Kobieta stała z córką na warszawskim przystanku, kiedy podjechał samochód. Kilku mężczyzn złapało dziewczynkę i wciągnęło ją do auta. Mimo pomocy postronnych osób nie udało się zatrzymać sprawców.
Jak się okazało, za porwaniem 7-latki stał były mąż pani Moniki, który wywiózł córkę do USA. Kobieta także mieszkała w Stanach Zjednoczonych, ale 4 lata temu wróciła do Polski. Jej mąż miał się nad nią znęcać, wyzywać i nadużywać alkoholu. Pani Monika ma nawet pisma potwierdzające, że skarżyła się nowojorskiej policji na przemoc ze strony partnera – ujawniono w programie „Interwencja”.
Po powrocie do Polski 39-latka złożyła pozew rozwodowy, to samo zrobił w USA jej mąż. Niestety, kobieta nie mogła uczestniczyć w rozprawie za oceanem i jej mąż zaocznie uzyskał całkowitą opiekę nad córką. Wtedy polski sąd umorzył sprawę o rozwód. Na mocy konwencji haskiej zdecydowano, że dziecko ma wrócić od ojca.
Mimo niekorzystnych wyroków pani Monika od 4 lat mieszkała z córką w Warszawie. 1 maja wszystko się skończyło. Mama i córka stały na przystanku autobusowym, gdy nagle obcy mężczyźni wciągnęli dziewczynkę do samochodu. Rozpaczliwe próby zatrzymania dziecka zakończyły się fiaskiem, samochód odjechał. Okazało się, że porwania 7-latki dokonali prywatni detektywi wynajęci przez byłego męża pani Moniki.
„Dla mnie jest to wstrząsające, niepojęte, karygodne zachowanie. To był bandycki napad, córka została siłą wsadzona do samochodu, po raz ostatni ją wtedy widziałam. Nie miałam możliwości pożegnania się” – mówiła pani Monika w programie „Interwencja”.
Agencja detektywistyczna tak odniosła się do kwestii porwania dziecka:
„Taka forma odzyskiwania dziecka na pewno nie jest idealna, ale też była jedyną możliwą, zważywszy, że matka izolowała dziecko przez przeszło dwa lata, a organy państwowe okazały się bezradne, gdy trzeba było a) ustalić miejsce pobytu dziecka, b) odebrać je zgodnie z wyrokiem” – napisano w mailu.
Postępowanie w tej sprawie cały czas się toczy. Tymczasem 7-latka wyjechała z ojcem do USA, a matka nie ma z nią żadnego kontaktu. Bardzo możliwe, że nigdy już go nie odzyska.
Źródło: Polsatnews/Interwencja, gov.pl
Piszemy też o:
Opieka naprzemienna po rozwodzie polega w na tym, że dzieckiem zajmują się na przemian matka i ojciec. Dziecko przebywa pod opieką raz jednego, raz drugiego rodzica w dłuższych okresach, np. przez tydzień u jednego z rodziców, następnie przez kolejny tydzień u drugiego. Podstawową zaletą opieki naprzemiennej nad dzieckiem jest zachowanie równych relacji dziecka z obojgiem rodziców. Ale są też wady takiego rozwiązania. Aby sąd przyznał rodzicom pieczę wspólną nad dzieckiem, muszą oni udowodnić, że będzie to korzystne dla ich potomstwa. Czym jest opieka naprzemienna nad dzieckiem? W ramach pieczy wspólnej dziecko po rozwodzie rodziców mieszka przez tyle samo czasu z tatą i z mamą. Najczęściej jest to rozwiązywane tak, że na tydzień dziecko jedzie do jednego z rodziców, a na kolejny tydzień do drugiego. Rodzice zachowują pełnię praw rodzicielskich. Kiedy sąd ustala opiekę naprzemienną po rozwodzie? Jeśli rozwodzący się rodzice wystąpią do sądu ze zgodnym wnioskiem o przyznanie im wspólnej opieki nad dzieckiem i przedstawią (najlepiej wraz z pozwem rozwodowym ) plan wychowawczy, a sąd uzna, że takie rozwiązanie jest dobre dla dziecka, może ustanowić opiekę naprzemienną. W tym przypadku w wyroku rozwodowym sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Ważne: Aby uzyskać prawo do opieki naprzemiennej, niezbędna jest zgoda rozwiedzionych rodziców. Jeśli więc rodzice nie porozumieją się co do spraw dotyczących dziecka i nie podpiszą porozumienia wychowawczego, sąd ograniczy władzę rodzicielską jednego z nich. To wyklucza możliwość opieki naprzemiennej. Sąd nie zgodzi się także na pieczę wspólną, jeśli rodzice mieszkają w innych miejscowościach, ponieważ uniemożliwiałoby to dziecku uczęszczanie do jednego przedszkola lub jednej szkoły. Opieka naprzemienna a plan wychowawczy W planie wychowawczym złożonym wraz z wnioskiem o sprawowanie opieki...
Władza rodzicielska oznacza sprawowanie opieki przez rodziców (rodzica) nad małoletnim dzieckiem. Wygasa, kiedy dziecko staje się pełnoletnie. Rodzice posiadający pełnię władzy rodzicielskiej mają obowiązek dbania o dobro dziecko, o jego wychowanie, opiekę nad nim i odpowiednie zarządzanie jego majątkiem. Władzę rodzicielską można jednak utracić. Ograniczenie, pozbawienie lub zawieszenie praw rodzicielskich może zostać orzeczone przez sąd, np. po rozwodzie, separacji, unieważnieniu małżeństwa lub w przypadku rażącego zaniedbywania obowiązków przez rodziców lub jednego rodzica. Na czym polega władza rodzicielska? Zgodnie z zapisami w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym rodzice wykonujący władzę rodzicielską mają obowiązek sprawowania opieki nad dzieckiem oraz jego majątkiem, a także poszanowania godności i praw dziecka. Muszą postępować zgodnie z dobrem dziecka i interesem społecznym. Czas trwania władzy rodzicielskiej jest ograniczony do momentu osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Ważne! Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W istotnych sprawach dotyczących dziecka rodzice podejmują decyzje wspólnie. Jeśli nie mogą dojść do porozumienia, rozstrzyga sąd opiekuńczy. Obowiązki rodziców Mając władzę rodzicielską, rodzice są ustawowymi przedstawicielami dziecka . Zobowiązani są do: troszczenia się o emocjonalny i fizyczny rozwój dziecka , zapewnienia dziecku edukacji odpowiedniej do jego uzdolnień, tak by w przyszłości mogło podjąć pracę, szanowania praw dziecka, zarządzania majątkiem dziecka. Uwaga! Zarządzanie majątkiem nie obejmuje zarobków dziecka ani przedmiotów, które otrzymało. Rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich...
Ograniczenie praw rodzicielskich orzekane jest przez sąd rodzinny, kiedy rodzice niepełnoletniego dziecka nie zgadzają się ze sobą w ważnych sprawach go dotyczących. Może się tak stać w wyniku rozwodu, jeśli rodzice nie przygotują wspólnego planu wychowawczego lub na wniosek jednego z rodziców, kiedy dobro dziecka jest zagrożone. Sąd może ograniczyć władzę rodzicielską także z urzędu, jeśli uzna, że dziecku dzieje się krzywda. Sytuacje, w których sąd może ograniczyć prawa rodzicielskie jednemu lub obojgu rodziców wymienione są w art. 107 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Ograniczenie praw rodzicielskich w wyniku rozwodu Rozwód lub formalna separacja nie oznaczają automatycznie ograniczenia praw rodzicielskich jednego z rodziców. Sąd może zdecydować o takim rozwiązaniu i przyznać pełne prawa temu rodzicowi, który zapewni dziecku najlepsze warunki do życia. Orzeczenie o niepełnej władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców dokładnie określa, jakie decyzje może podejmować rodzic, którego prawa zostały ograniczone. Nie może on na przykład zarządzać majątkiem dziecka. Przeczytaj więcej: Rozwód a dzieci - formalności i dokumenty, skutki, wiek dziecka w momencie rozwodu Ważne! Zgodnie z nowelizacją ustawy z dnia 25 lutego 1964 r . Kodeks rodzinny i opiekuńczy od pewnego czasu sąd podczas orzekania rozwodu lub separacji skłania się ku pozostawianiu pełnej władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom. Muszą jednak dojść do porozumienia w kwestiach dotyczących opieki nad dzieckiem, jego edukacji, zdrowia, wakacji i kontaktów. W tym celu rodzice spisują plan wychowawczy , który przedstawiają przed sądem. Ograniczenie władzy rodzicielskiej z urzędu Jeśli rodzice nie radzą sobie z wychowaniem i opieką nad dzieckiem, sąd może ograniczyć ich prawa rodzicielskie, skierować rodziców na terapię rodzinną lub do specjalnych miejsc, które oferują edukację i wsparcie...
