Zwierzę dla dziecka to zwykle świetny pomysł. Zdaniem psychologów posiadania zwierzęcia najczęściej wpływa na malucha bardzo korzystnie. Dzięki domowemu pupilowi wyraźnie przyspiesza rozwój ruchowy i intelektualny dziecka. Mali właściciele zwierząt lepiej radzą sobie w grupie rówieśników, łatwiej rozumieją uczucia innych, stają się bardziej tolerancyjni i odpowiedzialni – to mocne argumenty, prawda? Ale na tym nie koniec – zwierzę w domu często staje się najbliższym przyjacielem dziecka.
Wyjaśniamy, jak wybrać pierwsze zwierzę dla dziecka i kiedy najlepiej je kupić. Na jakie zwierzątko można zdecydować się, jeśli dziecko ma alergię.
Pierwsze zwierzątko można kupić dziecku bardzo wcześnie. Nawet niemowlę może dobrze rozwijać się w towarzystwie psa czy kota, choć w przypadku małego dziecka najlepiej sprawdzą się małe zwierzęta domowe.
Im młodsze dziecko, tym bardziej musisz pamiętać, że jesteś odpowiedzialna i za nie, i za domową menażerię. Musisz dopasowywać obowiązki dziecka wobec zwierzęcia do możliwości rozwojowych malucha. Do 3. roku życia dziecko nie potrafi jeszcze odczytywać sygnałów wysyłanych przez zwierzaka, trzeba więc je uczyć, jak z nim postępować. Przedszkolak sam nie może wychodzić z psem na spacer, ale może już pamiętać o podaniu mu wody. Tak dziecko uczy się odpowiedzialności.
Nie wszystkie zwierzęta nadają się dla dzieci. Oto kilka propozycji zwierzaków, których zakup można rozważyć.
Dla alergików bezpiecznymi zwierzętami są żółwie, jaszczurki i rybki. Ale w tym ostatnim przypadku uczulać może sam pokarm. Wtedy dziecko nie może karmić rybek ani trzymać akwarium w swoim pokoju (by nie wdychać oparów wody, w której rozpuszcza się pokarm).
To nieprawda, że alergik nie może mieć psa lub kota – są rasy, które rzadko uczulają, np. yorkshire terrier (800–2000 zł), pudel (ok. 1000-2000 zł) – ich sierść przypomina ludzkie włosy (nie ma tzw. podszerstka, czyli puchu). Z kolei grzywacz chiński, poza grzywką, jest pozbawiony włosów. Gdy dziecko domaga się kotka, możesz rozważyć zakup sfinksa (ok. 1200–1500 zł) lub devona (ok. 2000–5000 zł).
Tak, ale łatwo można tego uniknąć, ucząc dziecko odpowiednich zachowań. Najważniejsze, by maluch zrozumiał, że zwierzę to nie zwykły pluszak, więc nie lubi szarpania za sierść czy ciągnięcia za ogon. Nawet jeśli macie w domu tylko kanarka czy żółwia, dziecko też powinno wiedzieć, jak z nimi postępować: że żółwiowi nie wolno wkładać paluszków do skorupy, ptaszka drażnić, a chomika ściskać.
Raczej jest to mało prawdopodobne, jeśli zwierzak jest pod stałą opieką weterynarza. On zdecyduje, kiedy i przeciwko czemu wasz domowy przyjaciel ma być zaszczepiony, kiedy trzeba przeprowadzić odrobaczenie lub inne zabiegi. Ważne jest też przestrzeganie higieny, mycie rąk po kontakcie ze zwierzakiem, nie pozwalanie, by pies czy kot lizał dziecko po buzi.
Nie można dopuścić, by pies poczuł się ważniejszy od dziecka. Psy zwykle szybko orientują się, że małe dziecko łatwo można zdominować. Traktują dzieci podobnie jak szczeniaki, które należy uczyć manier. Może się zdarzyć, że pies zechce skarcić dziecko, tak jak małego pieska – warknięciem, kłapnięciem zębami. W stadzie takie zachowania są normalne i młodym nie dzieje się krzywda, jednak nie możesz dopuścić do takich zachowań wobec dziecka. Na wszelki wypadek nie należy spuszczać z oka ani psa, ani małego dziecka.
