Choroba Perthesa – objawy, przebieg, leczenie

Czym różnią zdrowe stawy biodrowe u noworodka od takich z dysplazją? Głowa kości udowej u zdrowego noworodka pasuje do panewki (czyli zagłębienia miednicy) niczym pięść do obejmującej ją dłoni. Dzięki temu może swobodnie obracać się na wszystkie strony, bezpiecznie tkwiąc we właściwym miejscu. Gdy panewka jest płytka lub ustawiona pod złym kątem, staw biodrowy nie może pracować jak należy. Im dziecko starsze, tym większe ma problemy – panewka coraz bardziej się deformuje, a głowa kości udowej przemieszcza się i czasem opuszcza swoje miejsce (wtedy mówi się o zwichnięciu stawu biodrowego) . Dochodzi również do zmian w więzadłach i torebkach stawowych. Dziecko ma problemy z odwodzeniem nóżek na boki, a gdy nauczy się chodzić, kiwa się jak kaczuszka. Przeczytaj, jakie prawa ma dziecko u lekarza Czy dysplazję stawów biodrowych da się wyleczyć? Wcześnie zdiagnozowana i fachowo (koniecznie przez ortopedę) leczona dysplazja jest prawie w stu procentach wyleczalna. Im wcześniej rozpocznie się kurację, tym lepsze są jej efekty. Zazwyczaj leczenie dwumiesięcznego dziecka trwa jedynie 2 miesiące, ale półrocznego – już 6. Jakie badania należy wykonać, by sprawdzić czy stawy biodrowe dziecka są zdrowe? Bioderka po raz pierwszy są badane w szpitalu. To pierwsze ważne badania noworodka . Pediatra ocenia ułożenie fałdek pod pośladkami, sprawdza, jak noworodek odwodzi nóżki, a także ocenia, czy obie są równej długości. Powtórnie biodra ogląda pediatra na pierwszej wizycie w przychodni, czyli około 6. tygodnia życia dziecka , jednak o wiele pewniejszą metodą badania jest wykonanie USG przez ortopedę dziecięcego. Powinny mu być poddane wszystkie dzieci (niestety w Polsce tak nie jest). Jeśli nie masz skierowania na bezpłatne badanie, możesz wykonać je za własne pieniądze. USG bioderek powinno się przeprowadzić dwu-, a najlepiej trzykrotnie. Jak...

Dysplazja stawu biodrowego (większa lub mniejsza) to dość częsta przypadłość u niemowląt. Rodzi się z nią dużo dzieci. Ze względu na ryzyko dysplazji, każdy niemowlak przechodzi badanie stawów biodrowych tuż po narodzinach, a potem także na wizytach kontrolnych u pediatry, które odbywają się w pierwszym roku życia dziecka. Jeśli lekarza coś zaniepokoi, kieruje dziecko do dalszej diagnostyki. Spis treści: Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – co to jest? Objawy dysplazji stawu biodrowego u niemowląt Jak wygląda dysplazja stawów biodrowych u niemowlaka? Dysplazja stawów biodrowych u niemowląt – leczenie Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt –ćwiczenia Jak dbać o biodra niemowlęcia? Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – co to jest? Wrodzona dysplazja stawów biodrowych to  niedorozwój bioderek, a dokładniej jednego z elementu stawów . Staw biodrowy, w uproszczeniu, składa się z dwóch części znajdujących się na miednicy i kości udowej. W miednicy znajduje się zagłębienie, zwane panewką stawową.  Z kolei  górna część kości udowej zakończona jest tzw. główką kości udowej. W prawidłowo rozwiniętym stawie biodrowym duża część główki tkwi głęboko w panewce. ​Dysplazja stawów biodrowych  to nieprawidłowa budowa stawu biodrowego i niewłaściwe położenie  w niej główki kości udowej. Dzieje się tak, gdy panewka jest zbyt płytka lub ustawiona pod złym kątem, a staw biodrowy nie może pracować jak należy.   Jeżeli niewielka dysplazja nie będzie leczona, staw będzie się coraz bardziej deformować. Niemowlę z dysplazją stawu biodrowego będzie miało coraz większe problemy z odwodzeniem nóżek na boki, a później z chodzeniem i bieganiem. Zbyt płytka panewka stawowa grozi zwichnięciem stawu biodrowego u dziecka, czyli „wyskoczeniem” główki kości udowej z panewki, co...

Skręcona kostka jest najczęściej skutkiem gwałtownego wywinięcia się stopy na jej zewnętrzną krawędź, a rzadziej na krawędź wewnętrzną. O skręceniu mówi się wtedy, gdy zakres ruchu przekracza zakres fizjologiczny, czyli normalny. Spis treści: Stopnie skręcenia kostki Skręcenie kostki – przyczyny Leczenie skręcenia kostki Skręcenie kostki a zwichnięcie i złamanie Powikłania skręcenia kostki Stopnie skręcenia kostki Skręcenie kostki może być niewielkie lub duże. Klasyfikuje się je do trzech stopni, które określają jakie struktury uległy uszkodzeniu. Od stopnia zależy postępowanie lecznicze. Stopień I skręcenia kostki Naciągnięciu ulega torebka stawowa oraz więzadła. Towarzyszy im niewielki obrzęk i znośny ból , który umożliwia samodzielne poruszanie się chorego. Wizyta u lekarza nie jest konieczna. Stopień II skręcenia kostki Występuje częściowe przerwanie więzadeł i torebki stawowej . Ból i obrzęk są nasilone, chory ma duże trudności z poruszaniem się. Wizyta u lekarza jest konieczna. Zobacz: Najczęstsze zimowe urazy u dzieci Stopień III skręcenia kostki Następuje całkowite przerwanie torebki stawowej oraz więzadeł . Obrzęk i ból są bardzo nasilone, pojawia się też znaczny krwiak i niestabilność stawu. Chory nie może poruszać się bez kul. Wizyta u lekarza jest niezbędna. Skręcenie kostki – przyczyny Najczęściej do urazu dochodzi przy pośliźnięciu się , postawieniu stopy na nierównej powierzchni, zeskoku, podczas zbiegania lub schodzenia z górki oraz w czasie uprawiania sportów wymagających szybkiej zmiany kierunku ruchu i skoków. Skręcenie kostki jest urazem, do którego często dochodzi zimą. Ulegają mu zarówno dorośli, jak i dzieci. U kobiet ryzyko urazu zwiększa chodzenie na wysokich obcasach. Leczenie skręcenia kostki W stopniu I. Bezpośrednio po urazie i przez...