Stymulacja owulacji, poza zwiększeniem szans na zapłodnienie naturalne, służy też pozyskaniu komórek jajowych do sztucznego zapłodnienia. Stosuje się ją u kobiet, które mają zaburzenia owulacji – szacuje się, że 40 proc. kobiet mających problemy z płodnością cierpi na zaburzenia owulacji.
Stymulacja owulacji:
Zanim kobieta zostanie poddana procedurze stymulacji owulacji, musi przejść badania diagnostyczne, które potwierdzą, że cierpi na brak lub zaburzenia jajeczkowania. Najlepszym miernikiem tego faktu jest badanie progesteronu w środkowej fazie lutealnej – analiza jego poziomu pozwala stwierdzić, czy cykl jest owulacyjny, czy nie – poziom progesteronu 3 ng/ml krwi wskazuje zazwyczaj na brak owulacji.
Kobieta, która zakwalifikowała się do stymulacji owulacji, otrzymuje preparaty doustne lub zastrzyki. Procedurę ich podawania opisaliśmy poniżej.
Najczęściej leczenie zaczyna się od podania leków doustnych – jaki lek na stymulację owulacji zostanie podany, zależy od przyczyny zaburzeń jajeczkowania. Jeśli ta terapia lekami nie przyniesie skutku, stosuje się podawanie hormonów w zastrzykach.
W doustnej stymulacji owulacji stosuje się najczęściej cytrynian klomifenu. Jego działanie jest dość skomplikowane, ale ujmując je w największym skrócie działa on tak, że pobudza podwzgórze, które wydziela hormon stymulujący wydzielanie hormonu folikulotropowego (FSH) i luteinizującego (LH). To one odpowiadają za wzrost pęcherzyka Graafa, dojrzewanie komórki jajowej i jej uwalnianie.
Dawkowanie: początkowa dawka – 50 mg/dobę, maksymalna dawka dopuszczona w Polsce – 150 mg/dobę.
Skuteczność: dawka najniższa skutecznie stymuluje owulację u 52 proc. kobiet, dawka 100 mg/dobę – 60-80 proc. kobiet.
60 proc. kobiet zajdzie w ciążę po 3 owulacyjnych cyklach stymulowanych cytrynianiem klomifenu i aż 70-75 proc. kobiet po 6-9 takich cyklach. Badania prowadzono na kobietach, u których problemy z owulacją były jedyną przeszkodą do zajścia w ciążę.
Innym lekiem stosowanym do stymulacji owulacji jest letrozol. Wykorzystuje się go, gdy nie zadziała cytrynian klomifenu. Jest stosowany nie tylko do stymulacji owulacji, ale i do leczenia raka piersi. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu syntezy estrogenów, co pobudza wydzielanie hormonu FSH i wzrost pęcherzyka.
Dawkowanie: przez 5 dni od trzeciego dnia cyklu zwykle w dawce 2,5 oraz 5 mg/dobę. Możliwe jest zwiększenie dawki do 7,5 mg/dobę.
Skuteczność: działa na 60 proc. kobiet, u których nie zadziałał cytrynian klomifenu. Stwierdzono też, że letrozol przyczynia się do mniejszego odsetka ciąż mnogich.
Jeżeli przyczyną niepłodności u kobiety jest zbyt wysoki poziom prolaktyny, podaje się bromokryptynę (np. Parlodel) lub kabergolinę (np. Dostinex).
Gonadotropiny FSH i LH w zastrzykach podaje się zwykle przez tydzień. Leczenie rozpoczyna się w pierwszym tygodniu cyklu, często drugiego dnia. Terapia wymaga monitorowania między innymi poprzez regularne badania USG i krwi.
Gdy lekarz stwierdzi w USG wzrost pęcherzyków, zaleci podanie kolejnego leku – gonadotropiny kosmówkowej (hCG), która ułatwia uwolnienie jajeczka z pęcherzyka. Jest to najczęściej jeden zastrzyk.
Procedura stymulacji owulacji jest bezpieczna, ale u niektórych kobiet może powodować skutki uboczne. Należą do nich:
W unikaniu skutków ubocznych kluczowy jest odpowiedni dobór dawek leków.