Może się zdarzyć, że zwierzę w domu to dla was obowiązek ponad siły (np. przez większość dnia nie ma was w mieszkaniu). Warto wtedy pamiętać, że nie tylko pieszczoty i zabawy z własnym czworonogiem, ale również obserwacja innych zwierząt i kontakt z nimi uczą dziecko wrażliwości i szacunku dla słabszych i mniejszych istot.
Możecie poznawać zwierzęcy świat na spacerze, podglądać wiewiórkę w parku, dzięcioła w ogródku. Wybierajcie się do zoo, do parków z dzikimi zwierzętami, na wakacyjne wycieczki, np. śladami łosia na Suwalszczyźnie. A może spędzicie urlop w gospodarstwie agroturystycznym – to świetna okazja, by dziecko mogło nacieszyć się przydomowym zwierzyńcem, nie tylko pieskami i kotkami, ale też ptactwem domowym, zobaczyć na własne oczy krowę.
Dziecko na pewno nie odmówi, gdy zaproponujesz mu czytanie książek o zwierzętach.
Konsultacja: Nina Bekasiewicz, prezes Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Przyjaciel”, redaktor naczelna kwartalnika Dog&Sport
Zobacz też:
Niby wiesz, że kontakt dziecka ze zwierzęciem wspomaga jego rozwój emocjonalny i społeczny, uczy szacunku, wrażliwości i odpowiedzialności wobec zwierząt i ludzi. Ale nie możesz pozbyć się obaw, czy jest dla malutkiego dziecka bezpieczny. Przekonamy cię, że przy zachowaniu właściwych zasad będziesz mogła zobaczyć, jak rodzi się piękna przyjaźń malucha i czworonoga. Czy zwierzęce zarazki nie zagrażają noworodkowi Dziecko na co dzień styka się z milionami bakterii, jego organizm uczy się je rozpoznawać i nabiera odporności. Jeśli tylko pies lub kot jest zdrowy i zadbany (niebezpieczne są np. młode zwierzęta cierpiące z powodu grzybicy skóry), to kontakt z nimi niczym nie grozi. A może noworodka na początku lepiej izolować od psa lub kota Nie. To działanie na krótką metę. Warto zadać sobie trochę trudu i przyzwyczajać zwierzę do nowej sytuacji. Pozwól mu wchodzić do pokoju, w którym przebywa dziecko, obserwować, jak je karmisz i przewijasz. Zawsze jednak nad wszystkim czuwaj, nie zostawiaj maleństwa sam na sam z psem lub kotem. Jak zabezpieczyć pokój noworodka przed odwiedzinami psa Niechcianym wizytom możesz zapobiec, stawiając bramkę w wejściu. Za każdym razem, kiedy pies będzie próbował ją forsować, stanowczo powiedz: nie wolno! Z czasem się nauczy, że może tam przebywać tylko w twoim towarzystwie. Nigdy nie pozwalaj psu wchodzić pod łóżeczko dziecka. Mógłby niechcący otworzyć boczną blokadę, opuścić ją lub nawet przewrócić mebel. Czy z kotem trzeba postępować podobnie Koty podobnie jak psy mogą wyrządzić dziecku krzywdę (pazurami i zębami). Można wobec nich wypróbować większość rad dotyczących psów. Pamiętaj, że koty lubią kłaść się obok ciepłego ciała. Wskakują np. do kołyski; duży pupil mógłby ją mocno przechylić... By tego uniknąć, zakładaj siatkę na kołyskę lub łóżeczko. Nie pozwalaj kotu lizać dziecka,...
