Jak przebiega druga ciąża?

Co zrobić, by starsze dziecko nie czuło się odtrącone, gdy na świat przychodzi braciszek lub siostrzyczka? Zadbaj o to, zanim jeszcze dzidziuś się urodzi. Jeśli uda Ci się wzbudzić w starszym dziecku ciepłe zainteresowanie niemowlęciem, rozumiejąc jednocześnie całą gamę sprzecznych uczuć, które nim targają, zwiększysz szanse na udany związek między dziećmi w przyszłości. Jak przekazać nowinę? Lepiej nie spieszyć się z przekazywaniem dziecku rewelacji zaraz po tym, jak test ciążowy pokaże dwie kreski. Dziewięć miesięcy to dla małego człowieka niewyobrażalnie długi czas, cała wieczność. Ale z drugiej strony dziecko powinno usłyszeć dobrą nowinę bezpośrednio od rodziców, dlatego, gdy decydujesz się ogłosić ją wielu osobom i wiesz, że będziecie często o tym rozmawiać, powiedz o tym również najmłodszemu członkowi Waszej rodziny. On i tak wyczuje, że „coś się święci” i będzie zaniepokojony, że rodzice coś przed nim ukrywają. Powiedz w prosty sposób: "W naszej rodzinie pojawi się nowe dziecko", ale nie przesadzaj z entuzjazmem. Daruj sobie zapewnienia, że wciąż będziesz kochać swojego starszaka, bo tylko go zaniepokoisz czymś, co wcześniej mogło mu w ogóle nie przyjść do głowy. Nie roztaczaj wspaniałych wizji o wspólnej grze w piłkę i zabawie w chowanego, gdyż dziecko będzie czuło się oszukane, gdy wrócisz do domu z noworodkiem, który nawet nie będzie umiał dać cześć. Powiedz otwarcie, że dzidziuś będzie maleńki i bezradny, że będzie często płakał, głównie spał i wymagał ciągłej opieki. Wspólne oczekiwanie Włącz swojego pierworodnego w przygotowania do narodzin brata lub siostry, by czuł, że jest ważny, a nie odsuwany na bok. - Zabierz go ze sobą na wizytę do lekarza, by mógł posłuchać bicia małego serduszka i zobaczyć portret braciszka lub siostrzyczki na USG. - Jeśli ma ochotę,...

Co zrobić, by starsze dziecko nie czuło się odtrącone, gdy na świat przychodzi braciszek lub siostrzyczka? Zadbaj o to zanim jeszcze dzidziuś się urodzi. Jeśli uda Ci się wzbudzić w starszym dziecku ciepłe zainteresowanie niemowlęciem, rozumiejąc jednocześnie całą gamę sprzecznych uczuć, które nim targają, zwiększysz szanse na udany związek między dziećmi w przyszłości. Jedna rozmowa nie wystarczy, by przygotować dziecko na zmianę. Jak przekazać nowinę? Lepiej nie spieszyć się z przekazywaniem dziecku rewelacji zaraz po tym, jak test ciążowy pokaże dwie kreski. Dziewięć miesięcy to dla małego człowieka niewyobrażalnie długi czas, cała wieczność. Ale z drugiej strony dziecko powinno usłyszeć dobrą nowinę bezpośrednio od rodziców, dlatego, gdy decydujesz się ogłosić ją wielu osobom i wiesz, że będziecie często o tym rozmawiać, powiedz o tym również najmłodszemu członkowi Waszej rodziny. On i tak wyczuje, że „coś się święci” i będzie zaniepokojony, że rodzice coś ukrywają. Powiedz prosto: "W naszej rodzinie pojawi się nowe dziecko", ale nie przesadzaj z entuzjazmem. Daruj sobie zapewnienia, że wciąż będziesz kochać swojego starszaka, bo tylko go zaniepokoisz czymś, co wcześniej mogło mu w ogóle nie przyjść do głowy. Nie roztaczaj wspaniałych wizji o wspólnej zabawie, gdyż dziecko będzie czuło się oszukane, gdy wrócisz do domu z noworodkiem, który nawet nie będzie umiał dać cześć. Powiedz otwarcie, że dzidziuś będzie maleńki i bezradny, że będzie często płakał, głównie spał i wymagał ciągłej opieki. Wspólne oczekiwanie Włącz swojego pierworodnego w przygotowania do narodzin brata lub siostry, by czuł, że jest ważny, a nie odsuwany na bok. - Zabierz go ze sobą na wizytę do lekarza, by mógł posłuchać bicia małego serduszka i zobaczyć portret braciszka lub siostrzyczki na USG. - Jeśli ma ochotę,...

Dzieci nie powinny nas ograniczać. Nie muszą wywrócić nam życia o 180 stopni. Może to być najwyżej 90, a przy dobrej organizacji nawet 45.  Wszystko opiera się przecież na kreatywności rodziców, ich odporności na stres i poczuciu humoru.   Te cechy to niezbędnik rodzica podczas weekendowego wypadu za miasto. Lato w pełni, pogoda wyśmienita, czas z rodziną na łonie natury bezcenny. Jedziemy. Padło na skansen. To edukacyjne miejsce dla starszego dziecka (10 lat), spacerowe dla młodszego (6 miesięcy) i chwila wytchnienia dla zmęczonych, ale uśmiechniętych rodziców. Starsza córka obejrzy stare chaty, młodsza słodko pośpi w cieniu wiekowego drzewa, ja odpocznę. Miło... Najpierw pakowanie. Nie zabieramy dużo, wszak jedziemy tylko na kilka godzin: pieluchy, chusteczki, ubranka na zmianę, moskitiera, osłona od słońca, kocyk, grzechotka, deserek, kaszka, herbatka, woda, łyżeczka. Ruszamy. Dzieciom jest gorąco. Nie chcą spać. Chcą wysiadać. Marudzą. My nie. Już niedaleko. Miło jest. Na miejscu półkilometrowa kolejka do kasy, wizyta starszego dziecięcia w toalecie i z biletami w garści wchodzimy do skansenu. Ma być miło. Po chwili młodsza córcia staje się niespokojna. Dostaje smoczka – nie chce. Dostaje zabawkę – nie chce. Jest chyba głodna. Wypatruję ławeczkę przy wiejskiej chacie. Dziecina rozejrzała się i stwierdziła, że głodna nie jest. Idziemy dalej. Starsza chce loda. Może i my się skusimy? Będzie miło. Szukamy lodów, ale młodsza rzuca smoczka w piach, więc musimy opłukać smoczek. Starsza pyta, kiedy na lody, my płuczemy smoka i z zadowolonym młodszym dzieckiem i naburmuszonym starszym ruszamy dalej. Lody są, ale ich nie chcemy. Słodko jest i bez nich. Zwiedzamy. Starsza nie jest zainteresowana wiatrakami, młodsza spaniem. My jesteśmy zainteresowani osami, które krążą wokół naszych dzieci. Miło pochodzić po starej wsi, ale dość tej sielanki. Wracamy....