje na fotelu ok. 10 minut, a następnie opuszcza klinikę,
  • nie musi od tego momentu w sposób szczególny uważać na siebie - prowadzi normalny tryb życia.

Zabieg przeprowadzany z użyciem nasienia dawcy przebiega identycznie. Nasienie jest dobierane na podstawie grup krwi pary oraz, jeżeli to możliwe, wyglądu partnera (fenotypu).

Czy po inseminacji trzeba przyjmować leki?

Przez 14 dni po inseminacji kobieta przyjmuje dopochwowo leki zawierające hormon – progesteron. Jest to tzw. suplementacja fazy lutealnej i jej zadaniem jest ułatwienie zagnieżdżenia się zarodka w macicy.
Ile dni po inseminacji dochodzi do zapłodnienia? Do połączenia materiału genetycznego kobiety i mężczyzny dochodzi mniej więcej w ciągu doby. Zarodek zagnieżdża się w macicy w ciągu około 72 godzin. A już 14 dni po zabiegu inseminacji kobieta może wykonać test ciążowy.
Uwaga! Stymulacja owulacji zwiększa szansę na ciążę po inseminacji domacicznej, jednak wówczas podnosi się prawdopodobieństwo wystąpienia ciąży mnogiej.

Ciąża powstała w wyniku inseminacji, zwłaszcza w I trymestrze, jest uznawana za ciążę wysokiego ryzyka. Kobieta powinna być pod opieką specjalisty od leczenia niepłodności.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność inseminacji waha się od kilku do 15 procent. Szanse powodzenia rosną do nawet kilkudziesięciu procent w przypadku wykonania kilku zabiegów inseminacji po jednym w kolejnych cyklach. Sukces zabiegu zależy od:
stanu nasienia użytego do zapłodnienia - im więcej ruchliwych plemników tym wiesze szanse na pozytywny wynik,

  • wieku kobiety,
  • ilości dojrzałych pęcherzyków po stymulacji.

Jeżeli inseminacja nie zaowocuje ciążą, parze pozostaje możliwość zdecydowania się na poddanie pozaustrojowemu zapłodnieniu in vitro, które jest znacznie żmudniejsze i trudniejsze do przeprowadzenia oraz nieporównywalnie droższe (kilkanaście tysięcy złotych).

Ile kosztuje inseminacja?

W prywatnych klinikach cena inseminacji waha się od 700 do 900 złotych za jedną próbę zapłodnienia. Do tego trzeba jeszcze doliczyć:
ok. 300 złotych - koszt oceny cyklu miesięcznego kobiety,

  • ok. 1000-1200 złotych – jeżeli do inseminacji wykorzystuje się nasienie dawcy.
Reklama

Inseminacja jest świadczeniem refundowanym przez NFZ. W placówkach mających podpisany odpowiedni kontrakt, możliwe jest jej przebycie w ramach opłacanego ubezpieczenia zdrowotnego.

Reklama
Reklama
Reklama