Dzieci mówią o miłości. Są mądrzejsze niż nam się zdaje!

Dawno nie czytałyśmy czegoś tak pięknego i prawdziwego, jak ten list do wszystkich matek, zatytułowany "Ciężar macierzyńskiej miłości" . Napisała go Annie Reneau , matka trojga, prowadząca bloga "Motherhood and More". Sama przeczytaj: " Cześć Mamo , być może mnie nie znasz, ale ja znam Ciebie. Chodziłam w Twoich butach (oczywiście powolutku, żeby nóżki mojego dziecka mogły nadążyć). Nosiłam Twoje nosidełko dla dziecka, czułam ciężar mojego rosnącego dziecka wpinający się w biodra i ramiona. Prowadziłam Twój samochód, załadowany kobylastymi fotelikami samochodowymi , wózkami, zabawkami, torbami do przewijania, niekapkami i rozsypanymi chrupkami. Spałam w Twoim łóżku, budząc się wielokrotnie każdej nocy po to, by karmić, koić, odganiać złe sny albo zwyczajnie potwierdzać światu swoją matczyną obecność.  Byłam w niebie i piekle Twojej miłości. Tej miłości – mój Boże, tej miłości . Czasami jest tego zbyt wiele, prawda? Ta miłość i zmartwienia, które za sobą ciągnie. Ta miłość i frustracja, które za sobą ciągnie. Ta miłość i wycieńczenie, które za sobą ciągnie. Ta miłość jest pełna obciążeń, Mamo . Jest ciężka i pochłaniająca, i zachwycająca, i przerażająca. Jest urocza i afirmująca życie, błogosławiona i święta. Miłość matki nie jest łatwa ani na początku, ani w trakcie, ani w ogóle nigdy. To ogromna skrzynia skarbów, załadowana bogactwem i zarazkami, prawdziwie bezcenna. Ale nie jest lekka i nie jest łatwa. Nie możesz mieć tej miłości bez odczuwania jej ciężaru. Te dwie rzeczy są nierozłączne.  Ale te wczesne lata, Mamo, uczynią Cię silną. A siła, której nabierzesz teraz, pomoże Ci nieść tę miłość przez krajobrazy, których nawet się nie spodziewasz. Ta miłość jest wielka i ciężka, ale zaufaj mi, kiedy mówię Ci, że udźwigniesz ją na swoich barkach i przeniesiesz...

Heather McManam, mama z Wisconsin walczyła z rakiem piersi od 2013. Przegrała ją w ubiegłym tygodniu w wieku 36 lat. Ostatnią jej prośbą przed śmiercią skierowaną do męża, było opublikowanie listu pożegnalnego na Facebooku po jej śmierci.  Ten niezwykle zabawny i wzruszający list może być dla nas podpowiedzą, jak w pełni cieszyć się życiem. Oto on: "Witam wszystkich, Jestem delegowany do opublikowania tego listu imieniu miłości mojego życia. To są jej słowa. Dużo miłości dla wszystkich. - Jeff McManamy Więc ... Mam dobrą wiadomość i złą wiadomość. Złą wiadomością jest to, zdaje się, że nie żyję. Dobra wiadomość, jeśli to czytasz, to znaczy, że ty żyjesz (chyba, że ​​mają wifi w zaświatach). Tak, to jest do kitu. To jest do bani, ale jestem po prostu tak cholernie szczęśliwa, że moje życie było tak pełne miłości, radości i niesamowitych przyjaciół. Jestem szczęściarą i muszę uczciwie powiedzieć, że nie ma we mnie żalu i każda moja cząstka energii  żyła pełnią życia. Kocham was wszystkich i dziękuję za to niesamowite życie. Jeśli religia daje ci poczucie komfortu, cieszę się, że tak jest. Jednak szanuję to, że nie wszyscy są religijni. Proszę, proszę, proszę nie mów Briann, że ​​jestem w niebie. Dla niej oznacza to, że ​​wybrałam się gdzieś indziej i zostawiłam ją. W rzeczywistości, zrobiłam wszystko, co mogłam, by być z nią, ponieważ nie ma nigdzie takiego miejsca, w którym wolałabym być bardziej niż z nią i Jeffem. Proszę nie myl jej i nie pozwól, by choć przez sekundę myślała inaczej. Bo nie jestem w niebie. Jestem tutaj. Ale już nie w ciele, które brzydko zwróciło się przeciwko mnie. Moja energia, moja miłość, mój śmiech, te niesamowite wspomnienia, to wszystko jest tutaj z tobą. Proszę nie myśl o mnie z politowaniem lub smutkiem. Uśmiechaj się, wiedząc, że świetnie się...

Macierzyństwo nie jest łatwe – doskonale wie o tym każda mama. Są jednak momenty, gdy świat się na chwilę zatrzymuje i myśli się tylko o miłości do dziecka i rozpierającej dumie. Poniżej znajdziecie zdjęcia mam, które poproszono o uchwycenie jednego z takich momentów – chwili, gdy poczuły, że są wielkimi szczęściarami właśnie dlatego, że są mamami. Zobacz zdjęcia: To zdjęcie z dnia, kiedy mój syn, który ma autyzm, zdobył pomarańczowy pas w taekwondo. Tak naprawdę czuję się dumna KAŻDEGO dnia, gdy widzę, jak pokonuje swoje przeszkody. Prawdziwe życie. Karmię piersią mojego 6-miesięcznego maluszka i zabawiam 2,5-latka. To było wtedy, gdy wszystko stało się łatwiejsze i zaczęłam myśleć, że naprawdę jestem w stanie "to" robić. Mój mąż wspiera naszego syna podczas meczu. Pierwsze wspólne gotowanie z mamą. Był taki szczęśliwy, że mógł mi pomóc! Ciąża, poród, macierzyństwo – robienie wszystkiego najlepiej, jak się da, to ogromne wyzwanie. Ale wystarczy jeden słodki, mokry buziak, który przypomina, że jestem szalenie dumna z bycia mamą!  Przyłapałam moje dziewczynki, gdy były dla siebie wyjątkowo miłe. Patrzenie na ich miłość sprawia (jak nic innego!), że jestem naprawdę dumna. To zdjęcie zrobiłam, gdy mój 16-letni syn wolał zostać w szpitalu i grać z chorym bratem, niż spotkać się ze znajomymi. Wtedy zrozumiałam, do jakiej miłości zdolne są moje dzieci. To zdjęcie było zrobione w szpitalu, dzień po narodzinach mojego najmłodszego dziecka. To był pierwszy dzień, gdy wszystkie trzy moje "maleństwa" były razem. Ta jedna chwila wciąż jest tak emocjonalna, że doprowadza mnie do łez. To zdjęcie zdecydowanie sprawia, że jestem dumna z bycia mamą. Kiedy byłam w ciąży, bałam się, że nie będę w stanie utulać i pocieszać mojego maluszka. Teraz ma 2...