Kiedy dziecko zacznie przesypiać całą noc? Zazwyczaj nie wcześniej niż przed ukończeniem pół roku. To, ile śpi niemowlę, jest nieustannym tematem rozmów młodych mam. Tymczasem na to pytanie nie ma jednej, prawidłowej odpowiedzi. Dzieci są różne, przebywają w różnych warunkach, mogą być różnie karmione, a to właśnie od tych rzeczy zależy, kiedy dziecko prześpi całą noc. Zresztą pierwsza przespana w całości noc nie znaczy, że tak będzie już zawsze.
Spis treści:
Jeśli dziecko jest na mleku modyfikowanym, najprawdopodobniej zacznie przesypiać całe noce wcześniej niż niemowlę karmione piersią. Wszystko dlatego, że mleko mamy, choć jest najlepsze, to szybciej jest przez dziecko trawione, więc szybciej po posiłku niemowlę zaczyna ponownie odczuwać głód. I budzi się na nocne karmienie. Starsze dziecko potrafi naraz zjeść więcej, a większa porcja mleka mamy syci na dłużej. To wtedy powstają warunki do tego, aby maluszek mógł zacząć przesypiać całe noce. Większość rocznych dzieci przesypia już całe noce.
Noworodek przesypia prawie całą dobę, ale nie rozróżnia dnia i nocy, i tak samo budzi się na karmienie, zwykle co 2-3, czasem co 4 godziny. Niemowlę zaczyna już nocą mieć dłuższe przerwy między karmieniami, ale jeśli jest karmione piersią, budzi się kilka razy. Teoria mówi, że niemowlę zaczyna przesypiać całe noce między 6. a 9. miesiącem życia.
Praktyka pokazuje, że reguły nie ma – czasami dzieje się to wcześniej, czasami później. Sen jest ważny. Nie tylko dla ciebie (sama przecież marzysz, by w końcu przespać całą noc), ale przede wszystkim dla dziecka. Dlaczego? Bo sen jest potrzebny do prawidłowego rozwoju dziecka. Dzięki niemu maluszek odpoczywa od nadmiaru wrażeń w ciągu dnia, a jego mózg dojrzewa.
Doświadczona położna, Edyta Brala, wskazuje na konkretny sposób, w jaki młodzi rodzice mogą rozpoznać, że dziecko śpi wystarczająco długo. To wcale nie takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Więcej na filmie poniżej:
Zadaniem rodziców jest stworzenie dziecku bezpiecznych i dobrych warunków do snu i rozwoju. To oznacza prawidłowe żywienie, spokojną atmosferę i stałe rytuały (a nawet śpiewanie kołysanek), które pomagają dziecku oswajać świat. Im młodsze dziecko, tym bardziej jednak trzeba zaufać jemu samemu. To niemowlę najlepiej wie, czy musi posilić się w nocy, czy nie. Trzeba się z tym pogodzić, a nie sluchać rad w stylu: „Nakarm kaszką, to będzie spać", „Przejdź na butelkę, będzie przesypiać noce".
Karmienie piersią w nocy powinno, tak jak w dzień, odbywać się na żądanie dziecka. Niektóre maluchy budzą się co 2-3 godziny, inne potrafią na raz przespać cztery nocne godziny. Nie należy zamieniać piersi na butelkę z mieszanką tylko po to, aby zwiększyć szansę na to, że dziecko szybciej zacznie przesypiać całe noce.
Wiele mam podczas karmienia piersią w nocy zasypia z dzieckiem u boku. O ile takie postępowanie było kiedyś piętnowane, to obecnie specjaliści już nie upierają się, że odkładanie niemowlęcia do własnego łóżeczka jest jedynym słusznym działaniem. Wiele mam właśnie dzięki temu, że nie musiały za każdym razem wstawać na nocne karmienie, nie wspomina niemowlęctwa swoich dzieci jako katorgi.
To proste: tak długo, jak dziecko budzi się w nocy na karmienie piersią. Specjaliści twierdzą, że nocne karmienie stymuluje produkcję mleka. Jeśli maluszek potrzebuje jeść w nocy, a mamie pokarmu nie brakuje, powinna podawać dziecku pierś. W ten sposób zwiększają się szansę na to, że uda się dziecko karmić piersią dłużej, co jest dla niego bardzo korzystne.
