Socjoterapia – na czym polega i jakie daje korzyści
Socjoterapia to terapia społeczna, która jest częścią terapii zajęciowej. Kierowane na nią są osoby, które mają problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania. Socjoterapia ma działanie terapeutyczne, rozwojowe i edukacyjne.
Socjoterapia, zwana też terapią społeczną, tylko wtedy przynosi dobre rezultaty, gdy na zajęciach panuje dobra atmosfera, nie ma konfliktów, a uczestnicy czują się bezpiecznie i komfortowo. Na zajęciach socjoterapeutycznych kluczową rolę odgrywa dobry kontakt z terapeutą, rodzaje aktywności, w jakich biorą udział uczestnicy oraz rodzaj zaburzeń z jakimi zmagają się pacjenci.
Spis treści:
Socjoterapia
Socjoterapia wykorzystuje wpływ środowiska społecznego, pozytywne oddziaływanie grupy społecznej oraz interakcje społeczne. To dlatego socjoterapia odbywa się w grupie, aby między uczestnikami miały szansę odbywać się interakcje i nawiązywać relacje. Terapia społeczna uczy nowych sposobów myślenia i radzenia sobie z problemami.
Socjoterapia jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń lękowych, osobowości, odżywiania się, a także łagodzenia problemów emocjonalnych. Jej zastosowanie jest bardzo szerokie – od terapii dzieci po terapię osób niepełnosprawnych i osadzonych w zakładach karnych.
Socjoterapię stosuje się u dzieci nadmiernie nieśmiałych, zalęknionych, cierpiących na fobię szkolną. Pomaga dzieciom z wadami wymowy oraz agresywnym i takim, które nie potrafią dobrze funkcjonować w grupie. Z kolei dzieciom autystycznym ułatwia poznanie wzorców zachowań i przyswojenie norm.
Zobacz także
Cele socjoterapii
Istnieją trzy cele socjoterapii. W zależności od grupy i potrzeb jej członków terapeuta może przenosić nacisk na jeden z nich albo pracować we wszystkich trzech obszarach.
Cel terapeutyczny socjoterapii. Chodzi o nauczenie pacjentów pewnych umiejętności psychologicznych, które pozwalają łagodzić skutki stresu i kontrolować trudne emocje. Dzięki temu osoba poddana terapii staje się pewna siebie i kształtuje pozytywny obraz swojej osoby.
Cel edukacyjny socjoterapii. Terapeuta tak organizuje zajęcia, aby dzięki nim przekazywać zasady obowiązujące w grupie społecznej, a także rządzące nią normy i reguły. Pacjenci uczą się rozpoznawać emocje, nazywać je i wyrażać w akceptowalny społecznie sposób. Ułatwia to poznawanie samego siebie i zrozumienie innych ludzi.
Cel rozwojowy socjoterapii. Aby zrealizować to zadanie, zajęcia dobiera się do potrzeb wynikających z wieku uczestników. U dzieci terapeuta pracuje nad zdobywaniem wiedzy i rozwojem motoryki, u nastolatków pracuje głównie nad emocjami, a u osób dorosłych nad sposobami samorealizacji pacjentów, sposobami radzenia sobie ze stresem i zaspokojenia potrzeby aprobaty społecznej.
Socjoterapia dla dzieci
Organizowana jest w grupach dzieci w podobnym wieku i, w idealnych warunkach, z podobnymi problemami. Zajęcia trwają od 60 do 120 minut i im młodsze dzieci, tym większą część zajęć terapeuta organizuje w postaci gier i zabaw terapeutycznych.
Socjoterapia dla dzieci sprawdza się w przypadkach, gdy dziecko lub nastolatek:
- jest nadpobudliwe
- wycofane
- agresywne lub konfliktowe
- często pełni w grupie rolę kozła ofiarnego
- jest wyśmiewane
- nie nawiązuje dobrych relacji z rówieśnikami albo dorosłymi
- ma niskie poczucie własnej wartości
- nie umie zdrowo rywalizować i przegrywać
- nie potrafi wyrażać i rozładowywać emocji w akceptowalny sposób.
Na początku terapii dzieci wzajemnie się poznają i budują zaufanie do terapeuty. Wprowadza on zasady i normy, które obowiązują na zajęciach, co zwiększa poczucie bezpieczeństwa pacjentów. W kolejnym etapie rozpoznaje się tworzące się między dziećmi relacje i w razie potrzeby je koryguje. Następnie cała grupa realizuje zadania przygotowane przez prowadzącego. Zajęcia można prowadzić w salkach terapeutycznych, ale też w plenerze.
W socjoterapii dzieci wykorzystuje się takie techniki jak:
- rysunek terapeutyczny
- trening interpersonalny
- gry i zabawy z podejmowaniem różnych ról w grupie
- opowiadania terapeutyczne i ich omawianie (np. bajkoterapia)
- tworzenie kodeksu złości, czyli zasad, na jakich można wyrazić negatywne emocje i na jakich nie powinno się tego robić
- drama, czyli wcielanie się w role i wypowiadanie konkretnych komunikatów i zwrotów.
Dzięki socjoterapii dzieci poznają same siebie, swoje mocne i słabe strony, swoje zdolności i talenty, co znacząco podnosi ich samoocenę. Przekonują się też, że przestrzeganie norm społecznych pomaga nawiązywać satysfakcjonujące relacje z innymi. Uczą się rozpoznawać emocje i je wyrażać oraz radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Zdobywają umiejętność stawiania granic, odmawiania, przełamywania nieśmiałości, ale też podejmowania decyzji i brania za nie odpowiedzialności.
Sprawdź także: