Reklama

Wielu świeżo upieczonych rodziców zastawia się, czy spanie z dzieckiem w jednym łóżku to dobre i bezpieczne rozwiązanie. Dzieci powinny spać z mamą do co najmniej trzeciego roku życia – radzi doktor Nils Bergman z University of Cape Town w RPA. Ta rada spodoba się zwolennikom rodzicielstwa bliskości, budowania silnej więzi przez dotyk, przebywania blisko siebie przez cały czas. Ale są też argumenty przeciw spaniu z maluchem, a najważniejszy z nich to bezpieczeństwo dziecka.

Reklama

Spis treści:

Spanie z dzieckiem w jednym łóżku
Spanie z dzieckiem – do kiedy
Jak oduczyć dziecko spania z rodzicami

Spanie z dzieckiem w jednym łóżku

Spanie z dzieckiem, jego bliskość jest czymś całkowicie naturalnym, zwłaszcza dla mamy, która karmi piersią. Często jest to także bardziej komfortowa opcja dla rodziców – zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym.

Zdaniem pediatry z RPA, podczas wspólnego spania rodzi się więź z dzieckiem, która pomoże w rozwiązywaniu problemów wychowawczych, jakie pojawiają się w późniejszym wieku.

– Spanie z mamą pozwala stworzyć więź i poprawić zachowanie dziecka, gdy będzie rosło – mówi pediatra, który opiera się na badaniu, jakiemu poddano 16 dzieci. Dowiodło ono, że dzieci śpiące w kojcach były trzy razy bardziej narażone na stres. Ich sen był niespokojny i przerywany.

Spanie z dzieckiem – do kiedy?

Bergman uważa, że noworodki przez kilka pierwszych tygodni życia powinny spać na klatkach piersiowych rodziców. Następnie powinnyśmy kontynuować wspólne spanie przez co najmniej 3 lata. Pediatra podkreśla też, że wiek kilku miesięcy to bardzo ważny moment w rozwoju niemowlęcia. To wtedy, około 6. miesiąca niemowlę rozwija koordynację wzrokowo-ruchową, doskonali chwytanie rączką, a także wzrok. Maluchy z fascynacją odkrywają twarze najbliższych i swoją.

Śmierć łóżeczkowa – lęk każdej z mam​

W 2016 r. Amerykańska Akademia Pediatrii opublikowała zalecenia dotyczące profilaktyki SIDS (śmierci łóżeczkowej). Według badaczy z AAP spanie z dzieckiem nie jest zalecane, ponieważ zwiększa ryzyko jej wystąpienia. Amerykańska Akademia Pediatrii rekomenduje, by niemowlęta do 6. miesiąca życia spały w oddzielnym łóżeczku, jednak blisko łóżka rodziców.

Opinia doktora Bergmana stoi w kontrze do tych ekspertów, którzy obawiają się, że wspólne spanie może zwiększyć ryzyko śmierci łóżeczkowej. Bergman obala te opinie. – Gdy dzieci się duszą i doświadczają śmierci łóżeczkowej, to nie jest to dlatego, że jest przy nich mama – mówi.

Dzieje się tak – według niego – przez toksyczne opary, dym papierosowy, alkohol, duże poduszki oraz niebezpieczne zabawki.

Na wszelki wypadek warto stosować pewne zasady bezpieczeństwa. Najważniejsze z nich, to:

  • nie dopuszczać nikogo innego poza rodzicami do wspólnego snu,
  • ograniczyć pościel tylko do poduszki i kołdry,
  • nie przenosić dziecka do siebie pod wpływem impulsu, na wpół świadomie.

Wiele rodziców decyduje się na spanie z dzieckiem, póki karmione jest piersią (lub budzi się w nocy na mleczko z butelki). Jeśli chodzi o starsze dzieci, psychologowie bardzo ostrożnie podchodzą do kwestii tego, do kiedy powinny one spać z rodzicami. Według Clary Mas Massas i Judi Abbat autorek książki Zasypiamy bez mamy – idealny moment na spanie w pojedynkę nie istnieje. Czas ten wyznaczają indywidualne potrzeby dziecka oraz rodziców, którzy z różnych względów chcieliby, by ich maluch wreszcie spał sam.

Jak oduczyć dziecko spania z mamą (z rodzicami)?

Jak można oduczyć dziecko spania z rodzicami? Warto wziąć pod uwagę poniższe wskazówki:

  • przedstaw dziecku spanie we własnym łóżku (pokoju) jako przygodę,
  • przyzwyczajaj dziecko do spania w pojedynkę we własnym łóżku podczas drzemek w ciągu dnia,
  • dziecko w swoim pokoju (łóżku) powinno czuć się dobrze – wspólnie wybierzcie pościel, kocyki i dekoracje do pokoju,
  • jeśli dziecko boi się ciemności – zapewnij mu lampkę nocną, która będzie źródłem światła zawsze, kiedy maluch będzie tego potrzebował,
  • jeśli dziecko zmienia łóżko z małego na duże i czuje się w nim nieco zagubione, można wypełnić przestrzeń poduszkami,
  • nie zamykaj drzwi od pokoju dziecka – niech maluch wie, że w każdej chwili usłyszysz jego głos,
  • niech kładzenie się spać odbywa się o tej samej porze i niech będzie rytuałem, któremu towarzyszy spokój i brak hałasów,
  • jeśli trzeba, towarzysz dziecku przy zasypianiu do chwili, kiedy widzisz, że już zasypia,
  • nawet jeśli w nocy maluch wędruje do łóżka rodziców, konsekwentnie dbaj o to, by wieczorem zasnął w swoim łóżeczku.

Źródło: The Telegraph, C. M. Bassas, J. Abbot: Zasypiamy bez mamy. Warszawa 2022

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama