Podczas porodu rodzinnego twój towarzysz może masować ci plecy (to jeden z naturalnych środków zmniejszania bólu), rozmawiać z tobą, wycierać czoło, podawać wodę do picia, a już po porodzie – przeciąć pępowinę. Twój partner może również trzymać lustro, abyś widziała ukazującą się główkę maleństwa. Poród może boleć mniej, jeśli towarzyszy ci bliska osoba.
Część szpitali ciągle jeszcze wymaga wizyty kwalifikującej do porodu rodzinnego lub zaświadczenia o ukończeniu kursu w szkole rodzenia. Poród to niezwykle intymne przeżycie, dlatego osoba towarzysząca musi być godna twojego zaufania. Nikogo nie zmuszaj do obecności przy twoim porodzie – nie wszyscy mogą znieść widok cierpienia ukochanej osoby. Na szczęście w Polsce poród rodzinny jest już czymś naturalnym, niech ten fakt pomoże twojemu towarzyszowi przemóc strach przed obecnością podczas narodzin dziecka.
Poród rodzinny to idealne wyjście dla mam, które chcą pogodzić fachową opieką medyczną z pragnieniem intymności i obecnością bliskiej osoby podczas narodzin dziecka. Wielu kobietom daje poczucie bezpieczeństwa i komfortu. Porody rodzinne odbywają się najczęściej w specjalnie przeznaczonym do tego pokoju, w którym panuje spokojna, rodzinna atmosfera. Często można posłuchać własnej płyty z ulubioną muzyką, zapalić świeczkę o ulubionym zapachu.
Jeśli nie chcesz, by bliscy widzieli cię w chwilach bólu i gniewu (złość jest naturalną reakcją na ból) nie zmuszaj się do porodu rodzinnego, tylko dlatego, że to coraz popularniejsza forma porodu.
Pobieranie opłat za porody rodzinne oraz salę pojedynczą przez placówki, które zawarły z NFZ kontrakt na udzielanie świadczeń medycznych związanych z porodem, jest sprzeczne z konstytucyjnymi zasadami szczególnej opieki nad kobietą w ciąży (art.68 ust.3 oraz art.71 ust.2), a także z zasadą równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej (art.68 ust.2). Stanowisko w tej sprawie zajęło również Ministerstwo Zdrowia – w odpowiedzi na interpelacje poselską stwierdza, że pobieranie opłat jest naruszeniem prawa.
Poród rodzinny – możliwy także przy nietypowych narodzinach, np. do wody:
8 maja obchodziliśmy Światowy Dzień Położnej i przy tej okazji marka Pampers opublikowała wyniki badań dotyczących m.in. obecności mężczyzn przy porodzie. Wzięło w nim udział 612 panów. Przytłoczeni, poddenerwowani, bezradni Okazuje sie że 1 na 3 mężczyzn wolałaby nie uczestniczyć w porodzie swojego dziecka, a aż 47 procent z nich, decydując się na to, czuje się bezużytecznie i nerwowo. Większość przyznała, że była przytłoczona podczas narodzin pierwszego dziecka . 10 procent ojców żałuje swojej obecności podczas porodu. Tylu samo czuło się jednak pomocnymi. Mężczyźni mają trudności w odnalezieniu się w takiej sytuacji. 48 procent z nich nie może znaleźć sobie miejsca i zdefiniować zadania, jakie ma wykonać w tej ważnej chwili. Część przyznała także, że ma wrażenie, że wszystko, co robi jest niewłaściwe i źle wpływa na partnerkę. Takie samopoczucie mężczyzn wpływa także na rodzące kobiety. Okazuje się, że 1 na 3 kobiety podczas porodu martwiła się o swojego partnera! " Położne bardzo wspierają kobiety podczas porodu, ale także pomagają partnerowi w całym procesie" - komentuje wyniki badań rzeczniczka marki Pampers. Poród rodzinny to wspólna i przemyślana decyzja Poród rodzinny, w którym mamie towarzyszy tata dziecka, może być wspaniałym przeżyciem dla obojga partnerów. Kobieta zyskuje w obecności męża poczucie bezpieczeństwa i większej kontroli nad sytuacją. Ojcowie uczestniczący w porodzie rodzinnym podkreślają, że takie doświadczenie pomogło im w nawiązaniu więzi emocjonalnej z dzieckiem oraz często było jeszcze większym spoiwem miłości do żony, szacunku i podziwu dla niej. Tym niemniej taki poród powinien być wspólną decyzją kobiety i mężczyzny. Jeżeli są obawy, trzeba o nich szczerze porozmawiać, bez przymuszania i szantażowania. Mężczyzna może czuć, że nie ma na to...