Zdaniem stomatologów ze względu na zdrowie ząbków dziecka lepiej nie karmić go w nocy. Na szczęście większość niemowląt zaczyna przesypiać całą noc, zanim pojawią się u nich pierwsze ząbki.
Noworodki przesypiają większość doby, budząc się najczęściej tylko na karmienie. Potem okresy snu i czuwania stają się wyraźniejsze, a półroczne niemowlę jest już zwykle przyzwyczajone do 24-godzinnego cyklu dnia i nocy.
W drugim półroczu życia dzieci śpią w ciągu dnia już tylko 2-3 razy, a pod koniec 1. roku życia tylko raz dziennie. Trzylatki natomiast rzadko już sypiają w ciągu dnia, choć takie drzemki bywają również normą i u starszych dzieci. Tak jest najczęściej. Ale to wcale nie znaczy, że akurat twoje dziecko jest modelowym niemowlakiem. Jeśli czytasz ten tekst, pewnie wcale tak nie jest... Choć prawdopodobnie właśnie na moment, kiedy prześpisz całą noc, budząc się dopiero rano, czekasz najbardziej. I z pewnością w końcu tak będzie.
Nie wszystkie dzieci w podobnym wieku wymagają tej samej ilości snu – podajemy tylko wartości orientacyjne. Zapotrzebowanie na sen zależy od temperamentu, pory roku, sposobu spędzania dnia. To, ile śpi dziecko, może być też uwarunkowane genetycznie.
Problemów z dziecięcym spaniem jest tyle, ile maluchów. Ale niektóre powtarzają się częściej. Poniżej znajdziesz te, z którymi ma problem największa liczba rodziców.
Zmęczone i najedzone dziecko zwykle szybko zasypia. Malec harcujący w najlepsze, gdy śpiewasz mu kołysanki, być może sypia zbyt długo w dzień. Lub odwrotnie – jest zbyt zmęczony, by zasnąć.
Co robić: Skróć lub wydłuż dzienną drzemkę malca. Niektóre dzieci, np. dwulatki, mogą z niej zrezygnować.
W każdym wieku dziecko ma inne wymagania. Roczne dzieci potrzebują innych rytuałów niż niemowlaki.
Co robić: Od czasu do czasu wprowadzaj nowe elementy, np. wieczorne czytanie książeczek, śpiewanie kołysanki lub nową przytulankę. Niekiedy dobrze robi zmiana osoby, która usypia. Jeśli do tej pory to ty częściej usypiałaś dziecko, niech teraz wieczorny rytuał usypiania będzie obowiązkiem taty.
To normalne u najmłodszych niemowlaków, którym jeszcze nie ustalił się stały rytm doby z podziałem na czas aktywności i czas spania. Starsze dziecko może budzić się, odreagowując napięcia całego dnia. Bywa, że staje się to nawykiem, zwłaszcza jeśli je rozbudzasz, karmiąc lub podając butelkę.
Co robić: Gdy dziecko obudzi się w nocy, pogłaszcz je i zachęć do snu, daj mu przytulankę. Mimo swojego zmęczenia bądź cierpliwa i konsekwentna, bo efekty wcale nie muszą przyjść szybko.
Im starsze dziecko, tym ważniejsze, by czas czuwania spędzało jak najbardziej aktywnie. Zabawy i ruch sprawiają, że wieczorem maluch jest zmęczony i fizycznie, i psychicznie. Dobrze, czyli wystarczająco intensywnie jak na jego wiek spędzony dzień sprawi, że noc będzie dla niego czasem odpoczynku.
Co robić: Zadbaj o to, aby dziecko miało możliwość ruchu w ciągu dnia: obracania się na boczki bądź raczkowania. Powinno też mieć w ciągu dnia wiele wrażeń, np. podczas spacerów i zabawy.
Niemowlęta potrafią przyzwyczaić się zarówno do ciszy w domu, gdy chodzi się wokół nich na placach, jak i do hałasu, który powodują zwyczajne domowe odgłosy: rozmowy czy włączony telewizor. Jeśli w ciągu dnia dziecko śpi w całkowitej ciszy, trudno mu jest potem zasnąć w innych warunkach.
