Dzieci nie znalazły w podkrakowskim ośrodku ani należytej opieki, ani ukojenia. Ich rodzice nie mieli pojęcia, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami DPS-u. A miał się tam rozgrywać istny horror.
Wychowankowie Domu Pomocy Społecznej w Jordanowie to osoby w różnym stopniu niepełnosprawne intelektualnie. Przebywa tam obecnie 47 osób, które w większości pochodzą z rodzin patologicznych. Ponieważ nie mają dokąd wracać, po osiągnięciu pełnoletności zostają w placówce. Zajmują się nimi siostry zakonne, z siostrą dyrektorką na czele, a także pracownicy świeccy. Jak ustalili dziennikarze Wirtualnej Polski, większość opiekunów znęcała się nad dziećmi oraz dorosłymi mieszkańcami ośrodka. I to w sposób okrutny!
W reportażu WP czytamy m.in.:
Agata, była pracownica DPS-u: Michalince, mocno upośledzonej, wiążą rękę do szczebelka paskiem jak do spodni, tylko mniejszym. Wszystko dlatego, że kiedy się budziła, wyciągała ciuchy z szaf i zapalała światło. Czasem opiekunowie zamykali ją na zapleczu i siedziała do rana na krześle. Ale pasek jest skuteczniejszy.
Monika, była terapeutka: Dzieci są bite przez siostry zakonne, natomiast pracownicy świeccy stosują przemoc poprzez wykonywanie ich poleceń. Dotyczy to m.in. wsadzania do klatki czy wiązania. Najczęściej wiązała jednak Alberta. Myśmy z Olą odmawiały. Dzieciom zostają czerwone ślady, a raz opiekunka zacisnęła sznurek tak mocno, że nie mogłam Emilki rozwiązać. Zrobił się węzeł i musiałam pomagać sobie łyżką.
Agata, była pracownica DPS-u: Alę, która smaruje się kałem, myje się czasem w zimnej wodzie. Siostra dyrektorka tłumaczy opiekunkom: musi zapamiętać, że więcej ma tak nie robić. Inną formą kary jest wyrzucanie do ogrodu albo na taras. „Zamknąć ją na polu. Niech tam zmarznie, to jej przejdzie”. Trzynastoletnią Basię, tę z autyzmem, wysłały ostatnio w samych skarpetkach.
Wanda, była pracownica DPS-u: Rówieśnicę Basi, Ulę, zamykają, żeby po prostu mieć ją z głowy. Dziewczynka nie ma rodziców. Dawniej normalnie się załatwiała, bawiła z pozostałymi. Teraz nie rozstaje się z pampersem, ucieka od ludzi.
Niektóre dzieci miały być przywiązywane na noc do łóżek, inne zamykane w klatce, czasem na cały dzień. Wychowankowie mieli słyszeć z ust zakonnic m.in.: „wychowali cię w stajni, twoja matka jest prostytutką, jak będziesz niedobra, dostaniesz wpi...”. Kiedy fakty zaczęły wychodzić na jaw, matka jednej z dziewczynek z DPS-u była bliska popełnienia samobójstwa.
Byłe pracownice DPS-u oraz rodzice pokrzywdzonych dzieci zdecydowali się opowiedzieć o koszmarze po tym, jak jedna z zakonnic miała pobić 13-letnią dziewczynką. Zdaniem świadków najpierw kopała ją leżącą na podłodze w plecy, potem przeciągnęła po podłodze i biła dalej za zamkniętymi drzwiami. Dziecko miało ślady uderzeń i drapania na szyi, plecach i pośladkach.
Według świadków siostra dyrektorka nie nigdy nie interweniowała, sama też miała być sprawczynią przemocy.
Ośrodek w Jordanowie jest finansowany przez państwo i nadzorowany przez Starostwo Powiatowe w Suchej Beskidzkiej oraz Urząd Wojewódzki w Krakowie.
Obecnie Prokuratura Rejonowa w Suchej Beskidzkiej prowadzi śledztwo dotyczące znęcania się nad dziećmi w jordanowskim DPS-ie. Śledczy po zebraniu dowodów wystąpili do sądu o przeniesienie jednej z dziewczynek do innego ośrodka w celu zapewnienia jej bezpieczeństwa.
W poniedziałek dwie siostry zakonne z DPS w Jordanowie usłyszały zarzuty prokuratorskie: jednej przedstawiono zarzut znęcania się nad co najmniej jedną dziewczynką oraz naruszenie nietykalności cielesnej jednej z małoletnich podopiecznych. Drugiej zarzuca się utrudnianie śledztwa, bo miała szantażem zmusić jedną z matek do wycofania oskarżeń. Zarzuty wobec zakonnic mogą być wkrótce rozszerzone.
Źródło: WP
Piszemy też o:
Maja zmarła w czwartek 20 stycznia . Pogotowie do nieoddychającego dziecka wezwała matka dziewczynki. Wkrótce okazało się, że Maja, Zuzia i Kuba byli ofiarami przemocy domowy ze strony rodziców. Dziewczynki nie udało się uratować, a rodzice usłyszeli zarzut zabójstwa, dodatkowo ojcu postawiono zarzuty o znęcanie się nad dziećmi ze szczególnym okrucieństwem i posiadanie narkotyków. Rodzinę odwiedzała położna. Nic nie zauważyła „Wyborcza” próbuje ustalić, jak to możliwe, że nikt nie zauważył – a na pewno nikt nie zgłosił – że dzieci są katowane przez rodziców. Prezydent Starogardu Gdańskiego otrzymał szczegółowy raport poświęcony sprawie. Ma on wykazać, co zawiodło w systemie opieki społecznej, że Mai nie udało się pomóc. „Zarówno rodzina, jak i jej krewni nie byli objęci opieką społeczną. Pracownicy socjalni mogą reagować w trzech przypadkach: kiedy jest założona Niebieska Karta, kiedy rodzina jest objęta pomocą społeczną lub kiedy ktoś zgłosi, że dzieje się coś złego. Żaden z tych elementów nie wystąpił” – poinformowała w rozmowie z „Wyborczą” Magdalena Dalecka, rzeczniczka miasta. W raporcie znalazły się m.in. wyjaśnienia kierowniczki lokalnej przychodni, której pracownica – położna – odbywała wizyty patronażowe u Mai. Kierowniczka miała poinformować komisję, że położna środowiskowa nie zauważyła, by w domu dochodziło do przemocy. Prezydent Starogardu pracuje nad rozwiązaniami, które miałyby pomóc uniknąć takich tragedii w przyszłości. Wspiera go w tym Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę. Źródło: trojmiasto.wyborcza.pl Zobacz także: Były ksiądz i niedoszła zakonnica znęcali się nad dziećmi. Zapadł ostateczny wyrok: mniejszy niż początkowo Widzisz krzywdę dziecka? Reaguj, bo grozi ci więzienie! Rodzice stracili 3-letniego syna… Tydzień po pogrzebie córka zaczęła mieć te same objawy...
Chyba każdy z nas przynajmniej raz w życiu znalazł się w podobnej sytuacji: widział, jak dziecko na ulicy płacze, a jego rodzic nie umie zapanować nad emocjami. Zwykle zastanawiamy się wtedy, czy reagować, czy podejść, a jeśli tak, to co powiedzieć. Z jednej strony nie chcemy się wtrącać, z drugiej czujemy niepokój, że dziecku dzieje się krzywda. W takiej sytuacji ostatnio znalazła się dziennikarka „Wysokich Obcasów”. Postanowiła porozmawiać z kobietą, która krzyczała na córkę. Matka krzyczała na dziecko. Nikt nie reagował Monika Tutak-Goll, dziennikarka i wicenaczelna „Wysokich Obcasów” wracała z rodziną ze spaceru, gdy usłyszała krzyki. To matka krzyczała na dziecko. „Tak mocno, tak przeraźliwie, że mną tąpnęło, nie będę tego wszystkiego powtarzać, coś w stylu: "Nie znoszę cię! Zaraz zamarznę! Tyle razy prosiłam! Jak ja coś mówię..."” – relacjonuje dziennikarka na łamach „WO”. Z opisu Tutak-Goll wynika, że dziewczynka była zalana łzami, a kobieta coraz bardziej się nakręcała. Nikt z przechodniów nie reagował. Dziennikarka zaznaczyła, że w jej odczuciu to nie był nagły i krótki wybuch – matka miała stracić nad sobą panowanie i nie była w stanie przestać. Postanowiła więc zareagować. „Pomyślałam, że coś się stało” Początkowo rodzina przeszła obok, licząc, że sama obecność obcych w pobliżu sprawi, że matka się uspokoi – tak się jednak nie stało. „Dobrze, nie jestem święta, też mi się zdarza unieść, wiem, że z dziećmi nie jest lekko, że mają swoje foszki, ale to był festiwal pogardy ” – napisała Tutak-Goll. Ostatecznie dziennikarka podeszła do matki, nie mając pojęcia, co tak naprawdę powiedzieć – zapytała więc, czy nie potrzebuje pomocy. Kiedy zaskoczona matka spojrzała na dziennikarkę, ta powtórzyła pytanie i dodała: „Pomyślałam, że coś się stało”. „Spojrzała na mnie i albo ją...
Policjanci z Jawora przerwali gehennę ciężarnej kobiety bitej i poniżanej przez partnera. 30-latek miał wszczynać awantury, podczas których stosował okrutną przemoc fizyczną, m.in. bicie pięścią po twarzy. Mężczyzna trafił do aresztu. Bił ciężarną po twarzy, dlaczego nikt jej nie pomógł? Mężczyzna miał znęcać się nad partnerką od wielu miesięcy. Nie przestał, gdy zaszła w ciążę i bił ją nadal mimo powiększającego się ciążowego brzucha. Ustalenia śledczych są szokujące – kobieta przeżywała prawdziwy dramat. „Jaworzanin nie pierwszy już raz, nie zważając na to, że jego konkubina jest w ciąży, zachowywał się w stosunku do niej agresywnie i wulgarnie. Podczas ostatniej z awantur zaatakował ciężarną, wielokrotnie uderzając kobietę pięścią w twarz” – powiedziała Aleksandra Pieprzycka z dolnośląskiej policji. 30-latek został zatrzymany 7 czerwca, a kolejnego dnia przedstawiono mu zarzuty. Kolejne 3 miesiące napastnik spędzi w areszcie, grozi mu 5 lat więzienia. Pozostaje pytanie, dlaczego koszmar ciężarnej kobiety trwał tak długo? Czy nikt nic nie zauważył, nie słyszał awantur? To bardzo ważne, aby reagować na wszelkie sygnały świadczące o stosowaniu przemocy, zwłaszcza wobec słabszych, kobiet, ciężarnych czy dzieci. Czasem szybka reakcja może uratować komuś życie. Źródło: tuwroclaw.com Piszemy też o: Niepokojący wpis na forum: „Znalazłam dziecko” Dzieci z „ciąż kowidowych” mogą mieć problemy neurologiczne Nastolatkowie uratowali dziecko
