Bakterie z grupy Salmonella mogą wywołać bardzo niebezpieczne zatrucie pokarmowe i zakażenie narządów wewnętrznych oraz odwodnienie (szczególnie groźne dla niemowląt). Jednocześnie łatwo zarazić się salmonellą, bo już znikoma liczba bakterii w jedzeniu wystarczy, by doszło do poważnego zatrucia. Salmonella u dzieci rozwija się zwykle po zjedzeniu zakażonego produktu bez ugotowania go w odpowiednio wysokiej temperaturze. Jak uniknąć zarażenia salmonellą i jak wyglądają objawy u dzieci?
Bakterie salmonelli rozwijają się w różnych produktach spożywczych, głównie w mięsie, również drobiu i przetworach, jajkach, rybach, twarogach. Niestety mogą też być obecne w produktach przeznaczonych dla dzieci, jak soki owocowe, i produktach z dodatkiem surowych jaj – słoiczkach dla niemowląt i innych gotowych daniach, lodach, pierogach, kremach, majonezie. Do zakażenia salmonellą dochodzi przez kontakt pożywienia z zanieczyszczeniami oraz brak higieny. Ludzie zarażają się przez zjedzenie zakażonego pokarmu albo zjedzenie mięsa lub wypicie mleka zakażonego zwierzęcia.
Objawy salmonelli u dzieci pojawiają się w krótkim czasie po zjedzeniu zakażonego pokarmu. Już 6 godzin, a najpóźniej 3 dni po zarażeniu u dziecka może wystąpić:
Salmonella u dzieci daje nagłe i gwałtowne objawy, które ustępują po 2-3 dniach. W przypadku niemowląt i małych dzieci zazwyczaj konieczne jest leczenie w szpitalu.
Ważne! Po ustąpieniu objawów salmonellozy w kale dziecka jeszcze przez kilka dni lub tygodni mogą wciąż znajdować się pałeczki salmonelli. Dlatego po zakończeniu leczenia wykonuje się posiew kału.
Zatrucie bakteriami salmonelli leczy się poprzez stosowanie ścisłej diety i nawadnianie organizmu, ale dla chorego dziecka takie leczenie może okazać się niewystarczające. Leczenie salmonelli w szpitalu polega na podawaniu kroplówek nawadniających z elektrolitami i w niektórych przypadkach – antybiotyków. Antybiotykoterapia w leczeniu salmonelli ma przede wszystkim zapobiegać sepsie u niemowląt.
Ważne! Dziecko chore na salmonellozę nie może pić słodkich soków ani napojów gazowanych, które nasilają objawy odwodnienia i biegunkę.
Profilaktyka salmonellozy jest dość prosta – wystarczy wdrożyć kilka zasad przed, w trakcie i po jedzeniu. Aby ochronić dziecko przed zarażeniem salmonellą:
To ważne, aby dbać o higienę podczas jedzenia i właściwie przechowywać i gotować produkty dla dzieci, bo powikłania salmonelli mogą być poważne, np. sepsa.
Zobacz też:
Tężec jest chorobą zakaźną, ale nie zaraźliwą – jest to powikłanie po skaleczeniu. Objawy tężca mogą wystąpić u ludzi i zwierząt. Zbyt późno wprowadzone leczenie może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Dlatego najlepszą przed nim obroną jest profilaktyka i szczepienie przeciwtężcowe. Śmiertelność w wyniku zakażenia tężcem wynosi 6-60 proc. i zależy od postaci i zaawansowania choroby. Spis treści: Tężec – objawy Kiedy pojawiają się objawy tężca Zakażenie tężcem – czynniki ryzyka Rodzaje tężca i ich objawy Tężec – leczenie Szczepienie Tężec – objawy Pierwsze objawy tężca pojawiają się w okolicy zranienia. Należą do nich: przeczulica okolic skaleczenia, zaburzenia czucia (odrętwienie), bóle głowy , niepokój, wzmożone napięcie mięśni w okolicy skaleczenia. Z upływem czasu objawy mogą obejmować kolejne partie ciała: kończyny, brzuch, tułów. Może wystąpić szczękościsk , trudności z połykaniem, zaburzenia kontroli nad mięśniami twarzy i karku. Obserwuje się też drżenia, drgawki i bolesne prężenia, a także trudności w oddychaniu i napady duszności. Im bardziej zaawansowana choroba, tym większe stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia. Kiedy pojawiają się objawy tężca Pierwsze symptomy można zaobserwować w czasie od 2 do 14 dni od zranienia. Czas ich wystąpienia zależy od rozległości i stopnia zanieczyszczenia rany – im są większe, tym szybciej pojawiają się objawy. Zakażenie tężcem – czynniki ryzyka Nie każde zranienie kończy się zakażeniem i wystąpieniem objawów tężca. Większe ryzyko rozwoju choroby pojawia się, gdy: rana jest głęboka i poszarpana, rana jest wynikiem ugryzienia przez psa czy inne zwierzę, nastąpiła duża utrata krwi , uszkodzenie skóry jest wynikiem znacznego poparzenia lub odmrożenia ,...
Obliczenie BMI dziecka (od 2 roku życia), nastolatka i młodego dorosłego (do 20 roku życia) musi brać pod uwagę wiek i płeć . Stosowanie w przypadku tak młodych osób wzoru BMI dla dorosłych mija się z celem, gdyż wyniki mogą być zafałszowane. BMI dziecka: Wzór Siatki centylowe Siatki a BMI BMI dziecka: wzór standardowy BMI w przypadku dorosłych oblicza się, dzieląc masę ciała wyrażoną w kg przez wzrost wyrażony w metrach i podniesiony do kwadratu. BMI = masa ciała w kg/(wysokość ciała w m)2 Wzór ten nie nadaje się do oceny rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży do lat 20, gdyż nie bierze pod uwagę płci i wieku dziecka, a czynniki te mają ogromny wpływ na wzrost i masę ciała młodego człowieka. Dlatego specjaliści opracowali sitaki centylowe (o nich dalej), które pozwalają oddzielnie interpretować wzrost i masę ciała dziecka w zależności od jego płci i wieku. BMI dziecka: siatki centylowe Lekarze oceniają rozwój fizyczny dziecka, porównując jego masę ciała i wzrost do innych dzieci. Służą do tego siatki centylowe , na których, w postaci linii, pokazane są wartości wzrostu i masy ciała chłopców i dziewczynek w różnym wieku. Każdej linii odpowiada wartość procentowa, mówiąca o tym, ile dzieci w danym wieku i o wybranej płci posiada taką masę ciała czy wzrost. Poniżej zobaczysz siatki centylowe masy ciała i wzrostu dziewczynek i naniesione na nie (czerwona kropka) przykładowe wartości. BMI dziecka – siatka centylowa masy ciała: BMI dziecka - siatka centylowa wzrostu dziecka: Sprawdź: Automatyczne siatki centylowe – nie tylko wzrost i waga! Tu sprawdzisz też, czy obwód głowy dziecka jest prawidłowy. Jeśli jest zbyt duży, maluch może mieć wodogłowie . Metoda ta, dużo lepiej niż obliczanie BMI dziecka, pozwala ocenić, czy młody człowiek rośnie prawidłowo i czy odpowiednio przybiera na wadze....