Co robić: Gdy dziecko śpi, nie chroń go przed dźwiękami dobiegającymi z zewnątrz. Z czasem do nich przywyknie.
Małe dziecko uwielbia stale być z rodzicami, więc chętnie zasypia w ich łóżku. Czuje się w nim pewnie i bezpiecznie. Przyzwyczaja się do tego od razu, ale odzwyczaja znacznie dłużej.
Co robić: Albo nauczysz dziecko zasypiać w jego łóżeczku, wprowadzając różne rytuały, albo poczekasz, aż samo zmieni nawyki, bo w końcu na pewno z tego wyrośnie. Najważniejsze, byś była pewna swojej decyzji i w niej wytrwała.
Niemowlę szybko zasypia kołysane w wózku. Niestety, najczęściej trudno bez rozbudzenia przenieść je do łóżeczka. Gdy spostrzega zmianę, jest niezadowolone i zaczyna płakać.
Co robić: Zmiana przyzwyczajeń nie jest łatwa, ale cierpliwość daje efekty, zwłaszcza gdy wprowadzisz nowe rytuały (kołysanki, czytanie).
Warto też wypróbować praktyczny gadżet marki BeSafe. Izi Transfer umożliwia przenoszenie dziecka bez zmieniania jego pozycji, np. z samochodu albo z wózka. Bez wybudzania!
Spragnione ciepła i bliskości rodziców dziecko, zwłaszcza to, które na co dzień zostaje z nianią lub opiekunką, z łatwością znajduje do was drogę nocą. Jeśli raz czy dwa przyzwolisz na nocne wędrówki, maluch nabierze zwyczaju przychodzenia do waszego łóżka.
Co robić: Jeśli nie chcesz spać z dzieckiem (wśród rodziców jest wielu zwolenników spania w jednym łóżku z dzieckiem), konsekwentnie odprowadzaj dziecko do jego łóżeczka i pozostawaj przy nim, dopóki nie zaśnie. Z kilkulatkiem porozmawiaj (może czegoś się boi?) i razem poszukajcie dobrego rozwiązania.
W wózku może być za ciasno już trzy-, czteromiesięcznemu dziecku, przez co budzi się, zmieniając pozycję. Przede wszystkim jest to jednak niebezpieczne.
Co robić: Najlepiej, dla spokojnego snu i bezpieczeństwa, by dziecko od początku spało w łóżeczku. Jeśli tak nie jest, jak najszybciej przenieś malca do niego. Jeśli dziecko umie już samo się podnosić, pozbądź się głębokiego wózka, zamieniając go na spacerówkę (ale rozkładaną na płasko, gdyby zasnęło na spacerze). Postaw jego łóżeczko blisko własnego i podaruj mu nową przytulankę.
Niektóre dzieci przedłużają w nieskończoność moment zaśnięcia, dokazując, prosząc o picie lub jedzenie. Chcą odsunąć moment rozstania z rodzicem.
Co robić: Ustal jasne zasady, np. po kąpieli czytaj dziecku 15 minut, potem je utul, ucałuj i wyjdź. Na początku dziecko zaprotestuje i będzie cię wołało. Podejdź do jego łóżeczka i powiedz, że czas spać, pogłaszcz je i znów wyjdź. Zawsze wracaj, jeśli dziecko płacze. Sytuacja może się powtórzyć kilka razy, ale malec na pewno w końcu zaśnie.
Dziecko przyzwyczajony do kołysania na rękach mamy, jej bliskości i zapachu, niemal natychmiast budzi się po odłożeniu do łóżeczka. Trudno się dziwić, skoro nagle zostaje pozbawione takich przyjemności.
Co robić: Spróbuj odkładać dziecko do łóżeczka przed zaśnięciem. Uspokajaj je, odchodząc najpierw na minutę, potem na kilka minut, wreszcie na kilkanaście. Powoli przyzwyczai się do dłuższych okresów twojej nieobecności.
Dziecko jest ciekawe każdego nowego dnia, chętne do odkrywania kolejnych tajemnic świata. Gdy budzi się wyspane, od razu jest aktywne.
