Maluch, który zobaczy z daleka plac zabaw, ze wszystkich sił puszcza się w jego kierunku. Trudno go przed tym powstrzymać, bo radosne piski, śmiechy dobiegające z daleka to najlepsza zachęta do zabawy. Już niespełna roczne dziecko cieszy się na widok minizjeżdżalni czy piaskownicy. Nic dziwnego, że kiedy czas wracać do domu, nie można go od nich odciągniąć. Dzieci wiedzą, co dla nich dobre! Pomożemy ci zrozumieć tę fascynację.
Oczywistą zaletą placów zabaw jest fakt, że są na dworze. To ogromnie ważne zwłaszcza obecnie, ponieważ już małe dzieci zbyt dużo czasu spędzają w domu. A przecież w czasie, gdy dzieci najbardziej intensywnie rosną, to właśnie ruch na świeżym powietrzu jest im niezbędny. Sprawia, że dobrze rozwijają się fizycznie. Jeśli dziecko od małego dużo się rusza, będzie mu to dawało wiele radości także w dorosłym życiu.
Zobacz 23 pomysły na szalone zabawy ruchowe
Na placu zabaw maluchy trenują nie tylko swoje ciało, ale również umiejętności społeczne: uczą się stać w kolejce do zjeżdżalni, wymieniać się foremkami czy wspólnie wprawiać w ruch karuzelę. To trening współpracy, kreatywności, no i współzawodnictwa. Dzieci nie tylko poznają zasady współżycia w grupie, ale też lepiej rozumieją własne możliwości. Zaczynają się uczyć, jak budować relacje z innymi dziećmi. Zdobywają wiedzę o sobie i kontaktach między rówieśnikami. A przy tym doświadczają różnych, pozytywnych i tych mniej przyjemnych, uczuć.
Sprawdź, co robić, by dziecko odnalazło się w grupie
Wydaje się, że dzieci lubią placyki zabaw, bo mogą się tam wyszaleć, poznać kolegów czy wzmocnić mięśnie. Bezsprzecznie tak. Ale zabawa oraz ruch dostarczają także bodźców, których potrzebuje dziecięcy mózg do prawidłowego rozwoju. Wszystko, co dzieje się z ciałem dziecka na placu zabaw, sprzyja prawidłowej pracy układu nerwowego i mózgu. Dostarcza bodźców, które sprawiają, że dziecko będzie dobrze funkcjonowało, także w przedszkolu i szkole.
Sprawdź, jakie zabawki rozwijają zmysły dziecka
System nerwowy malucha musi być pobudzany. I to na odpowiednim poziomie. Jeśli ma za mało różnorodnych bodźców, których dostarcza mu ruch, nie działa sprawnie. Można to porównać z sytuacją, kiedy mamy unieruchomioną nogę w gipsie, np. przez trzy tygodnie. Po jego zdjęciu mięśnie nie są tak sprawne jak wcześniej, bo były długo nieużywane. Już z raczkującym maluchem można pójść na plac zabaw i pozwolić mu na zabawę w piaskownicy. Niech bada, jaki jest piasek. Starsze dzieci mogą biegać po nim boso. Zdarza się, że niektóre dzieci nie lubią bujać się na huśtawce czy kręcić na karuzeli – nie można ich do tego zmuszać! Innych nie trzeba do tego namawiać, bo najchętniej w ogóle nie schodziłyby z tych sprzętów. To może świadczyć o tym, że właśnie tego maluch potrzebuje. Pilnuj, by nie zrobił sobie krzywdy. Zaniepokoić powinno zbyt spokojne dziecko, które nie czuje potrzeby zabawy ruchowej. To może oznaczać, że ma kłopoty, np. z panowaniem nad swoim ciałem, jego czuciem, równowagą.
Czy raczkowanie jest ważne dla rozwoju? Sprawdź!
Dzięki sprzętom, które znajdują się na każdym placu zabaw, dzieci uczą się kontrolować swoje ciało, poznają jego ograniczenia, zdobywają umiejętność koordynowania i planowania swoich ruchów, uczą się utrzymywać równowagę. Wszystko to zaprocentuje w przyszłości. Dziecko, które nie kontroluje swojej siły, nie będzie umiało np. z dobrym naciskiem trzymać kredki, a jego rączka szybciej się zmęczy.
Zobacz, jak przygotować dziecko do szkoły
U małych dzieci niezdarność nie jest niczym niezwykłym, bo przecież dopiero wszystkiego się uczą. W każdej grupie maluchów w tym samym wieku są jednak i takie, którym szczególnie często coś się przydarza. To właśnie one najczęściej się przewracają, dostają w nos piłką i strącają łokciem kubek. To one najsłabiej radzą sobie na placu zabaw i nie nadążają za kolegami... Niezdarne dziecko często unika ruchu, ale może być i tak, że rusza się niemal non stop, robi to jednak chaotycznie i przez to często pakuje się w tarapaty (bo np. nie wyciąga odruchowo rąk przy upadku). Skąd te kłopoty? Jak pomóc małemu niezdarze i dlaczego warto zrobić to jak najszybciej? Zapytaliśmy o to Annę Marczewską-Stręk, psychologa. Polecamy: Kalendarz rozwoju dziecka Przyczyny niezdarności Dziecko może być niezdarne z wielu różnych powodów, np. dlatego że: Nie miało okazji ćwiczyć. Chodziło na krótkie spacery (albo ciągle siedziało w wózku), rzadko bywało na placu zabaw, spędzało dużo czasu przed telewizorem albo bawiąc się na siedząco. We wszystkim je wyręczano. Chciało zabawkę? Dostawało ją do ręki. Mocowało się z kapciami? Zakładano mu je. Przyzwyczaiło się, że nie musi wkładać w nic wysiłku i straciło wiele okazji do trenowania precyzji i planowania ruchów. Boi się. Niektóre dzieci tak często są napominane („Nie biegaj!”, „Nie ruszaj!”, „Uważaj!"), że stają się nadmiernie ostrożne. Po prostu takie jest. My, dorośli, także różnimy się sprawnością. Kiedy do lekarza? Jeśli dziecko często się przewraca, choć już dawno nauczyło się chodzić, porusza się dziwacznie (jego ruchy są bardzo spowolnione, zbyt szybkie albo niezborne i chaotyczne), bardzo odstaje od rówieśników (np. ma trzy lata i nie...
