Próbujemy was przekonać, że każda mama jest piękna. Pokazujemy kobiety, które udowadniają, że nie trzeba mieć doskonałego ciała, żeby czuć się wspaniale. "Noście z dumą pociążowe rozstępy!" – apelowała jedna z mam, o których pisaliśmy. Tym razem przeczytajcie, co o swoim pociążowym ciele pisze Elisabeth, mama 3 chłopców.
Kiedy urodził się mój pierwszy syn, popełniłam błąd: zabrałam do szpitala spodnie, w których chodziłam przed ciążą, żeby wrócić w nich do domu. Ledwo co wcisnęłam w nie uda, nie było mowy o zapięciu guzika, byłam zdruzgotana. Nie wiem, co wtedy myślałam. Przytyłam w ciąży ponad 20 kilogramów, które nie zniknęły w jakiś magiczny sposób, gdy tylko urodziłam. Po dwóch kolejnych porodach wciąż nie mogę założyć tych spodni. Myślałam, że dodatkowe kilogramy nie będą mi przeszkadzać. Okazało się jednak, że moje ciało po ciąży mi przeszkadza.
Nasza kultura uczy nas, że powinniśmy wychwalać pociążowe ciało, jednak to prawo jest zarezerwowane wyłącznie dla kobiet, których ciała po ciąży wyglądają doskonale. Mamy publikują półnagie zdjęcia, pokazują sflaczały brzuszek, rozstępy, dodatkowy tłuszczyk. Te zdjęcia szybko stają się hitami sieci. Ludzie piszą, jak "prawdziwe" i jak "piękne" są takie kobiety. Mają racje: te matki są wspaniałe. Są silne, pewne siebie, błyszczą w swojej pociążowej chwale. Jako matki, kobiety, które dały życie, powinnyśmy czcić dodatkowe kilogramy, zdając sobie sprawę, że być może nigdy nie wrócimy do wagi sprzed ciąży. W pewnym projekcie fotograficznym biorą udział kobiety w samej bieliźnie, ze swoimi dziećmi, żeby pokazać, że niewyretuszowane macierzyństwo jest piękne. Mówią nam, że ciało po ciąży jest silne. Jest wspaniałe. Jest piękne.
Ale to nie pomaga mi wcisnąć się w stare jeansy. [...]
Zobacz także: Moje pociążowe ciało nie jest moje!
Książki, telewizja, gwiazdy, magazyny, przyjaciele, artykuły w Internecie – wszystko mi mówi, że powinnam kochać moje ciało za to, co zrobiło. Wydało na świat troje dzieci, karmiło je piersią. Wydaje mi się, że doceniam swoje ciało w bardzo użytkowy sposób, tak, jak docenia się stare, zużyte samochody, które wciąż jeżdżą. Zawożą cię z punktu A do punktu B, ale nie muszą być ładne. Jestem wdzięczna za moje dzieci i za łatwe karmienie piersią, ale to nie znaczy, że jestem szczęśliwa, że moje ciało wygląda tak, jak wygląda.
Obligatory #TargetSelfie #babywearing #attachmentparenting pic.twitter.com/sB4Di5VaM1
— elizabeth (@manicpixiemama) 12 kwietnia 2015
To naprawdę żałosne, nienawiść do skóry, w której się żyje. Stale czujesz się więziony przez swoje własne ciało, bo ono nie pasuje do tego, które masz w swojej głowie. Przymierzanie ubrań to porażka. Każde lustro jest wrogiem, który ma wyolbrzymić wszystkie twoje mankamenty: obwisłe ramiona, sflaczały brzuch, nabrzmiałą twarz. Lepiej w ogóle nie patrzeć w lustro. Lepiej sobie wmawiać, że to zły kąt, złe oświetlenie.
To nie tak, że nie próbuję czuć się pięknie. Chodzę w sukienkach, mogę czuć się zjawiskowo. Spędzam pół godziny w łazience, żeby doprowadzić twarz do ładu. Ostrożnie podchodzę do pozowania do zdjęć. Nigdy nie staję profilem. A kiedy widzę zdjęcie i tak myślę, że cholera, wyglądam tu grubo.