Co robić: Aby opóźnić pobudki, zasłoń szczelniej zasłony, by wpadało przez nie mniej światła. Możesz też zostawić w łóżeczku bezpieczne zabawki (ale nie za dużo) – zajmie się nimi tuż po obudzeniu i nie będzie cię od razu wołać. Nie przybiegaj na pierwsze wezwanie, gdy tylko usłyszysz, że już nie śpi. Daj dziecku czas na samodzielną zabawę.
Dzieci podekscytowane zdobywaniem nowych umiejętności starają się nimi chwalić także przed snem.
Co robić: Nie okazuj zainteresowania popisami maluszka, lecz spokojnie, choć stanowczo, ułóż go do snu. Nie daj się wciągnąć do zabawy z dzieckiem leżącym w łóżeczku, przypomnij mu o spaniu, zgaś światło i wycisz kołysanką.
Takie zachowanie daje dziecku namiastkę fizycznej bliskości. Z czasem dziecko nie potrafi już bez tego zasnąć.
Co robić: Zamiast palca podsuń mu pluszaka lub otul je miękkim kocykiem. Jeśli w usypianiu zastąpi cię mąż i wprowadzi nowe rytuały, dziecko zapomni o swoich nawykach.
To naturalne, że gdy zabraknie cię obok, dziecko czuje się nieswojo i płacze. Podobnie jest, gdy malec zasypia w waszym łóżku, a potem budząc się, odkrywa, że jest sam.
Co robić: Stopniowo przyzwyczajaj dziecko do samodzielnego spania we własnym łóżeczku. Najpierw zamiast leżeć obok niego, usiądź niedaleko łóżeczka, kolejnego dnia – dalej na krześle. I każdego dnia powoli zwiększaj dystans.
Zobacz też:
Lęki nocne (łac. pavor nocturnus, ang. night terror) to zaburzenie snu pojawiające się u około 3-5 proc. dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat (najczęściej od 2 do 6 lat) i u około 1 proc. osób dorosłych. Epizody lęku nocnego zaczynają się w pierwszych godzinach po zaśnięciu i mają dość dramatyczny przebieg. Ataki histerycznego płaczu dziecka pojawiają się w nocy i mogą trwać nawet pół godziny. Śpiące spokojnie dziecko nagle siada na łóżku i zaczyna rozpaczliwie krzyczeć. Jest spocone, nierzadko rzuca się lub trzęsie niczym osika. Ma szeroko otwarte oczy, poszerzone źrenice, a twarz wyraża skrajne przerażenie. Na ogół odpycha od siebie rodziców chcących mu pomóc. Nawiązanie kontaktu z dzieckiem okazuje się niemożliwe, jest ono bowiem nieświadome, nieprzebudzone. Po kilkuminutowym ataku ciało nagle się rozluźnia, a maluch spokojnie zasypia . Rano na ogół niczego nie pamięta. Spis treści : Lęki nocne u dzieci: przyczyny Lęk nocny czy koszmar senny? Lęki nocne: czy budzić dziecko, gdy płacze przez sen? Lęki nocne u dzieci: co robić? Sen płytki i głęboki Lęki nocne u dzieci: przyczyny Skąd się biorą leki nocne u dziecka? Przyczyny występowania tego zaburzenia snu nie są do końca poznane, jednak nie wyklucza się czynników genetycznych (80 proc. dzieci, których dotyczą lęki nocne, ma w swoich rodzinach osoby lunatykujące lub wykazujące inne zaburzenia snu). Ze względu na fakt, że częstość występowania lęków nocnych maleje wraz z wiekiem, uznaje się, że znaczenie ma tu wolniejsze dojrzewanie układu nerwowego, co może być rodzinne. Dodatkowo obserwacje wykazały, że pojawieniu się lęków nocnych sprzyja: wysoka gorączka , stres dnia codziennego, ciężkostrawny posiłek spożyty przed snem, zaburzenia oddychania podczas snu,...
