Zagnieżdżenie się zarodka, gdy przebiega prawidłowo, ma miejsce w macicy, najczęściej w jej tylnej lub przedniej ścianie. Aby doszło do implantacji zarodka, błona śluzowa macicy musi ulec zmianie. Dochodzi do tego pod wpływem hormonów – progesteronu i estrogenu, które sprawiają, że śluzówka staje się grubsza i lepiej ukrwiona. Implantacja zarodka w macicy trwa do kilku dni i zaczyna się najczęściej po 6-7 dniach od zapłodnienia, ale jest to sprawa indywidualna, a sam proces trwa, dlatego podaje się większy przedział czasowy: 6-12 dni.
Spis treści:
- Na czym polega zagnieżdżenie się zarodka w macicy
- Implantacja zarodka in vitro
- Zagnieżdżenie zarodka – objawy
- Śluz po zagnieżdżeniu zarodka
Na czym polega zagnieżdżenie się zarodka w macicy
Implantacja zarodka następuje na konkretnym etapie jego rozwoju – blastocysty. Po zapłodnieniu, do którego dochodzi najczęściej w jajowodzie, powstaje tzw. zygota, która wędruje w dół jajowodu w kierunku macicy. W tym czasie ulega ona licznym podziałom i tworzy tzw. morulę, czyli „grono’’ komórek przypominające owoc morwy. Z moruli powstaje blastocysta (zwykle w piątej dobie po zapłodnieniu), która zdolna jest do zagnieżdżenia się w macicy. Blastocysta ma wyraźne dwie warstwy – zewnętrzna utworzy po zagnieżdżeniu trofobalst, który pod koniec I trymestru zmieni się w łożysko, a wewnętrzna utworzy zarodek, który wkrótce stanie się płodem.
rys. Adobe Stock
To, czy zarodek na dobre się zagnieździł i ciąża rozwija się prawidłowo, można stwierdzić w 4-5 tygodniu ciąży (licząc od pierwszego dnia ostatniej miesiączki). Wtedy na pierwszym USG w ciąży widoczny jest w macicy kilkumilimetrowy pęcherzyk ciążowy.
Czasami dochodzi do zagnieżdżenia zarodka poza macicą. W 99 proc. przypadków dzieje się to w jajowodzie, ale implantacja może mieć miejsce także w jajniku, jamie brzusznej lub szyjce macicy. Mówi się wtedy o ciąży ektopowej, która zdarza się raz na 100 ciąż. Donoszenie ciąży pozamacicznej nie jest możliwe. Implantacja zarodka poza macicą stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia kobiety.
Implantacja zarodka in vitro
W przypadku in vitro, proces implantacji zarodka przebiega dokładnie tak samo jak w przypadku zapłodnienia naturalnego. Jedynie połączenie komórek rozrodczych dokonuje się nie w ciele kobiety, a w warunkach laboratoryjnych, gdzie komórka jajowa zaczyna się dzielić. To kiedy dojdzie do zagnieżdżenia zarodka po sztucznym zapłodnieniu i transferze, zależy od tego, na jakim etapie rozwoju będzie zarodek. Zarodek trzydniowy zwykle ulega implantacji po czterech dniach od transferu, a pięciodniowy – po dwóch dniach od transferu.
Zagnieżdżenie zarodka – objawy
U części kobiet implantacja zarodka przebiega bezobjawowo, a u części występują objawy zagnieżdżania się zarodka. Należą do nich niezbyt nasilone bóle w dole brzucha oraz plamienie implantacyjne, które bywa mylone z menstruacją. Jednak krwawienie to różni się od krwawienia miesiączkowego – jest mniej obfite i ma różowy lub brunatny kolor, trwa maksymalnie trzy dni i nie ma w nim skrzepów.
Objawy zagnieżdżania się zarodka, o ile występują, są takie same w przypadku naturalnego, jak i sztucznego zapłodnienia.
Śluz po zagnieżdżeniu zarodka
Gdy zarodek ulegnie implantacji w macicy, ściany pochwy pogrubiają się. Przyspiesza też tempo wzrostu komórek wyściełających pochwę, a co za tym idzie - zwiększa się ilość śluzu, który jest przez nią wydzielany. Większa ilość białego, żółtawego lub przezroczystego śluzu o neutralnym zapachu utrzymuje się przez całą ciążę, co ma zabezpieczać pochwę przed infekcjami i chronić dziecko.
Ze śluzu powstaje tzw. czop śluzowy, który zamyka szyjkę macicy. Czop przed porodem sam odpada (kilka-kilkanaście dni przed porodem), co otwiera dziecku drogę na świat. Odpadnięcie czopa może objawiać się gęstszym galaretowatym śluzem, który może być też lekko podbiegnięty krwią.
Sprawdź też: