Dzień wagarowicza 2024: kiedy jest i jaki to dzień? Jak spędzić dzień wagarowicza?
Dzień wagarowicza obchodzony jest w Polsce od lat – tego dnia ze szkoły uciekali zarówno nasi rodzice, jak i dziadkowie, choć może nie zawsze chcą się do tego przyznać. Podpowiadamy, kiedy jest dzień wagarowicza i podajemy kilka pomysłów na to, jak go spędzić – i to bez nieobecności i uwagi w dzienniku!
Dzień wagarowicza to jedno z ulubionych świąt uczniów. „Wagary” to słówko, które zawdzięczamy łacinie. Vago, vagare znaczy tyle, co: wałęsać się lub tułać się, a vagor, vagari (biegać bezładnie, błąkać się). Wagary oznaczają również nieusprawiedliwioną nieobecność w szkole. Zanim zapadnie decyzja o zwianiu z lekcji, warto pamiętać, że tego dnia nauczyciele zazwyczaj z przymrużeniem oka podchodzą do nauki.
Kiedy wypada święto wagarowiczów oraz jakie zwyczaje się z nim wiążą? Wyjaśniamy, w jaki dzień jest dzień wagarowicza.
Spis treści:
- Dzień wagarowicza – kiedy wypada i skąd się wziął?
- Dzień wagarowicza – jak wyglądał dawniej?
- Dzień wagarowicza – jak dziś jest obchodzony?
- Pomysły na dzień wagarowicza
Kiedy jest dzień wagarowicza i skąd się wziął ten zwyczaj?
Dzień wagarowicza obchodzony jest 21 marca, czyli w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny. W 2024 roku święto to wypada w czwartek.
Pochodzenie dnia wagarowicza nie jest dokładnie znane. Może jest to nawiązanie do dawnej tradycji, zgodnie z którą pierwszego dnia wiosny wszyscy wybierali się nad rzekę, gdzie odbywało się topienie marzanny? W ten sposób żegnano zimę i witano nadchodzącą wiosnę. Pierwsze wiosenne dni prawdopodobnie zachęcały dzieci do opuszczenia szkolnych ławek, a skoro nie można było udać się do domu (by nie podpaść rodzicom), czas ten spędzano na łonie natury. Dla uczniów początek wiosny to też dobry moment, gdy można już zacząć odliczanie do końca roku szkolnego.
Tradycja wagarowania pierwszego dnia wiosny jest przekazywana z pokolenia na pokolenie od dziesiątek lat. Ale warto podkreślić: dzień wagarowicza nie jest oficjalnym świętem i nie jest też dniem wolnym od nauki.
Obecnie dzień wagarowicza obchodzony jest w Polsce i w niektórych regionach Litwy.
Samo słowo „wagary” pochodzi od łacińskiego „vagari”, czyli „włóczyć się, błąkać, wałęsać”. Określenie to zostało rozpowszechnione w Polsce na przełomie XIX i XX wieku. Co ciekawe, początkowo używano określenia „wagusy” (mogliście na nie trafić, czytając „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego).
Dzień wagarowicza dawniej
Kiedyś dzień wagarowicza kojarzył się z czymś zakazanym, a sama ucieczka ze szkoły była nie lada wyzwaniem. czasem nawet swoistą próbą. Niekiedy spontaniczna decyzja o zwianiu ze szkoły lub pozostaniu w jej murach wpływała na relacje uczniów w klasie i decydowała o tym, kto jest „fajny”, a z kim nie można się bawić.
Bywało, że nauczyciele na długo przed dniem wagarowicza ostrzegali swych uczniów, że nieusprawiedliwiona nieobecność tego dnia wiązać się będzie z wyjątkowo surowymi konsekwencjami.
W dzisiejszych czasach dzień wagarowicza traktowany jest przez samych uczniów z przymrużeniem oka i jego świętowanie na szczęście już nie wymaga opuszczania zajęć szkolnych.
Dzień wagarowicza dziś: jak jest obchodzony?
Aby uniknąć chodzenia uczniów na wagary, obecnie często organizowane są szkolne dni wagarowicza. Za zgodą dyrekcji szkoły i nauczycieli uczniowie biorą udział w klasowych wycieczkach, również o charakterze edukacyjnym. Dla uczniów najważniejsze jest, by tego dnia nie było lekcji, prac domowych i sprawdzianów.
Jeśli uczniowie zdecydują się opuścić zajęcia lekcyjne, muszą liczyć się z konsekwencjami, czyli nieusprawiedliwioną nieobecnością. Co więcej, rodzice dowiedzą się o tym niemalże natychmiast – informacja o wagarach zostanie wpisana do dziennika elektronicznego. Kłopoty mogą mieć zwłaszcza ci uczniowie, którzy mają już na swoim koncie sporo nieusprawiedliwionych nieobecności (za niewypełnianie obowiązku szkolnego przez dziecko mogą zapłacić rodzice, i to dosłownie).
Zdarza się również, że uczniów przyłapie na wagarowaniu straż miejska lub policja – dotyczy to przede wszystkim starszych uczniów, którzy pierwszy dzień wiosny zdecydują się spędzić pod chmurką.
Pomysły na dzień wagarowicza
Aby ciekawie spędzić dzień wagarowicza, nie trzeba opuszczać murów szkoły. Tego dnia świetnie sprawdzą się wszelkie konkursy plastyczne czy konkursy wiedzy. Turnieje sportowe, konkurs piosenki lub mini playback show też wzbudzą duże zainteresowanie. Jeśli nauczyciele nie przystaną na propozycje uczniów, może chociaż zrezygnują z odpytywania czy niezapowiedzianych kartkówek.
Nie zachęcamy do wagarowania. Zamiast tego warto porozmawiać z wychowawcą lub wychowawczynią klasy i innymi nauczycielami, jak w symboliczny sposób uczcić nadejście wiosny i sam dzień wagarowicza.
Dobrym pomysłem na spędzenie tego dnia będzie:
- dzień bez plecaka – uczniowie tego dnia przynoszą do szkoły podręczniki i zeszyty, ale nie w plecaku (a w reklamówce, pudle lub... przywożą go na taczce);
- gra miejska – może nauczyciel historii wykorzysta ten czas, by opowiedzieć uczniom o historii ich miejscowości;
- piknik w parku połączony z zawodami sportowymi;
- mecz (na przykład piłki nożnej) uczniowie kontra nauczyciele;
- wyjście do parku trampolin lub na kręgle (ten pomysł może spodobać się wuefistom!);
- wspólne przygotowanie marzanny i wycieczka do parku, lasu lub nad jezioro, by ją spalić lub wrzucić do wody – to pomysł przede wszystkim dla młodszych uczniów;
- klasowe wyjście ze szkoły w poszukiwaniu oznak wiosny;
- klasowa wycieczka do kina – oczywiście na film przeznaczony dla widowni w wieku szkolnym;
- dzień przebierańców;
- wycieczka do muzeum;
- wyjście do teatru.
Zobacz też: