Ciąże biochemiczne zdarzają się często – to nawet 50-60 proc. wszystkich ciąż. Większość kobiet nawet nie wie, że doszło do zapłodnienia i że były na najlepszej drodze do macierzyństwa. Pojawia się u nich spóźniona miesiączka oraz nieco większe niż zwykle bóle w podbrzuszu – to często jedyne objawy ciąży biochemicznej.

Reklama

Ciąża biochemiczna zwykle nie jest rozpoznawana również przez lekarza. Nawet jeśli domowy test ciążowy wykazał ciążę, podczas USG lekarz jej nie potwierdza. Dzieje się tak, bo zarodek nie jest widoczny. We krwi obecny jest jednak hormon betaHCG, który jest dowodem na to, że doszło do zapłodnienia. Hormon ten jest wytwarzany tylko w ciąży.

Spis treści:

Co to jest ciąża biochemiczna?

Ciąża biochemiczna to taka ciąża, która kończy się, gdy zarodek zagnieżdża się w macicy lub krótko po tym momencie. Ciążę biochemiczną można też wyjaśnić jako obumieranie jaja płodowego i wydalanie go. To bardzo wczesne, samoistne poronienie, do którego dochodzi często bez wiedzy kobiety. Ciąża biochemiczna kończy się, kiedy od zapłodnienia nie minęło więcej niż 6 tygodni. Czasem może trwać zaledwie kilka dni. Często trudno jest nawet określić przyczyny ciąży biochemicznej.

Ciąża biochemiczna – przyczyny

Badania pokazują, że ciąże biochemiczne stanowią około 50 proc. wszystkich ciąż. Jedna trzecia przypadków ciąż biochemicznych dotyczy błędów w procesie zagnieżdżania się zarodka. Lekarze wskazują, że źródłem takich nieprawidłowości mogą być:

Zobacz także
  • ciężkie wady zarodka, które powodują jego obumarcie,
  • infekcje i choroby przebyte tuż po zapłodnieniu, np. grypa, świnka, różyczka, toksoplazmoza,
  • blizny po przebytych zabiegach chirurgicznych,
  • zbyt niski poziom progesteronu,
  • niedobory witamin i minerałów,
  • silny stres,
  • ostre zapalenie pęcherza moczowego,
  • infekcje narządów płciowych,
  • nieprawidłowa budowa narządów rodnych kobiety,
  • niski poziom żelaza we krwi,
  • niehigieniczny styl życia (alkohol, palenie papierosów, narkotyki),
  • intensywny wysiłek fizyczny.

Natura tak zaprojektowała organizm kobiety, by uszkodzone zarodki były samoczynnie usuwane – zwykle nie dopuszcza do rozwoju uszkodzonej ciąży. Dotyczy to np. zagnieżdżenia się pustego pęcherzyka płodowego, ciąży pozamacicznej lub właśnie ciąży biochemicznej. Podobnie jest w przypadku niektórych wad genetycznych lub ciężkich defektów rozwojowych. Nawet 15–20 proc. rozpoznanych już przez lekarza ciąż ulega samoistnemu poronieniu właśnie ze względu na ciężkie wady zarodka.

Ciąża biochemiczna – objawy

Zakończenie ciąży biochemicznej daje zwykle niejednoznaczne objawy – to kilkudniowe krwawienie lub plamienie, które można pomylić z miesiączką, a także nasilone bóle podbrzusza. Wiele kobiet, nie mając nawet świadomości, że są w ciąży, uznaje takie krwawienie za spóźniony okres, a do lekarza zgłaszają się już po poronieniu ze względu na ból brzucha.

Jeżeli przed wystąpieniem krwawienia test ciążowy nie został wykonany, prawdopodobnie ciąża nie zostanie już wykryta. Zwykle w przypadku takich samoistnych poronień organizm oczyszcza się sam, więc nie jest nawet wymagany zabieg abrazji czy pobyt w szpitalu – zawsze jednak warto, by ginekolog zbadał kobietę i sprawdził, czy wszystko jest w porządku.

Objawy ciąży biochemicznej:

  • spóźniający się okres,
  • obfite krwawienie miesiączkowe,
  • silne bóle brzucha podczas okresu,
  • pozytywny wynik testu ciążowego wykonanego przed krwawieniem.

Ciąża biochemiczna po in vitro

Nieprawdą jest, że po zabiegu in vitro częściej dochodzi do ciąży biochemicznej niż po zapłodnieniu naturalnym – odsetek biochemicznych poronień jest w obu przypadkach podobny. Jednak kobieta poddająca się procedurze sztucznego zapłodnienia jest pod szczególną opieką lekarską, dlatego w jej przypadku udaje się zaobserwować, że nie doszło do zagnieżdżenia zarodka. Objawy ciąży biochemicznej łatwiej wtedy zauważyć. Przy naturalnym zapłodnieniu brak takiego monitorowania sprawia, że większości ciąż biochemicznych się nie odnotowuje.

Ciąża biochemiczna – co dalej?

Jeśli ciąża biochemiczna zakończyła się krwawieniem miesiączkowym w krótkim czasie po uzyskaniu pozytywnego testu ciążowego, organizm prawdopodobnie oczyścił się sam i nie ma konieczności odbycia wizyty u ginekologa. Ale jeżeli do krwawienia doszło np. po kilku tygodniach od uzyskania pozytywnego wyniku testu ciążowego, ginekolog musi sprawdzić, czy konieczne jest łyżeczkowanie macicy, które oczyści ją z pozostałych tam tkanek.

Jeśli ciąża biochemiczna zdarzyła się raz czy dwa razy, nie jest konieczne wykonywanie specjalistycznych badań. Warto się jednak zastanowić nad ustaleniem przyczyn, jeśli kilka razy zaszłaś w ciążę, której nie możesz utrzymać. W poszukiwaniu przyczyn poronienia, nie tylko związanego z ciążą biochemiczną, może pomóc lekarz genetyk. Jego pomoc jest niezbędna, jeśli udało się wykluczyć przyczyny ciąż biochemicznych inne niż genetyczne wady zarodka. Wskaże on nie tylko badania, które w takim przypadku trzeba wykonać, ale przede wszystkim doradzi w kwestii kolejnych ciąż po poronieniach.

Ciąża biochemiczna a kolejna ciąża

Po poronieniu ciąży biochemicznej można starać się o dziecko już w kolejnym cyklu. Wcześniej jednak warto sprawdzić poziom hormonów i zrobić morfologię krwi lub wyleczyć toczące się infekcje. Jeśli przyjmujesz antykoncepcję, nie przerywaj jej stosowania, gdyż do zapłodnienia może dojść już w kolejnym cyklu.

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama