Komunia – co takiego oznacza dla chrześcijan, jak przyjmuje się komunię, kto nie może przyjąć komunii świętej?
Uczestniczenie w komunii świętej jest bardzo ważną częścią życia każdego chrześcijanina. Przed przystąpieniem przez dziecko do pierwszej komunii warto porozmawiać z nim na temat tego sakramentu i wyjaśnić jego znaczenie.
Pierwsza komunia święta jest wyjątkowym wydarzeniem w życiu osoby wierzącej oraz całej jej rodziny. Tłumaczymy, na czym polega sakrament eucharystii, czym dokładnie komunia jest dla chrześcijanina, jak wygląda jej przyjmowanie (na stojąco, klęcząc, na rękę czy do ust), a także, kto nie może jej przyjmować.
Spis treści:
- Komunia święta – co to?
- Czym dla chrześcijanina jest komunia?
- Znaczenie słowa komunia
- Sakrament pierwszej komunii świętej
- Jak wygląda udzielanie komunii i kto może jej udzielać?
- Kto nie może przyjmować komunii świętej?
Czym jest komunia święta?
Komunia święta jest jednym z siedmiu sakramentów przyjmowanych przez osoby wierzące w kościele katolickim. Przyjmuje się ją podczas mszy świętej. Komunia, czyli inaczej eucharystia, polega na spożywaniu przez kapłana hostii, czyli opłatka zamoczonego w winie. Wierni w trakcie komunii spożywają mniejsze opłatki, tzw. komunikanty. Młodsze dzieci mogą zastanawiać się, jak wygląda hostia i komunikant. To biały, okrągły opłatek, który jest bezzapachowy i bezsmakowy. Hostia i wino symbolizują ciało i krew Jezusa Chrystusa. Zgodnie z nauczaniem kościoła katolickiego Jezus przez ręce kapłana przychodzi na ziemię pod postacią maleńkiego kawałka chleba, by tworzyć wspólnotę i jedność ze wszystkimi wiernymi.
Według nauczania kościoła komunia jest sakramentem, w trakcie którego odczuwamy żywą obecność Chrystusa – ciało Jezusa przyjmuje się pod postacią opłatka na pamiątkę ostatniej wieczerzy.
Czym dla chrześcijanina jest komunia?
Komunia święta dla chrześcijanina jest spotkaniem z Jezusem.
Celem komunii świętej jest umocnienie ducha i wiary. Komunia jednoczy z Bogiem, a także ze wszystkimi ochrzczonymi ludźmi. Ten sakrament, według nauczania kościoła, jest „widzialnym znakiem niewidzialnej łaski”. Każde przyjęcie komunii powinno być wielkim wydarzeniem.
Znaczenie słowa komunia
Słowo komunia pochodzi od łacińskiego słowa „communio”, czyli współdzielić. Ponieważ nazywana jest też sakramentem eucharystii, warto poznać znaczenie pochodzącego z języka greckiego słowa „eucharystia”, czyli dziękczynienie.
Katechizm kościoła katolickiego podaje też następujące nazwy sakramentu komunii świętej: Eucharystia; Wieczerza Pańska; Sakrament Ołtarza; Najświętsza Ofiara.
Sakrament pierwszej komunii świętej
Bez względu na to kiedy dziecko przystępuje do pierwszej komunii świętej, często jest to bardzo ważne wydarzenie dla całej rodziny. To okazja do pogłębienia więzi między dzieckiem a Bogiem. Istotne jest, by odpowiednio przygotować dziecko do przyjęcia sakramentu komunii i podkreślić duchowy aspekt tego wydarzenia.
Do pierwszej komunii świętej dopuszczone może być dziecko, które zostało ochrzczone i zna podstawowe prawdy wiary, przykazania oraz modlitwy. Przyjęcie pierwszej komunii świętej jest niezbędne, by móc w pełni uczestniczyć we wspólnocie kościoła.
Dla rodzin katolickich jest to wyjątkowo ważne wydarzenie. Podobnie jak chrzest, pierwsza komunia to nie tylko uroczystość w kościele, ale okazja do świętowania w gronie bliskich, podczas której dziecko przyjmuje moc życzeń i prezentów.
Jak wygląda udzielanie komunii i kto może jej udzielać?
Komunię przyjmuję się na stojąco lub klęcząc. Jeśli przyjmujemy komunię na stojąco, uprzednio należy na chwilę uklęknąć lub skłonić się.
Komunię można przyjmować pod postacią chleba (czyli opłatka) lub chleba i wina (opłatka zanurzonego w winie). W drugim przypadku wykluczone jest przyjmowanie komunii na rękę — komunię pod postacią chleba i wina można przyjmować wyłącznie do ust. W przypadku samego komunikantu — to osoba przyjmująca komunię decyduje, czy chce, by podana ona została mu do ust, czy na rękę. Jednocześnie osoba udzielająca komunii nie powinna udzielać komunii na rękę komuś, kto mógłby sprofanować poświęcony opłatek. Osoba przyjmująca komunie na rękę powinna spożyć ją na oczach osoby, która udzieliła jej komunii.
Komunii mogą udzielać: księża, diakoni (klerycy), zakonnicy oraz tzw. szafarze nadzwyczajni, czyli mężczyźni w wieku 35-65 lat, specjalnie namaszczeni w tym celu przez biskupa. Kandydatem na szafarza może być jedynie mężczyzna z wykształceniem średnim lub wyższym, o nienagannej opinii i głęboko wierzący. Szafarze nadzwyczajni — podobnie jak szafarze w sutannach czy habitach — mogą udzielać komunii w kościele oraz zanosić komunię chorym i konającym do domu, szpitali czy hospicjów. Wierni, którym stan zdrowia nie pozwala wstać czy uklęknąć — mogą przyjmować komunię, leżąc w łóżku.
Kto nie może przyjmować komunii świętej?
Aby dostąpić możliwości przyjęcia sakramentu komunii świętej, należy wcześniej pojednać się z Bogiem poprzez sakrament pokuty, czyli przystąpić do spowiedzi świętej. Jeżeli dana osoba nie otrzyma rozgrzeszenia – nie może przyjąć komunii.
Komunii świętej nie może przyjmować osoba, która jest w stanie grzechu ciężkiego. Zgodnie z nauką kościoła katolickiego dusza ludzka jest przygotowana na godne przyjęcie komunii świętej tylko wtedy, kiedy znajduje się w stanie łaski uświęcającej, czyli jest bez grzechu ciężkiego.
Zobacz także: