Krótkie imiona dla dziewczynek - 5 typów redakcji

21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. W związku z tym katowicki oddział Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego oraz Centrum Informacji Naukowej i Biblioteka Akademicka zorganizowały Tydzień Języka Ojczystego poświęcony imionom i nazwisko. Jakie rady w kwestii wyboru imienia mają dla rodziców językoznawcy? Jakie imiona wybierają rodzice? "To często nazwy pospolite, które mają stać się imieniem, najczęściej reprezentujące świat roślin – Borowik, Opieniek, Poziomka, Jeżyna, Jarzyna. To nazwy, które przyciągają uwagę rodziców swoim brzmieniem, wydaje im się, że są takie ładne. Pojawiła się też Kurtyzana, Guantanamera, Eutanazja, czy Malta – bo tam dziecko zostało poczęte i rodzice chcieli upamiętnić ten fakt w imieniu" – powiedziała podczas poniedziałkowej konferencji prasowej członkini Rady Języka Polskiego dr hab. Danuta Krzyżyk z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Imię zostaje z dzieckiem na całe życie "Nadając imię dziecku, musimy pamiętać, żeby w połączeniu z nazwiskiem było estetyczne, by nie ośmieszało, bo dziecko pójdzie w życie, do szkoły, do pracy, i nieraz te zestawienia, pomysły rodziców nie są najszczęśliwsze; mogą dziecko ośmieszać, sprawić krzywdę. Ktoś uznaje np., że imię Żyraf dla chłopca pięknie brzmi. To budzi nasz uśmiech, ale wzbudzi też śmiech, drwinę u kolegów takiego dziecka, a ono samo, kiedy będzie miało się przedstawić, może czuć się niezręcznie" – powiedziała dr hab. Danuta Krzyżyk. Imię musi pasować do nazwiska "Rodzice mają tendencję do łączenia imion wyszukanych z bardzo pospolitymi nazwiskami i mamy takie efekty jak Olimpia Góra, czy Tatiana Kapusta. W tej wersji podstawowej to nie brzmi źle, ale jeśli użyjemy zdrobnienia Tania Kapusta czy Tania Cebula, to jest to oczywiście element komiczny, którego zapewne chcielibyśmy...

Jessica Offer, mama 4 córek, napisała list, pod którym możemy się podpisać obiema rękami. Jego przesłanie jest proste: w życiu są rzeczy ważniejsze niż zewnętrzne piękno. Proszę, przestańcie mówić mojej córce, że jest piękna Nie mogę być jedyną która ma nadzieję, że pierwsze słowa jakie padną z ust ludzi, którzy widzą moją córeczkę nie będą brzmiały "jesteś taka śliczna". Piękno to tylko fragment tego, co czyni ją wspaniałą. Jako matka czterech małych blondynek, nieustająco słyszę jakie są "piękne". "Czyż nie jesteś piękną dziewczynką?" to tekst wypowiadany regularnie w dobrej wierze przez przypadkowe osoby. Mogłoby się wydawać, że te słowa są puste i pozbawione znaczenia, ale tak naprawdę pełne są niewypowiedzianego na głos podtekstu i drugiego dna. Przez komentowanie tego, jak śliczne są moje córki, plasujecie wartość wyglądu zewnętrznego ponad wszystko inne. Nawet jeśli macie na myśli coś miłego lub po prostu chcecie rozpocząć czy podtrzymać rozmowę, wasze słowa mają znaczenie. Nasze córki są dosłownie bombardowane ciągłym napływem księżniczek. Większość z nich żyje życiem bez wysiłku i pełnym przywilejów. Ale to wszystko jest bzdurą. Prawdziwe życie i prawdziwe lekcje przychodzą z ciężkiej pracy i z popełniania błędów. Moje córki nie muszą być "kobiece" i nie muszą spełniać innych, śmiesznych płciowych stereotypów związanych z tym pojęciem. Moja córka nie musi być ustępliwa i cicha, by zdefiniować swoją wartość. Gdy komentujesz piękno mojej córki utrwalasz tylko poczucie, że "podobanie" się jest uzależnione od akceptacji innych. Zdradzę ci sekret – dziewczynki mogą widzieć zabawę w brudzeniu się,  bawić się samochodami, nosić spodnie i lubić wspinać się po drzewach.  Naprawdę chciałabym, żeby było więcej skupiania się nad tym,...