Niespokojny sen niemowlaka to częste zmartwienie rodziców. Gdy niemowlę niespokojnie śpi, a rodzice obserwują rzucanie się, wiercenie i dziwne miny, jakie dziecko robi przez sen, pojawia się pytanie: czy niemowlę się wysypia? Niekiedy niepokój budzą też przerwy w oddychaniu i krótki, przerywany sen dziecka. Czasem rodzice decydują się na podanie dziecku leków na sen. Ale czy to nie jest szkodliwe? I skąd się bierze regres snu niemowlaka? Spis treści: Przyczyny niespokojnego snu niemowlaka Objawy niespokojnego snu niemowlaka Niespokojny sen niemowlaka w nocy – co robić? Kropelki i syropki na sen dla niemowlaka: czy pomagają? Przyczyny niespokojnego snu niemowlaka Niespokojny sen niemowlaka to wbrew pozorom bardzo częste zjawisko. Noworodek i niemowlę często budzi się na karmienie albo wybudza się z powodu brudnej pieluchy. Ale rzucanie się przez sen starszego, kilkumiesięcznego niemowlaka wzbudza zaniepokojenie rodziców i rodzi pytania: czy dziecko jest zdrowe i czy na pewno się wysypia? Śpiące dziecko przechodzi różne fazy snu i różnie się w tym czasie zachowuje. W fazie snu głębokiego oddycha spokojnie, wolno i na ogół nie zmienia pozycji. W płytszym śnie , któremu często towarzyszą szybkie ruchy gałek ocznych, niemowlę może zmieniać pozycję oraz robić różne miny. Warto wiedzieć, że śpiące niemowlęta (w przeciwieństwie do dorosłych) zapadają głównie w tzw. fazę REM, czyli sen płytki. Przyczyny niespokojnego snu niemowlaka mogą być różne: od zwykłej niewygody po chorobę. Najczęściej niemowlę śpi niespokojnie, bo: coś mu przeszkadza: np. uwierająca pielucha albo nierówny materac do spania w sypialni jest za gorąco (ponad 21 stopni C) wilgotność powietrza w pokoju jest nieodpowiednia (właściwa to 40-60%) nie zdążyło się wyciszyć po pełnym wrażeń dniu brakuje mu...
Niektórzy rodzice polecają łóżeczko dla niemowlaka z przewijakiem, inni wybierają łóżeczko mobilne albo z baldachimem. Jedno jest pewne: łóżeczko dla niemowlaka powinno być solidne, trwałe, wygodne i przede wszystkim bezpieczne. A może kupić łóżeczko wielofunkcyjne? Sprawdź, jakie łóżeczko wybrać dla niemowlaka. Spis treści: Kiedy kupić łóżeczko dla niemowlaka? Jakie łóżeczko wybrać dla niemowlaka? Łóżeczko dla niemowlaka: wymiary Łóżeczko dla niemowlaka czy dostawka? Łóżeczko dla niemowlaka: turystyczne czy drewniane? Polecane łóżeczka dla niemowląt Jak przygotować łóżeczko dla niemowlaka? Kiedy kupić łóżeczko dla niemowlaka? Przyszli rodzice często zastanawiają się, kiedy powinni kupić łóżeczko dla niemowlaka. Nie trzeba się z tym bardzo spieszyć, ale też nie warto zwlekać z zakupem na ostatnią chwilę. Optymalnie będzie, jeśli kupimy łóżeczko dla niemowlaka w drugim trymestrze ciąży, a ostatecznie na początku trzeciego. Jakie łóżeczko wybrać dla niemowlaka? Łóżeczko dla niemowlaka to nie jest zwykły mebel – oferta łóżeczek drewnianych, mobilnych, z szufladami i przewijakiem jest ogromna. Wybór pierwszego łóżeczka może być trudny, zwłaszcza dla niedoświadczonego rodzica niemowlaka. Na co trzeba zwracać uwagę, by dokonać mądrego zakupu? Wszystko zależy od potrzeb dziecka i rodziny. Wybierając łóżeczko dla dziecka, zwróć uwagę na: wielkość pomieszczenia – łóżeczka dla niemowląt mają różne wymiary, warto więc dostosować model do pokoju, w którym będzie stało, by go nie zagracić, ale też optymalnie wykorzystać przestrzeń; przeznaczenie – jeśli zależy nam na tym, by łóżeczko posłużyło niemowlęciu, a potem także kilkulatkowi, warto wybrać model ze zdejmowanym bokiem, funkcją...
