Niektóre pary zaczynają kłócić się już w samochodzie albo czekając na odprawę na lotnisku. Emocje związane z przygotowaniami do wyjazdu, zwłaszcza gdy jedzie z nami małe dziecko, mogą sięgać zenitu i muszą gdzieś znaleźć ujście. Niestety najczęściej uchodzą nie w taki sposób, jak to wcześniej planowaliśmy – wakacje wyobrażamy sobie jak sielankę, czas rodzinnej radości i miłości, a nie przykrych uwag pod adresem partnera, obrażania się czy krzyków. Jak zatem przygotować się do wakacyjnego odpoczynku nie tyle organizacyjnie, ile psychicznie? Jaką wiedzę zabrać ze sobą, oprócz prawidłowo spakowanych walizek, tak aby w pełni cieszyć się wyczekiwaną przez cały rok podróżą?
Gdy podczas rodzinnego wyjazdu cały czas jesteśmy razem, narasta napięcie, ponieważ każdy, nawet dziecko, potrzebuje choć przez chwilę przestrzeni tylko dla siebie – mówi dr Joanna Urbańska, psycholog z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i dodaje, że wakacyjne kłótnie zdarzają się najczęściej, gdy coś nie idzie po naszej myśli. – Sama z rozbawieniem wspominam sytuację, w której zdarzyło mi się zareagować nerwowo, gdy na dużej i dość pustej plaży ktoś zaczął rozkładać się tuż obok nas z kocem i parawanem. Zwróciłam mu wówczas uwagę: „Dlaczego pan akurat tu się rozkłada, przecież do dyspozycji jest cała plaża”. Na co usłyszałam, że pan rozłoży się akurat tutaj, bo przecież nie mam rezerwacji na to miejsce. Siedzieliśmy potem blisko siebie obrażeni. A później okazało się, że to nasz sąsiad z wakacyjnego bliźniaka, z którym musieliśmy widywać się codziennie przez cały urlop.
Zobacz też: Kłócicie się przy dziecku? Musicie to przeczytać!
Zdaniem dr Urbańskiej sporo wakacyjnych kłótni rodzinnych dotyczy przeszłości, zwłaszcza gdy podróżujemy większą rodziną i kogoś weźmie na wspominki – wtedy może dojść do nerwowych rodzinnych rozliczeń. W każdym z opisanym wyżej przypadków, które prowadzą do napięć, pomoże odpowiednie nastawienie. Gdy wyjeżdżamy z domu:
Zobacz też:
Dla swojego smyka jesteś najlepszą mamą pod słońcem . Co nie znaczy, że nie możesz czegoś zmienić... A pomoże ci to odkryć nasz test . Kto wie, może okaże się, że powinnaś... częściej chodzić z koleżankami do kina? Niemal każda z nas raz na jakiś czas dochodzi do wniosku, że mogłaby być lepszą mamą. Taką zawsze uśmiechniętą, cierpliwą, wyrozumiałą, otwartą, zawsze chętną do zabawy... Po prostu mamą idealną . Tylko że ideałów nie ma! A jakie jest prawdziwe życie? Jak najczęściej się zachowujemy jako mamy? Oto kilka typowych sytuacji. Zaznacz, jak najczęściej reagujesz. Nie ma odpowiedzi dobrych i złych. Są tylko prawdziwe. I pamiętaj, że to zabawa! Choć i tu może kryć się ziarenko prawdy :-) 1. W każdym domu jest masa czynności, które trzeba zrobić (np. sprzątanie). Do tego dochodzi jeszcze opieka nad dzieckiem. Ile czasu na nią przeznaczasz? (D) Poświęcasz dziecku cały swój czas, lecz często boisz się, że robisz to w niedostatecznie dobry sposób. Więc wieczorami czytasz książki o zabawach dziecięcych, aby rano być świetnie przygotowana do kolejnego trudnego dnia. (A) Czynności domowe wykonujesz, gdy maluch śpi, a z nim spędzasz pozostały czas. (F) Część czasu poświęcasz malcowi, ale uważasz, że w zasadzie powinien zajmować się sam sobą. (C) Właściwie to wolisz, gdy dzieckiem opiekuje się babcia. Nie masz pomysłów na zabawy, trudno jest ci się przekonać do kolejnej gry z maluchem w zielone. (E) Dzieckiem na ogół zajmuje się niania albo babcia. Twój czas z nim spędzany to zwykle kilkadziesiąt minut dziennie. (B) Część czynności wykonujesz, gdy szkrab śpi, część zaś robisz razem z nim. Nie zapominasz też o chwili dla siebie, i to niekoniecznie w czasie drzemki maleństwa. 2. Twój szkrab na placu zabaw chce się pobawić zabawką innego malucha. (E) Nie masz czasu na zajmowanie się takimi drobiazgami jak ułatwianie...
