Widzę, słyszę i powtarzam - zabawa logopedyczna

Wiedząc, jak przebiega rozwój mowy dziecka, pomożesz mu ładnie mówić i nie przeoczysz niepokojących sygnałów, świadczących o kłopotach. Tajniki rozwoju mowy czterolatka wyjaśnia logopeda Małgorzata Stanoch.   Jak mówi i co rozumie czterolatek? Twój maluch stał się czterolatkiem – to ważny etap w jego rozwoju. Na pewno zauważyłaś, że właśnie teraz wykazuje dużą aktywność ruchową. Aktywność ta przełoży się na wszystkie sfery jego życia. Twoje dziecko rozumie już i wykonuje trudniejsze polecenia , takie, które zawierają przyimki, np.: chodź do mamy, postaw auto na półce, połóż buty za szafką. Rozpoznaje także kolory, a jego wypowiedzi wybiegają poza sytuację, w której akurat się znajduje. Potrafi powiedzieć o tym, co było i o tym, co dopiero będzie, np. wczoraj byłam u cioci, jutro idę do babci. Zrób test, co powinien umieć 3-4-latek i sprawdź, czy rozwija się prawidłowo       Czy zniekształcanie słów przez czterolatka jest prawidłowe? Tak, jest naturalne. Ogromna chęć nazywania wszystkiego, co widzi, powoduje tworzenie przez dziecko jego własnych słów (neologizmów), np. dziadek to naprawiacz (bo naprawia sprzęty). Słowa te mogą wywołać uśmiech na twojej twarzy, pamiętaj jednak o tym, aby zawsze podać dziecku właściwą nazwę, a nie ośmieszać. Głoski: s, z, c, dz wymawiane są już twardo (bez zmiękczania) i z zamkniętymi zębami (nie widać języka). Głoska l może brzmieć tak jak głoska r np.: kotrecik zamiast kotlecik. Głoska r może być wymawiana jako l, np. tolba zamiast torba lub brzmieć poprawnie jak r. Obie formy są normą. Głoski: sz, ż, cz, dż mogą się już pojawić albo brzmieć jak: s, z, c, dz- obie formy na tym etapie są poprawne. Poza tym właśnie teraz twój czterolatek będzie zamęczał cię ogromną ilością pytań np.: dlaczego?, po co? I będzie bardzo wnikliwy, ciekawski i precyzyjny. Nie zadowoli się...

Podstawowym warunkiem prawidłowego rozwoju mowy jest poprawnie funkcjonujący słuch . Dlatego dobrze jest systematycznie sprawdzać, czy dziecko właściwie odbiera dźwięki płynące z otoczenia. Każdemu maluchowi przyda się stymulacja w kształtowaniu wrażliwości muzycznej oraz umiejętność skupienia na bodźcach dźwiękowych. Oprócz codziennych sytuacji, świetnym sposobem „rozruszania” słuchu może być zabawa polegająca na wrzucaniu różnych przedmiotów do dużego słoika ze szkła. Najpierw pokazujemy dziecku wszystkie przedmioty, których będziemy używać w zabawie, np. monety, kostka do gry, szklana kulka, agrafka, kredka itd. Przy wyborze elementów powinniśmy się kierować zasadą zróżnicowania materiałów, z których zostały wykonane, czyli wykorzystajmy coś z drewna, metalu, szkła, coś papierowego, coś plastikowego. Na dobry początek przeprowadźmy pokaz demonstracyjny – hop, wrzucamy każdy przedmiot do słoja. W tym czasie dziecko niech uważnie przysłuchuje się wydawanym odgłosom. Następnie przewiązujemy naszemu smykowi oczy opaską i zachęcamy go do prób zidentyfikowania dźwięków wpadających do słoika przedmiotów wyłącznie na podstawie tego, co słyszy. Nie jest to wcale takie łatwe jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka (a właściwie ucha). Rozróżnianie dźwięków najmłodsi mogą również potrenować w grach z serii „Magiczne pudełka”. Brzmią w nich odgłosy natury, dźwięki wydawane przez zwierzęta, zabawki oraz przedmioty codziennego użytku, a także wyizolowane głoski. Zadaniem przedszkolaka jest połączyć w pary pudełka, które wydają takie same dźwięki. Gdy się to uda, każda para kolorowych pudełeczek, jakby odmieniona cudownym zaklęciem (kliknięciem), ukaże swe prawdziwe oblicze i przekształci się w odpowiednie obrazki. Tym sposobem, świetnie się bawiąc, nasze pociechy mogą jednocześnie utrwalić prawidłowe brzmienie np. głoski...

Słuch fonematyczny (słuch fonemowy) to jeden z trzech rodzajów słuchu, jakie posiadamy (oprócz słuchu fizjologicznego i muzycznego). Dzięki niemu możemy rozróżniać fonemy, czyli najmniejsze elementy mowy. Jeśli dziecko ma zaburzenia w zakresie słuchu fonematycznego, może nie odróżniać np. głoski „d” od „t” czy „s” od „sz”. To z kolei może przyczynić się do powstania problemów z pisaniem i czytaniem. Słuch fonemowy można ćwiczyć i warto to robić, by zapobiec podobnym kłopotom u dziecka. Spis treści: Słuch fonematyczny – co to jest? Zaburzenia słuchu fonematycznego: przyczyny i objawy Ćwiczenia rozwijające słuch fonematyczny Badanie słuchu fonematycznego Słuch fonematyczny – co to jest? Słuch fonematyczny – zwany również słuchem fonemowym – pozwala nam odróżniać poszczególne dźwięki mowy, np. „e” oraz „i”, „w” oraz „r”, głoski dźwięczne i bezdźwięczne, np. „z” oraz „s”, „g” oraz „k”. Dzięki niemu słyszymy też, jak prawidłowo dzielić słowa na sylaby i głoski. Rozwija się on u dzieci w wieku od 1-2 lat do 6-7 lat, kiedy to kończy się proces kształtowania mowy. Zaburzenia słuchu fonematycznego: przyczyny i objawy Przyczyny zaburzeń słuchu fonematycznego nie są do końca znane. Podłoże tych zaburzeń może mieć zatem bardzo szerokie spektrum. Według specjalistów, źródła zaburzeń słuchu fonematycznego stanowić mogą: Nieprawidłowe funkcjonowanie układu słuchowego, Nieprawidłowości w zakresie funkcjonowania układu nerwowego, Czynniki genetyczne Czynniki środowiskowe. Okazuje się też, że niemożliwe jest stwierdzenie dokładnej skali zaburzeń słuchu fonematycznego. Często stopień zaburzeń określa się w oparciu o objawy, które towarzyszą zaburzeniom. Do objawów zaburzeń słuchu fonematycznego zalicza się: nieprawidłowa wymowa...