Toksoplazmoza w ciąży i 5 innych groźnych chorób

Jeśli jesteś w ciąży powinnaś dbać o siebie dwa razy bardziej. Ciężarne są niestety narażone na wiele chorób, ponieważ ich odporność jest obniżona (za sprawą zmian hormonalnych), a przez to przyszłe mamy są łatwym celem dla wirusów i bakterii. Choroby, którymi najczęściej może zarazić się ciężarna, są dodatkowo bardzo groźne nie tylko dla jej zdrowia, ale także zdrowia i życia dziecka, np. infekcje dróg moczowych czy okolic intymnych. W takich sytuacjach najlepiej więc zapobiegać chorobom, bo wiele z nich przez łożysko może przeniknąć do płodu i go uszkodzić albo przenieść się na dziecko podczas porodu. Często zagrożeniem jest również poronienie. Jakie choroby należą do szóstki tych, których musisz unikać jak ognia?

Listerioza

Choroba wywołana przez bakterię Listeria monocytogenes, najczęściej można zarazić się od zwierząt lub spożywając zakażone produkty, takie jak: niepasteryzowane mleko czy ser, surowe mięso (lub ryby), jaja czy nieumyte warzywa.
Bakterie mogą przedostać się do płodu przez łożysko i wywołać przedwczesny poród, poronienie albo doprowadzić do wielu wad wrodzonych, zakażenia krwi czy zapalenia opon mózgowych. Istnieje również ryzyko urodzenia martwego dziecka.

Objawy listeriozy:

objawy podobne do przeziębienia czy grypy,
osłabienie organizmu,
gorączka,
ból głowy i mięśni.

Objawy mogą wystąpić nawet do 30 dni po spożyciu zakażonego produktu. Należy ją leczyć za pomocą antybiotyków.

Toksoplazmoza

Szczególnie groźna jest toksoplazmoza w ciąży – infekcja wywołana przez Toxoplasma gondi przebiega bezobjawowo. Czasem kobieta w ciąży jest uodporniona na infekcję, zazwyczaj wtedy, gdy już przechodziła toksoplazmozę. Jeśli nie – powinna unikać bezdomnych kotów, ich odchodów, surowego mięsa, skorupiaków i niepasteryzowanego mleka, nie należy również bawić się z dziećmi w piaskownicach dostępnych dla zwierząt. Jeśli posiada kota, należy go przebadać pod kątem obecności pasożytów.
Choroba jest niebezpieczna, ponieważ najczęściej skutkiem zakażenia jest uszkodzenie zarodka i poronienie. W późniejszym okresie ciąży może doprowadzić do przedwczesnego porodu, niskiej masy urodzeniowej dziecka, uszkodzeń neurologicznych, wad wrodzonych czy urodzenia martwego dziecka. Jeżeli ciężarna zarazi się toksoplazmozą, możliwe jest leczenie antybiotykami dziecka jeszcze w jej łonie, a także zaraz po porodzie.
Jeśli do zakażenia dojdzie u matki, nie zawsze jest pewne, że dziecko również zostanie zarażone. Toksoplazmozę leczy się lekami przeciw pasożytom, antybiotykami, które zmniejszają ryzyko uszkodzenia płodu. Po takim leczeniu i po porodzie dziecku robi się badania z krwi pępowinowej i na ich podstawie ustala się czy wymagane jest leczenie.

Zapalenie wątroby typu B

Zakażenie tym wirusem może odbyć się przed lub już w trakcie ciąży. Wirus przenosi się najczęściej poprzez krew, dlatego istnieje duże ryzyko zarażenia dziecka przez matkę podczas porodu. Choroba jest bardziej prawdopodobna, jeśli u ciężarnej była przeprowadzana transfuzja krwi, używanie narkotyków dożylnych czy stosunek w wieloma partnerami bez zabezpieczenia.
Po porodzie dziecko otrzymuje immunoglobulinę oraz szczepienie przeciw WZW B, by uniknąć dalszego rozwoju choroby.

Objawy zapalenia wątroby typu B:

może przebiegać bardzo różnorodnie - choć często także bezobjawowo.
Czasem można zaobserwować zmęczenie i ogólne rozbicie, ale to u ciężarnej może być bardziej kojarzone z jej stanem niż z obecnością wirusa.
W przypadku zakażenia WZW B, może dojść także do mdłości i wymiotów,
żółte zabarwienie skóry i śluzówek
uporczywy świąd całego ciała.