Moja rodzina i przyjaciele mówią, że wyglądam "dobrze". Mój mąż mówi, że wyglądam pięknie, ale to właściwie część jego pracy. Kiedy publikuję zdjęcia na Facebooku, przyjaciele piszą, że świetnie wyglądam. Chcę im wierzyć. Naprawdę próbuję. Ale potem patrzę w dół na mój brzuch i serce mi pęka. Głęboko wierzę, że każde ciało jest piękne. Rzadko patrzę na kogoś i myślę, że jest nieatrakcyjny. Jeśli to robię, to nie względu na jego wagę. Chciałabym tak samo myśleć o sobie. Chciałabym lubić skórę, w której żyję. Ale to ciało, które mam, nie pasuje do tego, które mam w swojej głowie. Właśnie przez to niedopasowanie jestem taka żałosna.
Chcę schudnąć. Dopóki tego nie zrobię, będę chodzić w sukienkach, z mocnym makijażem, próbując jakoś wyglądać. Nienawidzę mojego pociążowego ciała. Wiem, obiektywnie, wyglądam okej. Ale tak się nie czuję. Mam nadzieję, że któregoś dnia to się zmieni.
Czytaj także: Jak wygląda kobieta godzinę po porodzie? Wspaniale!
źródło: romper.com
Gdy obca kobieta skomentowała na basenie wygląd Lexi, młoda mama zachowała klasę i grzecznie odpowiedziała, dlaczego nie przejmuje się jej opinią. Opisała swoją historię na swoim profilu na Facebooku: Dziś z moim 4-miesięcznym synkiem Christianem poszłam na basen. Gdy założyłam mu czapeczkę, nagle koło nas pojawiła się kobieta po pięćdziesiątce i zaczęła coś mówić. Najpierw zapytała mnie o wiek Christiana, ile waży i czy szybko zasypia. Później powiedziała, że jako matka powinnam nosić w publicznym miejscu zabudowany kostium, zwłaszcza, że na basenie są mężczyźni, ja przyszłam tutaj z dzieckiem, a moje ciało nie wygląda jeszcze najlepiej. Każdy, kto mnie zna wie, że w innej sytuacji odpowiedziałabym coś tej szalonej kobiecie, ale zamiast tego po prostu się uśmiechnęłam, pocałowałam mojego syna i powiedziałam jej: "W czasie ciąży przytyłam prawie 23 kilogramy, a już udało mi się zrzucić 17. Urodziłam zdrowego i cudownego synka. Dzięki mojemu ciału mój synek ma co jeść. Także moje ciało nie jest najlepszym widokiem dla mężczyzn. Mam rozstępy , a mój brzuch pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Ale to dowód, że zrobiłam coś niezwykłego – urodziłam dziecko, które mnie kocha, a ja dzięki niemu czuję się piękniejsza niż kiedykolwiek. I szczerze mówiąc nie obchodzi mnie, co myślą o mnie chude dziewczyny z małymi tyłkami, napaleni faceci czy starsze kobiety takie jak Pani. Miłego dnia. Lexi nie chciała czekać na rekcję kobiety. W rozmowie z dziennikarką portalu The Bump powiedziała: "Stała tam czerwona ze wstydu, z otwartą buzią. Zanim zdążyła odpowiedzieć, odeszłam. Nie miałam ochoty słuchać tego, co miała mi jeszcze do powiedzenia". Brawa dla tej mamy! Nikt nie powinien oceniać jej ciała, zwłaszcza zupełnie obca osoba. Jeśli młode mamy mają ochotę nosić bikini – proszę bardzo. Lexi wygląda...
Jesteś mamą, doświadczasz niesamowitego cudu, jakim są dzieci, ale jesteś też kobietą. Twoje ciało w czasie ciąży i po porodzie zmieniło się, ale czy to oznacza, że stałaś się kimś innym? Czy to znaczy, że straciłaś na atrakcyjności? Czy to znaczy, że twoje potrzeby jako kobiety się zmieniły? Myślenie o swoich niedoskonałościach , próby tuszowania ich są bardzo czasochłonne. Zrzucenie tego "balastu krytycznych myśli" może być bardzo oczyszczające. Nie wierzysz mi? Może uwierzysz Rachel Hollis , blogerce "Rachel Hollis of The Chic Site", która zamieściła na swoim profilu na FB zdjęcie w bikini . Skomentowało je prawie 9 500 kobiet, dzieląc swoimi fotografiami pokazującymi, jak wyglądają po urodzeniu dziecka . Ponad 320 000 osób polubiło jej fotografię, a 40 000 udostępniło je na swoim profilu. Dlaczego? Bo to dotyczy każdej z nas. Bo na tym opublikowanym wakacyjnym zdjęciu jest piękna, radosna, szczęśliwa kobieta. Bez retuszu i ze wspaniałym przekazem: " Mam rozstępy i noszę bikini. Mam brzuch , który jest trwale zwiotczały przez trzy ciąże, i noszę bikini . Mój pępek i brzuch po ciaży jest sflaczały (nawet nie wiedziałam, że coś takiego jest możliwe) i noszę bikini. Noszę w bikini, bo jestem dumna ze swojego ciała i każdego znaku, jakie zostawiły na nim moje dzieci. Znaki te dowodzą tego, że nosiłam je pod sercem, a sflaczały brzuch jest dowodem na to, że ciężko pracowałem, aby stracić po ciąży na wadze. Noszę w bikini , bo jedyny mężczyzna, na którego opinii mi zależy, wie, jaką drogę przeszłam i dlaczego tak wyglądam. Ten sam mężczyzna twierdzi, że nigdy nie widział czegoś bardziej seksownego niż moje ciało i ślady po ciąży , jakie się na nim znajdują. Drogie panie, to nie są blizny, niedoskonałości! To są pasy (chodzi o pasy w sztukach walki oznaczające poziom umiejętności –...
Po urodzeniu 3 dzieci w rok, Mel nie mogła zaakceptować zmian, jakie zaszły w jej ciele. Zdecydowała się na intymną sesję zdjęciową z mężem, by odzyskać pewność siebie i pokochać własne ciało. "Bycie mamą to najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłam. To jedyne, czego zawsze pragnęłam" – mówi Mel. Po dwóch poronieniach , w 2013 roku, urodziła zdrowego chłopca. 3 miesiące po porodzie dowiedziała się, że jest w kolejnej ciąży. Dokładnie 364 dni po narodzinach synka, na świat przyszły bliźniaczki. Mimo ogromnej miłości do dzieci, Mel nie była w stanie zaakceptować swojego ciała. MELANIE VARNEY "Byłam na szczycie widząc, co dało mi moje ciało, ale patrząc w lustro, widziałam kogoś obcego" – wyznaje Mel. Przyznaje, że potrzebowała wsparcia i potwierdzenia, że nie jest sama. Wpisywała w wyszukiwarkę hasło "ciało po ciąży bliźniaczej ", żeby zobaczyć mamy podobne do siebie. "Jako matki, wszystkie zgadzamy się, że nasze dzieci są warte obwisłej skóry, rozstępów, grudek i guzków, ale chociaż jesteśmy matkami, jesteśmy także sobą. Wciąż byłam Mel. Chciałam być szczęśliwa jako Mel, nie tylko jako mama". Te zdjęcia miały pomóc Mel w pogodzeniu się ze swoim ciałem. Zobaczcie, według nas są zachwycające! TRINA CARY PHOTOGRAPHY TRINA CARY PHOTOGRAPHY "Chciałam uwidocznić sposób, w jaki on ją widzi. Myśli, że wciąż jest tak samo piękna jak w dzień, kiedy się poznali. Jest piękna i w końcu tak się czuje, jest dumna i chce dzielić się tym uczuciem" – mówi fotografka Trina Cary . TRINA CARY PHOTOGRAPHY TRINA CARY PHOTOGRAPHY TRINA CARY PHOTOGRAPHY Świeżo upieczonej mamie nie jest łatwo znaleźć samoakceptację . "Nie miałam czasu, żeby myśleć o tym, jak wyglądam (nie miałam nawet czasu, żeby wziąć prysznic...
