Gdy babcia staje się nianią

Bywa, że nawet najlepsze stosunki z mamą czy teściową zmieniają się o 180 stopni, gdy sama urodzisz dziecko. Choć może ci się wydawać, że pomocy babć wcale nie potrzebujesz, to na pewno są one ważne dla twojego dziecka. Nie zawsze jednak potrafisz dobrze żyć z teściową. Brakuje ci też zrozumienia u mamy. Tylko dlaczego? W nowych rolach Narodziny maleństwa to radosny i trudny moment, bo niełatwo jest wejść w nowe role: tobie stać się mamą, a mamie – babcią. Choć ciąża trwa aż dziewięć miesięcy – niby jest czas, by się przygotować – to w natłoku emocji i zajęć zwykle nie ma okazji zastanowić się nad tym. I wtedy rzecz na pozór naturalna przychodzi z trudem. Właśnie dlatego po urodzeniu dziecka rodzą się między tobą a mamą konflikty czy wrogość. Wcześniej pełna zrozumienia teściowa zaczyna narzucać swoje zdanie. A problemy narastają: opieka nad maluszkiem jest tak absorbująca, że brakuje czasu na rozmowę. Ty masz żal za krytykę ze strony mamy czy teściowej, a one czują się coraz bardziej zranione, że nikt nie jest im wdzięczny za pomoc. Młoda niezależna Chcąc sprostać nowej roli, bywasz napięta. A jak często pragniesz być lepsza niż twoja mama? Nie powielać jej błędów? Próbujesz więc być mamą idealną, a nie wystarczająco dobrą. Minie trochę czasu, nim zrozumiesz, co jest ważne. Chcesz być też nowoczesna i stosować współczesne metody wychowawcze – i masz do tego prawo. Czytasz książki o wychowaniu, magazyny dla rodziców, słuchasz rad koleżanek. Gdy mama próbuje ci pomagać, jesteś zniecierpliwiona. A bywa i tak, że wydaje ci się, że więź łącząca twoje dziecko z babcią jest zbyt silna. Wtedy pojawia się zazdrość o sekrety teściowej i synka czy o płacz córeczki po wyjściu babci. Na wszystko trzeba czasu. Gdy przestaniesz już ściśle trzymać się zasad, kontakty z babciami ułożą się lepiej, bo wszyscy będziecie...

Czy już wiesz, co będzie najlepsze dla ciebie i dziecka? Zanim wrócisz do pracy, musisz podjąć decyzję, z kim zostawisz dziecko . Wybór nie jest oczywisty i zależy od wielu zmiennych. Czasem, niestety, trzeba pójść na kompromis, by nie uda się osiągnąć idealnego rozwiązania. Gdy zostawisz dziecko z babcią Wydaje się, że zostawienie dziecka z babcią to najlepsze rozwiązanie dla dziecka. Oto plusy: dziecko ją zna, a ty masz do niej pełne zaufanie dziecko z babcią czuje się bezpiecznie zwykle taka opieka jest bezpłatna jeśli babcia opiekuje się wnukiem u was w domu, pomoże w utrzymaniu porządku, zrobi zakupy i obiad podczas choroby dziecka nie musisz brać zwolnienia. Niestety, nawet w tej idealnej sytuacji można znaleźć minusy: babcia często nie jest już tak sprawna fizycznie, by sprostała aktywności małego dziecka, a gdy jest młodsza, może czuć się przeciążona dziecko trzeba codziennie do niej dowozić (o ile nie mieszkacie pod jednym dachem) możliwe są konflikty z babcią w sprawach dotyczących wychowania malucha. Babcia może uważać, że wie lepiej, czego potrzebuje jej wnuk, bywa nadopiekuńcza. Trudno znaleźć w tej sytuacji taktowne rozwiązanie – jeśli zwrócisz jej uwagę, poczuje się urażona i niedoceniana, poświęca przecież dziecku swój czas i energię. Co robić?  Prosząc o pomoc, pamiętaj, że babcia ma prawo odmówić. Nawet jeśli twoja mama lub teściowa lubi opiekować się wnukiem, nie możesz jej obarczać tym zadaniem bez skrupułów. Dokładnie sprecyzuj, kiedy i czego od niej oczekujesz, nie zaskakuj jej swoimi prośbami. Dziękuj za wszystko, co robi dla was i waszego dziecka! Gdy zatrudnisz nianię Takie rozwiązanie budzi sporo obaw, ale czasem nie ma innego wyjścia. Jakie są plusy zatrudnienia niani? dyspozycyjność (bardzo ważne, jeśli masz nienormowany czas pracy) niania zwykle opiekuje się dzieckiem...

Dzisiaj młodzi rodzice są bardzo zajęci. Ojcowie pracują nieraz całymi dniami, a matki nie zawsze mogą sobie pozwolić na trzyletni urlop wychowawczy. Babcie są więc często niezastąpione w opiece nad dzieckiem. Babcia w roli niani Jeśli dziadkowie mieszkają razem z młodymi, zwykle pomagają w obowiązkach domowych. Zostają z maluchem, kiedy mama musi coś załatwić, a czasem dają wychodne obojgu rodzicom. Babcia jest też najczęściej „nianią z wyboru”, gdy trzeba wrócić do pracy . Jeśli mieszka osobno, można jej podrzucić wnuka na parę godzin, a dziadkom na wsi nawet na całe wakacje. Ale babcia nie tylko wyręcza rodziców w opiece nad dziećmi. Śpiewa kołysanki, opowiada, co robiła mama, jak była mała i jak to było, kiedy ona sama była dzieckiem. W ten sposób przekazuje wnukom obyczaje i tradycje rodzinne. Dziadek dorzuci słówko o tym, jak to nie mógł zawieść ojczyzny w potrzebie i w rezultacie najmłodsze pokolenie zaczyna czuć łączność ze swymi przodkami, kulturą i historią własnego narodu. Czytaj też: Gdy babcia staje się nianią. Ja kocham, Ty kochasz Matka kocha dziecko, babcia wnuka. Ale ich miłość nie jest jednakowa. Młoda mama prócz czułości przeżywa często niepokój, niewiarę w siebie. Bywa przytłoczona nadmiarem obowiązków, zirytowana nieustannym płaczem maleństwa, znużona codzienną krzątaniną. Miłość babci jest odświętna. Mówi się, że matka kocha dziecko miłością bezwarunkową - za to (czy raczej dlatego), że jest, a nie za to, jakie jest. Ale nie do końca tak jest. Oboje rodzice czegoś od swego potomka oczekują: że szybko zacznie siadać, chodzić i mówić, że będzie „miłym grzecznym dzieckiem”, a kiedyś zostanie lekarzem albo architektem. Stawiają mu pewne wymagania i próbują je egzekwować; starają się je wychowywać. To zupełnie naturalne. Mają przecież świadomość, że są za dziecko odpowiedzialni. Dziadkowie...