Gdy przechodzisz obok placu zabaw , zwykle dobiega stamtąd radosny pisk baraszkujących maluchów. Czasem także płacz – bo małe starcia o podebrane wiaderko, zajętą bez kolejki huśtawkę czy zaanektowany bezprawnie rowerek są nieuniknione i zdarzają się w najlepszym towarzystwie kilkulatków. Nie wahaj się, tylko dołącz do dzieci na placu zabaw razem z dzieckiem. Co prawda zmęczone mamy nie znajdą tu ciszy, ale na pewno wytchnienie, gdy dzieci choć na pewien czas swą uwagę skierują w inną stronę. Tu maluchy mogą się wyszaleć, czyli zażyć takiej porcji ruchu, która jest im potrzebna do prawidłowego rozwoju . Dlatego nawet już z raczkującym dzieckiem warto wybrać się na plac zabaw i pozwolić mu np. na zabawę w piaskownicy . A tobie może jednym okiem uda się przeczytać gazetę. 1. Jest skutecznym lekarstwem na poprawę humoru Wystarczy popatrzeć na twarze dzieci, które wchodzą na plac zabaw. Smutne bywają tylko te, których rodzice nie przygotowali psychicznie do powrotu do domu. Radość wyzwala w organizmie substancje chemiczne, które korzystnie wpływają na pracę mózgu i jeszcze bardziej poprawiają nastrój dziecka . Plac zabaw zapewnia również maluchowi więcej swobody niż mieszkanie czy podwórko. A zapewnienie dziecku częstej możliwości swobodnej i beztroskiej zabawy to prosty sposób na wychowanie optymisty . 2. Czasem działa uspokajająco Taki zbawienny wpływ może mieć huśtanie . Oddziałuje na część układu nerwowego, który jest odpowiedzialny za prawidłową równowagę. Dobrze wpływa także na koncentrację i skupienie. Zobacz też: Dlaczego dzieci lubią się bujać? 3. Pozwala maluchowi usprawnić ciało Dzięki sprzętom na placu zabaw dzieci uczą się kontrolować ciało, poznają jego ograniczenia, zdobywają umiejętność koordynowania i planowania ruchów. Gdy dziecko na placu zabaw intensywnie się rusza, wzmacniają się...
Jeśli zastanawiasz się, czy iść z malcem na spacer po osiedlowych alejkach, czy też lepiej pójść z nim na plac zabaw – wybierz drugą opcję. Nie jesteś do końca przekonana? To przeczytaj poniższe argumenty. Plac zabaw ćwiczy ciało dziecka Wspinając się na drabinki, kopiąc piłkę, jeżdżąc na rowerku czy biegając, smyk zwiększa objętość i siłę wszystkich mięśni , ćwiczy koordynację, szybkość, zwinność itd. Ćwiczy mózg dziecka Dziecko szalejąc na placu zabaw, ćwiczy zmysł równowagi , doskonali orientację w przestrzeni, spostrzegawczość, koncentrację, szybkość reagowania i podejmowania decyzji. Przygotowuje się także do... ładnego pisania . Tak, tak, bo aby dziecko mogło w przyszłości dobrze trzymać pióro i mieścić się w linijkach zeszytu, musi panować nie tylko nad dłońmi, ale też nad całym ciałem. A tego uczy się m.in. na placu zabaw. Plac zabaw uczy dziecko dobrych manier Maluch dowiaduje się, że: nie wolno wyrywać zabawek , huśtawka jest dla wszystkich, trzeba czekać na swoją kolej. Uczy się także trudnej sztuki dzielenia się z innymi. Jednocześnie dowiaduje się, że można oberwać od kolegi za nic, że czasem trzeba się postawić, innym razem ustąpić. Styka się z różnymi dziećmi: wychuchanymi jedynakami i maluchami z biedniejszych rodzin. Po prostu powoli poznaje życie . Uczy dziecko jak być bezpiecznym Smyk uczy się, że nie wolno wbiegać na jezdnię ani ścieżkę rowerową, oddalać się od mamy, podchodzić do huśtawki, z której ktoś korzysta, zjeżdżać ze zjeżdżalni głową w dół, brać do rąk i ust tego, co się znajdzie, zjadać roślin czy zaczepiać obcych psów... Nauka trwa długo, lepiej więc nie spuszczać smyka z oka. Plac zabaw pozwala poznać świat Smyk dotyka gładkiej zjeżdżalni, szorstkiego drewna, słucha śmiechów, warkotu samolotu i maluchów drących się wniebogłosy. Wącha piasek,...