Niedawno moja ciężarna znajoma oznajmiła, że porody rodzinne to moda. „Moda?” – byłam zaskoczona. Bo ona przemija, a ja mam nadzieję, że porody rodzinne zostaną. Bo rodzić z kimś to nie jakiś tam trend, to niezwykłe przeżycie dla wszystkich. Potwierdza to Katarzyna Rzeszotarska, położna z Gdańska, która jest fanką wspólnego rodzenia. Czy zawsze warto namawiać partnera na poród rodzinny? Rodzinny poród ma wiele plusów. Trwa krócej, przebiega harmonijniej, mniej nerwowo. Rodząca nie jest taka spięta, zestresowana, bo obecność kogoś bliskiego sprawia, że czuje się bezpieczniej, ma też poczucie, że w każdej chwili może liczyć na wsparcie. W szpitalu, w którym pracuję, zdarzają się kobiety rodzące same, ale to są wyjątki. U nas normą jest, że kobieta do porodu idzie z kimś. Zwykle z partnerem. Oczywiście mają oni wątpliwości. Czy sprostają wyzwaniu? Czy nie zemdleją? Czy mężczyzna na porodówce się sprawdza? I to jak! Dlatego szkoda rezygnować z tych emocji, jeśli nie ma się stuprocentowej pewności, że nie chce się brać udziału w porodzie . Wiele par opowiada później, że wspólny poród był ich najpiękniejszym przeżyciem. Że zbliżył ich do siebie. Przeczytaj: Historia taty, który uczestniczył w porodzie A o co pytają panowie, gdy rozważają poród rodzinny? „Czy na pewno muszę?”, „Co ja będę tam robić?” i „Czy będę musiał oglądać krew?”. Zdarza się, że obecność mężczyzny przy porodzie jest wymuszona. Wtedy atmosfera jest napięta. Partner wręcz przeszkadza kobiecie, a ta pewnie żałuje, że na niego naciskała. Dlatego jeśli on nie chce, to lepiej go nie zmuszać. Dla swojego komfortu. Czy mężczyźni na porodówce rzeczywiście mdleją? Zdarzyło mi się to dwa razy. I zawsze byli to postawni panowie, których trudno było „zebrać” z podłogi. Mdleją...
O zbawiennym wpływie obecności bliskiej osoby na samopoczucie kobiety oraz przebieg porodu jako pierwsi przekonali się lekarze amerykańscy. Już na początku lat 70. ubiegłego wieku wprowadzili tzw. porody rodzinne. W Polsce pierwszy poród, w którym uczestniczył przyszły tata, odbył się w 1983 r.! Zobacz też: co zabrać do szpitala, czyli wyprawka na porodówkę – instrukcja dla taty Rodzić z partnerem, bo... Wielki zwolennik porodów rodzinnych, jeden z najwybitniejszych polskich położników, prof. Włodzimierz Fijałkowski, w swojej książce "Szkoła rodzicielstwa" pisze: "Po dwóch latach obserwacji szczególnie zwróciliśmy uwagę na aktywny udział mężów w rozładowywaniu napięć i ich umiejętność niesienia konkretnej pomocy". I dalej: "Wbrew obiegowym, anegdotycznym wręcz opiniom, żaden ojciec asystujący przy porodzie nie zemdlał. I chociaż wielu z nich podkreślało swą dużą wrażliwość na wszelkie kojarzące się ze szpitalem zjawiska, to czynny udział w porodzie oraz skupienie uwagi na rodzącym się dziecku i potrzebach żony całkowicie eliminowały dawniej dostrzegane reakcje". Zobacz też: co czuje tata podczas porodu rodzinnego Przygotowania do porodu W większości szpitali od par, które chcą odbyć poród rodzinny, wymaga się, aby wcześniej uczestniczyły w zajęciach szkoły rodzenia. Podczas cotygodniowych spotkań dowiedzą się praktycznych rzeczy, m.in.: jak prawidłowo oddychać w czasie porodu, by zmniejszyć ból jak rozpoznawać i regulować skurcze (sprawdź, jak rozpoznać w jaki sposób przebiega poród jakie inne techniki możecie stosować, by zmniejszyć dyskomfort rodzącej. Przyszłego tatę zajęcia w szkole rodzenia oswajają z sytuacją, w której występuje on w roli pomocniczej wobec żony – to ona i jej emocje są na pierwszym planie. Pomagają mu też...