1. Żywe stworzenie to nie zabawka Zwierzę trzeba traktować z szacunkiem, dbać o nie, szczepić, leczyć, wychowywać, pielęgnować. Nie można rzucić go w kąt, gdy się znudzi, przestanie być słodkim maleństwem, zachoruje, zbrzydnie. Jak każda istota, która czuje, potrafi cierpieć. Może też zwyczajnie nie mieć ochoty na czułości i bronić prawa do świętego spokoju na wszystkie dostępne mu sposoby: gryźć, drapać, dziobać. Polecamy także: 7 pytań, na które musisz sobie odpowiedzieć zanim kupisz przedszkolakowi zwierzaka 2. Zwierzę jest z nami na dobre i na złe I potrzebuje miłości i opieki także wtedy, gdy choruje, starzeje się, ma humory albo sprawia inne problemy. 3. Nie wszystkie zabawy są dla zwierzaka są właściwe Żadnego zwierzaka nie wolno tarmosić, ciągnąć za uszy czy ogon, drażnić, nieustannie nosić na rękach, straszyć, robić rzeczy, których nie lubi (np. głaskać kota pod włos). Nawet na dużym psie nie wolno siadać jak na koniu (ma za słaby kręgosłup). Wszelkie eksperymenty w rodzaju "sprawdzę czy świnka morska potrafi pływać" są zakazane. 4. Zabawa ze zwierzęciem powinna odbywać się w obecności dorosłego Żadnemu zwierzęciu nie można ufać bezgranicznie . Dotyczy to zwłaszcza psów i kotów, bo nawet najlepiej wychowany Azor może ugryźć w zabawie, a najmilszy Mruczek może podrapać. Mały właściciel psa musi także wiedzieć, że nigdy przenigdy nie wolno mu rozdzielać walczących czworonogów. Mogą to robić tylko dorośli, i to tylko ci, którzy wiedzą, jak się za to zabrać. 5. Zwierzakowi nie wolno mieszać w głowie Jeśli obowiązuje zasada „Nie karmimy psa przy stole” albo "Nie pozwalamy kotu spać w łóżku" przestrzegać jej powinno także dziecko. 6. Mając zwierzę, trzeba pamiętać o higienie Po zabawie ze zwierzakiem należy myć ręce – także...
Królik miniaturka jest marzeniem wielu dzieci. To przyjazne, puchate, urocze stworzenie. Rodzice często rozważają zakup tego zwierzęcia dla dziecka. I słusznie, gdyż opieka nad królikiem miniaturką nastręcza mniej kłopotu niż zajmowanie się psem. Mimo wszystko, każde zwierzę trzymane w domu ma swoje potrzeby i przed zakupem trzeba z dzieckiem o nim porozmawiać. Zwierzę to nie zabawka, którą można odłożyć na półkę, gdy się znudzi. Królik to też odpowiedzialność. Wyjaśniamy, co je królik miniaturka, ile kosztuje i jak należy się nim opiekować. Opisujemy wszystko, co trzeba wiedzieć przed zakupem królika miniaturki. Spis treści: 1. Rasy królików miniaturek Angor miniaturka Królik Teddy Królik baranek miniaturka Królik lew miniaturka Królik mini rex 2. Jak dbać o królika miniaturkę? Co je królik miniaturka? Królik miniaturka – higiena zwierzaka Akcesoria dla królika miniaturki Jak dbać o bezpieczeństwo królika miniaturki? 3. Ile kosztuje królik miniaturka? 4. Ile żyje królik miniaturka? 5. Ile śpi królik miniaturka? 6. Czy królik miniaturka to odpowiednie zwierzę dla dziecka? 7. Na co zwrócić uwagę wybierając królika miniaturkę? Rasy królików miniaturek Królik miniaturka to po prostu minikrólik – jest mniejszy i lżejszy od pełnowymiarowego królika. Jednak nawet w ramach miniaturek, króliki różnią się rozmiarami i masą ciała, a także np. długością sierści. Istnieje około setki ras królików miniaturek. Oto najpopularniejsze z nich. Angor miniaturka Królik miniaturka tej rasy ma krótkie uszy i mięciutkie, długie futerko, co sprawia, że jest przyjemne w dotyku – aż chce się go głaskać. Jednak takie futro wymaga pielęgnacji, czyli codziennego czesania i przycinania co 2-3 miesiące. Czy...