By uniknąć zakażenia zapaleniem wątroby typu B, najlepiej zaszczepić siebie w czasie ciąży, a dziecko - tuż po porodzie. Wirus zapalenia wątroby typu B u ciężarnej, rozwijając się w organizmie, może prowadzić do wielu powikłań, m.in. do marskości wątroby, niewydolności wątroby, nowotworu wątroby i śmierci.

Opryszczka narządów płciowych

Wirusy opryszczki dzielą na dwa typy: HSV-1 – powoduje infekcje skóry i błon śluzowych górnej części ciała (na przykład tzw. zimno na wargach), HSV-2 – atakuje głównie narządy płciowe. Pierwszy rodzaj może przejść w drugi podczas seksu oralnego, dlatego bardzo łatwo opryszczką zarazić się od partnera.

Objawy opryszczki:

najczęściej pęcherzyki na śluzówce i zewnętrznych narządach płciowych,
gorączka,

Zmiany skórne są drobne, pękają i przysychają, zmieniając się w strupki. Sama infekcja ma zazwyczaj charakter powracający, szczególnie w okresach obniżonej odporności.

Przeniesienie infekcji wirusowej może nastąpić w trakcie ciąży albo podczas porodu. Opryszczka może prowadzić nawet do poronienia czy przedwczesnego porodu. Natomiast zakażenie płodu w okresie okołoporodowym może prowadzić do groźnej ogólnej infekcji u noworodka, a to jest groźne z powodu niskiej odporności narodzonego dziecka. Dlatego też, jeśli opryszczka występuje w okresie okołoporodowym, kobieta dostaje zazwyczaj skierowanie na cesarskie cięcie.
Leczenie opryszczki polega na podaniu leków antywirusowych (maści, globulki), w ciężkich przypadkach niezbędna jest wizyta w szpitalu.

Rzeżączka

Chorobę wywołuje bakteria Neisseria gonorrohoe, zwyczajowo nazywana gonokokiem. Najczęściej przenosi się drogą płciową, także podczas stosunków oralnych i analnych. Osoba zakażona może zaobserwować u siebie objawy dopiero kilka dni po zarażeniu, ale od samego początku zaraża innych.

Objawy rzeżączki u ciężarnej to:

ból podczas oddawania moczu,
ból podczas stosunku,
obfita wydzielina z pochwy,
świąd,
gorączka.

Często też choroba może przebiegać bezobjawowo. Choroba w czasie ciąży przenosi się na dziecko, które zostanie dodatkowo zainfekowane podczas porodu, a nieleczona rzeżączka może prowadzić u dziecka do utraty wzroku, a także obniża odporność na HIV i infekcje intymne. Rzeżączka w ciąży może prowadzić też do przedwczesnego porodu, poronienia lub urodzenia dziecka z wadami wrodzonymi.
Rzeżączkę leczy się antybiotykami, często w pojedynczej dawce doustnej lub domięśniowej.

Różyczka

U przyszłej mamy zazwyczaj pobiera się krew do badań, które między innymi mają wykazać, czy w organizmie obecne są przeciwciała różyczki (IgG), jeśli w wynikach okaże się, że ich nie ma – istnieje ryzyko zakażenia różyczką w ciąży.
Wirus przenosi się drogą kropelkową, a jej objawy następują dopiero po 14-16 dniach od zarażenia, mimo że od pierwszego dnia nosiciel może zarażać innych.

Objawami różyczki są:

gorączka,
powiększone węzły chłonne,
bóle głowy,
drobne, bladoróżowe plamki, które w ciągu doby rozprzestrzeniają się na całym ciele.

Często choroba przebiega też bez objawów.
Różyczka jest szczególnie groźna w 1. trymestrze, może prowadzić do poronienia, obumarcia płodu, a w późniejszym czasie – do wad wrodzonych i problemów rozwojowych. Po latach może również dojść do ślepoty, głuchoty, wad serca i upośledzenia umysłowego u dziecka.
Szczepienie przeciw różyczce daje odporność na całe życie, więc planując ciążę warto pomyśleć o zaszczepieniu się na nią jeszcze przed poczęciem.

Zobacz także: