Kogo widzisz oczami wyobraźni, kiedy pomyślisz o imieniu Anna? A jak sprawa przedstawia się z Afrodytą? Dwie zupełnie różne osoby, prawda? Nie od dziś jesteśmy przekonani, że w imieniu zawarta jest informacja o naszej osobowości, zarówno polskie imiona damskie, jak i męskie. Czy chcemy tego, czy nie, imię nabiera dla nas cech osoby, która je nosi. Nie wierzysz? To odpowiedz na pytanie: czy nazwałabyś swoje dziecko imieniem np. nauczyciela, którego nie cierpiałaś w podstawówce? Psycholodzy zapewniają, że rodzice nie nadają swym dzieciom nielubianych imion, ponieważ mieliby poczucie, iż je tym krzywdzą.

Reklama

Jaką rolę ma dla dziecka jego imię?

Imię to dla dziecka najważniejsze słowo. To właśnie je malec wyławia spośród chaosu dźwięków już w pierwszych tygodniach życia. Słucha go z widocznym upodobaniem i wystarczy, że spieścisz je, a maluch poczuje się wyróżniony i kochany. Do tego okazuje się, że imię może decydować o osobowości tego, kto je nosi! Badania dowiodły, że kobiety, które nosiły imiona damskie mające męskie odpowiedniki (np. Janina, Aleksandra), mają wyższą samoocenę niż te, których imię jest typowo kobiece. Brzmi jak przesąd? A co powiesz na to, że według badań naukowców ci, którzy noszą imiona męskie i żeńskie dłuższe, typu Włodzimierz albo Katarzyna, budzą większy szacunek niż ci, którzy przedstawiają się krótko, np. Ada.
Zobacz też: Najpopularniejsze imiona męskie

Jaką rolę odgrywają imiona aspirujące?

Psycholodzy są przekonani, że kiedy nazywamy dziecko imieniem gwiazdy filmowej, podświadomie oczekujemy, iż wyróżnionemu w ten sposób maluchowi przypadną w udziale sława i bogactwo – tak jak jego imiennikowi. To swego rodzaju zaklinanie rzeczywistości – takie samo jak np. zaciskanie kciuków za powodzenie naszych najbliższych. Nadawanie tzw. imion aspirujących znane jest już od wieków. Kiedyś tę funkcję spełniały imiona odwołujące się do mocy boskiej, np. Bożydar albo Bogusław.

Dlaczego dzieci dostają imiona po przodkach?

Podobnie jak imiona gwiazd, te, które kojarzą się z postaciami historycznymi czy świętymi, mogą świadczyć o (nie zawsze nieuświadomionym) pragnieniu rodziców, by ich dziecko w przyszłości cieszyło się wielkim autorytetem. Bywa też tak z przekazywaniem imienia z ojca na syna. Zwykle taka praktyka świadczy o wysokim mniemaniu o sobie oraz zadowoleniu z siebie i swoich osiągnięć. Dumny tata może myśleć: „Moje dziecko pójdzie tą samą drogą co ja”. Zanim jednak zdecydujesz się na nadanie synowi imienia po ojcu, zastanów się, czy to rzeczywiście jest odpowiedni krok. Jan junior będzie przez całe życie mimowolnie porównywać się do Jana seniora, a to może skutecznie zakłócić relacje między nimi.

Sprawdź też: Jakie imiona są najpopularniejsze wg użytkowników Babyonline?

Zobacz także

[CMS_PAGE_BREAK]

Czy warto nadawać dziecku imiona modne?

Podoba ci się imię Julia albo Antoni? Uważaj, w ostatnich latach coraz więcej rodziców wybiera właśnie te imiona. W ostatnich latach triumfy święciły imiona Julia, Wiktoria, Zuzanna, Maja, Oliwia i Aleksandra, a także imiona męskie Mateusz, Jakub i Michał, Kacper i Szymon. To piękne imiona, ale sama zastanów się, czy twojej małej Julce uda się w tłumie innych Julek poczuć wyjątkowo?

Na co uważać, jeśli wybieramy imiona oryginalne?

Ale choć rzeczywiście warto zadbać, aby malec wierzył, że jest kimś zupełnie wyjątkowym, lepiej nie popadać w skrajność i nie nadawać malcowi zbyt oryginalnego imienia. Wybierając niespotykane imię dla dziecka, zwykle rekompensujemy sobie swoje niepowodzenia życiowe, tymczasem np. twoja mała Mercedes jest narażona na drwiny zaznajomionych z markami samochodów kolegów z przedszkola czy szkoły i z tego powodu może wstydzić się swego imienia. Jeśli dziecko, przedstawiając się, wciąż słyszy zdziwienie albo śmiech i jest ofiarą złośliwości, krępuje się za każdym razem, gdy poznaje nowych ludzi. To może prowadzić do nieśmiałości i kompleksu niższości. Psycholodzy są pewni, że duma maluszka z tego, jak się nazywa, jest jednym z podstawowych elementów kształtowania się jego poczucia własnej wartości.

Co wynika z badań?

  • Badania socjologów pokazują, że dziewczynki częściej nazywamy nietypowo. Widać częściej imię chłopca dla rodziców jest wyrazem kontynuacji tradycji, a dla dziewczynki – pełni funkcję ozdobnika uatrakcyjniającego małą kobietkę. Czyżby dawały tu o sobie znać stereotypy oczekiwań wobec płci?
  • Najpopularniejsze imię na świecie? Dociekliwi policzyli, że na świecie aż 98 mln kobiet nosi imię Anna. To rekord. Żadne inne imię nie jest tak chętnie nadawane dziewczynkom.

Czy dziecku można zmienić imię?

Jest to możliwe w ciągu sześciu miesięcy od wystawienia aktu urodzenia. Rodzice muszą tylko złożyć pisemne oświadczenie o zmianie. Później wiąże się to z nieco bardziej skomplikowaną urzędową drogą. Uwaga! Po ukończeniu 18 lat można to zrobić samodzielnie.

Co należy sprawdzić przed rejestracją dziecka?

Zanim wybierzesz się do urzędu, by zarejestrować narodziny dziecka, sprawdź, czy wybrane przez was imię można wpisać do dokumentów. Oto obowiązujące w Polsce kryteria nadawania imienia:

  • nie jest w formie zdrobniałej – dla dorosłej osoby imię Lola, którego nie można zmienić na formę „poważniejszą”, czasem staje się wielkim problemem,
  • nie ośmiesza dziecka – nie jest dziwnie brzmiącym określeniem, nie kojarzy się z czymś obraźliwym (np. Sedes),
  • pozwala odróżnić jego płeć – imię dziewczynki w Polsce zwykle kończy się na „a”,
  • nie jest to wyraz pospolity, np. Truskawka albo Ananas.

Czym się kierować, wybierając imię dla dziecka?

Podczas wyboru imienia zwracaj uwagę, jak brzmi jego pełna wersja, w jaki sposób można je zdrobnić, a nawet z czym się rymuje i czy imię pasuje do nazwiska (lepiej, aby się nie rymowały, np. Jan Kran). Kieruj się też zasadą: krótkie imię lepiej pasuje do dłuższego nazwiska, a dłuższe imię do nazwiska najwyżej dwusylabowego. Lepiej też, aby imię nie kończyło się na tę samą literę, na którą zaczyna się nazwisko (trudniej wymówić Wojtek Kwieciński niż np. Jan Kwieciński).

Czytaj też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama