Ciąże biochemiczne zdarzają się często – to nawet 50-60 proc. wszystkich ciąż. Większość kobiet nawet nie wie, że doszło do zapłodnienia i że były na najlepszej drodze do macierzyństwa. Pojawia się u nich spóźniona miesiączka oraz nieco większe niż zwykle bóle w podbrzuszu – to często jedyne objawy ciąży biochemicznej.
Ciąża biochemiczna zwykle nie jest rozpoznawana również przez lekarza. Nawet jeśli domowy test ciążowy wykazał ciążę, podczas USG lekarz jej nie potwierdza. Dzieje się tak, bo zarodek nie jest widoczny. We krwi obecny jest jednak hormon betaHCG, który jest dowodem na to, że doszło do zapłodnienia. Hormon ten jest wytwarzany tylko w ciąży.
Spis treści:
Ciąża biochemiczna to taka ciąża, która kończy się, gdy zarodek zagnieżdża się w macicy lub krótko po tym momencie. Ciążę biochemiczną można też wyjaśnić jako obumieranie jaja płodowego i wydalanie go. To bardzo wczesne, samoistne poronienie, do którego dochodzi często bez wiedzy kobiety. Ciąża biochemiczna kończy się, kiedy od zapłodnienia nie minęło więcej niż 6 tygodni. Czasem może trwać zaledwie kilka dni. Często trudno jest nawet określić przyczyny ciąży biochemicznej.
Badania pokazują, że ciąże biochemiczne stanowią około 50 proc. wszystkich ciąż. Jedna trzecia przypadków ciąż biochemicznych dotyczy błędów w procesie zagnieżdżania się zarodka. Lekarze wskazują, że źródłem takich nieprawidłowości mogą być:
Zakończenie ciąży biochemicznej daje zwykle niejednoznaczne objawy – to kilkudniowe krwawienie lub plamienie, które można pomylić z miesiączką, a także nasilone bóle podbrzusza. Wiele kobiet, nie mając nawet świadomości, że są w ciąży, uznaje takie krwawienie za spóźniony okres, a do lekarza zgłaszają się już po poronieniu ze względu na ból brzucha.
Objawy ciąży biochemicznej:
Nieprawdą jest, że po zabiegu in vitro częściej dochodzi do ciąży biochemicznej niż po zapłodnieniu naturalnym – odsetek biochemicznych poronień jest w obu przypadkach podobny. Jednak kobieta poddająca się procedurze sztucznego zapłodnienia jest pod szczególną opieką lekarską, dlatego w jej przypadku udaje się zaobserwować, że nie doszło do zagnieżdżenia zarodka. Objawy ciąży biochemicznej łatwiej wtedy zauważyć. Przy naturalnym zapłodnieniu brak takiego monitorowania sprawia, że większości ciąż biochemicznych się nie odnotowuje.
Jeśli ciąża biochemiczna zakończyła się krwawieniem miesiączkowym w krótkim czasie po uzyskaniu pozytywnego testu ciążowego, organizm prawdopodobnie oczyścił się sam i nie ma konieczności odbycia wizyty u ginekologa. Ale jeżeli do krwawienia doszło np. po kilku tygodniach od uzyskania pozytywnego wyniku testu ciążowego, ginekolog musi sprawdzić, czy konieczne jest łyżeczkowanie macicy, które oczyści ją z pozostałych tam tkanek.
Jeśli ciąża biochemiczna zdarzyła się raz czy dwa razy, nie jest konieczne wykonywanie specjalistycznych badań. Warto się jednak zastanowić nad ustaleniem przyczyn, jeśli kilka razy zaszłaś w ciążę, której nie możesz utrzymać. W poszukiwaniu przyczyn poronienia, nie tylko związanego z ciążą biochemiczną, może pomóc lekarz genetyk. Jego pomoc jest niezbędna, jeśli udało się wykluczyć przyczyny ciąż biochemicznych inne niż genetyczne wady zarodka. Wskaże on nie tylko badania, które w takim przypadku trzeba wykonać, ale przede wszystkim doradzi w kwestii kolejnych ciąż po poronieniach.
Po poronieniu ciąży biochemicznej można starać się o dziecko już w kolejnym cyklu. Wcześniej jednak warto sprawdzić poziom hormonów i zrobić morfologię krwi lub wyleczyć toczące się infekcje. Jeśli przyjmujesz antykoncepcję, nie przerywaj jej stosowania, gdyż do zapłodnienia może dojść już w kolejnym cyklu.
Zobacz też:
Bóle brzucha w I trymestrze ciąży W I trymestrze ciąży za bóle podbrzusza odpowiedzialne jest rozciąganie więzadeł, powiększanie macicy, czyli zmiany związane z pojawieniem się w ciąży, które w ten sposób komunikuje nam organizm. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli bólowi brzucha zaczyna towarzyszyć: plamienie /krwawienie, wymioty, biegunka, złe samopoczucie. Bóle brzucha w II trymestrze ciąży Bóle brzucha mogą być spowodowane ruchami płodu. Takie bóle nie są niebezpieczne. Bóle brzucha w III trymestrze ciąży Bóle brzucha w III trymestrze mogą być związane z pojawiającymi się skurczami przepowiadającymi. Jeśli nie towarzyszy im krwawienie, a ból przechodzi po odpoczynku, nie powinien on być powodem do niepokoju. Jeżeli ból brzuch w ciąży budzi u ciebie niepokój i masz wątpliwości co do jego przyczyny, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Zobacz też: Naturalna cesarka - czy to możliwe? Zobaczcie same!
Plamieniem nazywamy śluz zabarwiony krwią, który może pojawić się w różnych momentach cyklu miesiączkowego. Plamienie pojawiające się zamiast okresu może mieć różne przyczyny i zwykle budzi niepokój jako coś odbiegającego od normy. Obecność śladów krwi na bieliźnie nie zawsze musi oznaczać coś groźnego. Zdarza się, że plamienie towarzyszy rozpoczętej antykoncepcji hormonalnej lub implantacji zarodka, do której dochodzi na początku ciąży, ale może też sygnalizować problemy hormonalne lub rozwijające się stany chorobowe. Jak rozpoznać, co oznacza plamienie w ciąży? O czym świadczy kolor krwi i konsystencja wydzieliny z pochwy? Spis treści: Plamienie zamiast okresu - jak wygląda? Plamienie zamiast okresu - co oznacza? Plamienie zamiast okresu a ciąża Plamienie zamiast okresu a tabletki antykoncepcyjne Brązowe plamienie przed lub po okresie - zaburzenia hormonalne Plamienie zamiast miesiączki - leczenie Plamienie zwiastujące poronienie Plamienie w środku cyklu Plamienie spowodowane chorobami układu rozrodczego Plamienie po seksie Krwawienie po ciąży i porodzie Brązowe plamienie na skutek menopauzy Plamienie z powodu niedożywienia Plamienie zamiast okresu - jak wygląda? Jak odróżnić plamienie od okresu? O plamieniu mówimy wtedy, gdy wydzielina z pochwy jest lekko zabarwiona krwią lub plamkami krwi. Najczęściej ma kolor jasnoróżowy bądź brązowy (w zależności od przyczyny). Co jeszcze cechuje plamienie: może pojawiać się regularnie lub dowolnym momencie; trwa do kilku dni, a w przypadku ciąży nawet do 3 miesięcy (od momentu implantacji zarodka); może być lekkie lub obfite; mogą towarzyszyć mu bóle podbrzusza, zawroty głowy, mdłości i wymioty, a także...
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px Helvetica; color: #232323; min-height: 17.0px} p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px Helvetica; color: #232323} p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 14.0px; font: 12.0px Times} p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Times; min-height: 14.0px} span.s1 {font: 14.0px Helvetica; color: #232323} Ciąża urojona, zwana też rzekomą lub histeryczną , jest zaburzeniem na tle psychicznym. Kobieta niebędąca w ciąży uważa, że w niej jest. Choć nie doszło do zapłodnienia jajeczka i zagnieżdżenia zarodka, występują u niej niektóre objawy ciąży. Utrzymują się one nawet po wykluczeniu ciąży za pomocą badania USG. Zaburzenie to wymaga odpowiedniego leczenia pod kontrolą ginekologa i psychologa. Ciąża urojona może także wystąpić u mężczyzn – nazywa się ją „syndromem kuwady”. Co to jest ciąża urojona i jakie są jej przyczyny? Ciąża urojona jest efektem błędnie działającej psychiki – najczęściej wynikiem silnej potrzeby zajścia w ciążę lub – całkiem odwrotnie – strachu przed nią. Ciąża urojona czasem może pojawić się u kobiet, które borykają się z nieuleczalną bezpłodnością, u których nie ma żadnych szans na poczęcie dziecka. Przyczyna ma podłoże związane z histerycznym wręcz skupianiem myśli na ciąży (konkretniej: chęci zajścia w nią, ale także jej uniknięcia). To pokazuje, jak bardzo stan fizyczny organizmu zależny jest od stanu psychiki – szczególnie w kwestii starań o dziecko i problemów z płodnością. Ciąża urojona: objawy Jak rozpoznać ciążę urojoną? Oto jej najbardziej charakterystyczne objawy: brak okresu, powiększanie się piersi, powiększanie się brzucha, ból piersi, ciążowe zachcianki,...