Jeżdżenie z dzieckiem w wózku komunikacją miejską nie należy do najłatwiejszych , a czasami i najprzyjemniejszych momentów dnia. Przekonała się o tym pewna mama w autobusie warszawskiej komunikacji. Matka z wózkiem czy rowerzysta? Na nagraniu zarejestrowanym przez jednego z pasażerów widać, jak starszy mężczyzna stoi z rowerem w miejscu wydzielonym dla dziecięcych wózków i osób niepełnosprawnych. W pewnym momencie do autobusu chciała wejść kobieta z wózkiem. Niestety rowerzysta nie chciał ustąpić jej miejsca. W ten sposób uniemożliwiał kobiecie wejście z wózkiem do autobusu. „Panie, wyjdź pan stąd” Pasażerowie stanęli w obronie mamy z dzieckiem. Zareagował także kierowca pojazdu i zatrzymał autobus. Wywiązała się kłótnia. - Panie, wyjdź pan stąd, to jest kobieta z dzieckiem, ona ma pierwszeństwo – przekonywali pasażerowie. - Ja mam 90 lat - odpierał zarzuty starszy mężczyzna. - Tyle lat jeżdżę i nikt mi nigdy nie zwrócił uwagi. Wezwijcie policję - odgrażał się, nadal zajmując uprzywilejowane miejsce. Kierowca zapowiedział, że nie pojedzie dalej, dopóki mężczyzna nie ustąpi miejsca kobiecie z wózkiem. Obie strony zaczęły się zachowywać agresywnie. Po kilkuminutowej kłótni starszy pan w końcu opuścił autobus , mama z dzieckiem mogła zająć przeznaczone dla niej miejsce i autobus ruszył w dalszą trasę. Czy mama z dzieckiem jest uprzywilejowana? Tak, jest jedną z tych osób – obok poruszających się na wózkach inwalidzkich, kobiet w ciąży, które mają w komunikacji miejskiej wydzielone i odpowiednio oznaczone miejsca. Gdy miejsce uprzywilejowane zajmie pasażer z rowerem lub bagażem, musi je zwolnić na prośbę osób, którym przysługuje pierwszeństwo – powiedział Tomasz Kunert z biura prasowego Zarządu Transportu Miejskiego. A co jeśli ktoś nie chce ustąpić tego miejsca? Jeśli tego nie zrobi,...
Na pytania dotyczące kwestii ustalenia ojcostwa i spraw związanych z alimentami odpowiada mgr prawa Anna Chmielnicka , prowadzi poradnictwo prawne w Krakowskim Centrum Terapii Uzależnień , interesuje się prawem rodzinnym . Jestem w 9 miesiącu ciąży . Mój partner mnie zostawił - twierdzi, że dziecko nie jest jego, choć ja mam pewność 100% (z nikim innym nie spałam, a on był moim pierwszym mężczyzną). Czy w akcie urodzenia mogę podać jego nazwisko jako ojca, mimo że on się na to nie zgadza? Czy mogę go jakoś zmusić do przyznania się do ojcostwa tego dziecka? Jeśli dziecko ma nieustalonego ojca nosić ono będzie nazwisko matki . Jeżeli nie zachodzi domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż matki, dane dotyczące osoby ojca w akcie stanu cywilnego wpisuje się tylko w razie uznania dziecka przez ojca lub sądowego ustalenia ojcostwa. Oznacza to, że jeśli partner nie uznał dziecka i nie było sądownie ustalone ojcostwo, w akcie urodzenia dziecka wpisuje się jako imię ojca – imię wskazane przez przedstawiciela ustawowego dziecka (matkę), a w razie braku takiego wskazania – jedno z imion zwykle w kraju używanych oraz jako nazwisko ojca i jego nazwisko rodowe – nazwisko matki, z odpowiednią adnotacją w rubryce „Uwagi”. Jednocześnie może pani wystąpić do sądu rodzinnego z powództwem o ustalenie ojcostwa. Wówczas sąd po przeprowadzeniu dowodów, np., z badania DNA ustali czy pozwany faktycznie jest ojcem dziecka. Więcej o tym przeczytajcie: Jak przebiega proces ustalenia ojcostwa? Mój znajomy jest kilka lat po rozwodzie, ma zasądzone alimenty, ale ostatnio stracił pracę i nie może ich regularnie płacić. Jego była żona chce pozwać o alimenty dziadków - rodziców znajomego. Dziadkowie starają się pomagać wnukowi i jego mamy, ale boją się, że alimenty poważnie nadszarpią ich budżet. Jakie kroki mogą podjąć w tej sprawie? Z reguły...