Źródło: Stymulacja owulacji. Michał Radwan, Dorota Zamkowska, Dariusz Wójcik, Tomasz Ziółkowski. Gin. Perinat. Prakt. 2017; 2, 1: 1–8
Więcej na temat leczenia niepłodności:
Przygotowania do ciąży warto zacząć nawet... z rocznym wyprzedzeniem! To oczywiście plan maksimum, choć te mamy, które mają nadwagę potrzebują więcej czasu, by pozbyć się zbędnych kilogramów. Duża nadwaga lub otyłość mogą niekorzystnie wpłynąć na przebieg ciąży. Jednak nie wolno odchudzać się bez racjonalnego planu, gdyż duży spadek wagi w krótkim czasie może wpłynąć na twoją płodność. A oto nasz plan działania, który warto wprowadzić w życie. Sześć miesięcy przed planowaną ciążą Zaszczep się Jeśli nie jesteś pewna, czy chorowałaś albo szczepiłaś się na różyczkę, sześć miesiące przed planowaną ciążą poproś lekarza o skierowanie na badanie, dzięki któremu można wykryć przeciwciała różyczki. Jeśli okaże się, że ich nie masz, zaszczep się. Potem przez co najmniej trzy miesiące zabezpieczaj się przed zajściem w ciążę. Czas ten potrzebny jest na zyskanie odporności. Uwaga! Zaszczep się też na żółtaczkę typu B (zakażenie w ciąży ciężko przechodzi zarówno matka, jak i dziecko). Zmień dietę przed ciążą Jadaj regularnie, przynajmniej trzy posiłki dziennie. Powinny być urozmaicone, aby dostarczyć organizmowi najważniejszych składników odżywczych, składać głównie z węglowodanów i białek. Jedz więc głównie owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste oraz chudy nabiał, mięso i ryby. Nie przesadzaj za to z tłuszczem (zawierają go również produkty białkowe). Oto czego powinnaś unikać: pustych kalorii, czyli: słodyczy, chipsów, fast foodów, słodkich napojów gazowanych i cukru; nadmiaru kofeiny – jest nie tylko w kawie, ale i w herbacie, coli, napojach energetycznych; alkoholu – jeśli lubisz codziennie wypić do kolacji lampkę wina, lepiej zacznij się odzwyczajać już teraz. Alkohol upośledza pracę narządów wewnętrznych (m.in. wątroby), obniża odporność, utrudnia...
Bezpłodność i niepłodność nie są wymiennymi terminami, choć często tak się ich używa. Różnice powinni poznać szczególnie ci, którzy bezskutecznie starają się o dziecko. Kiedy udać się do lekarza w kierunku diagnozy bezpłodności lub niepłodności, a także jak wygląda leczenie? Co to jest bezpłodność? Bezpłodność jest trwałą niezdolnością do poczęcia dziecka . Jeśli kobieta lub mężczyzna cierpi na bezpłodność, leczenie farmakologiczne nie pomoże w poczęciu dziecka. Jedynym sposobem na cieszenie się potomstwem jest zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro), ewentualnie adopcja. Bezpłodność a niepłodność Bezpłodność jest cechą trwałą i – zgodnie z obecnie posiadanym stanem wiedzy medycznej i farmakologicznej – nieuleczalną. Z kolei niepłodnością zgodnie z definicją WHO nazywa się stan, w którym niezdolność zajścia w ciążę lub spłodzenia dziecka są odwracalne . Niepłodność, w przeciwieństwie do bezpłodności, da się leczyć. Niezbędne jest wykonanie szeregu badań, by poznać jej przyczynę. O niepłodności można mówić, jeśli po 12 miesiącach starań o dziecko (regularnego współżycia bez zabezpieczenia 3-4 razy w tygodniu) nadal nie dochodzi do zapłodnienia. Oczywiście, nie każdą sytuację da się zmierzyć tą samą miarą. Jeśli kobieta skończyła 35 lat, warto zasięgnąć porady lekarza wcześniej, niż po roku starań, opowiedzieć mu o swoich planach, przeprowadzić podstawowe badania. Leczenie może potrwać, dlatego nie warto odwlekać tego momentu zbyt długo. Przyczyny bezpłodności: jak można stać się bezpłodnym? Do przyczyn bezpłodności u kobiet należą: brak macicy, brak jajników, wczesna menopauza. W przypadku męskiej bezpłodności mogą to być powikłania po przebytej (także w dzieciństwie) chorobie. Jedną z niebezpiecznych chorób, mogących prowadzić do powikłań groźnych dla...
Odkrycie naukowców z Uniwersytetu w Kopenhadze wywołało spore poruszenie. Okazało się bowiem, że zawarty w wielu środkach o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym ibuprofen może mieć negatywny wpływ na męskie jądra i plemniki , a nawet powodować bezpłodność. W zaledwie 2 tygodnie Zespół pod kierunkiem Davida Møbjerga Kristensena sprawdził, jak działa ibuprofen na grupie 31 mężczyzn. Ochotnicy w wieku 18-35 lat zostali podzieleni na dwie grupy. Pierwszej z nich podawano 600 mg ibuprofenu dziennie (odpowiednik ok. 3 tabletek), a reszta otrzymała placebo. Obserwacje miały trwać 6 tygodni, ale już po 14 dniach badacze zaobserwowali niepokojące zmiany . W grupie mężczyzn przyjmującej ibuprofen naukowcy zauważyli takie objawy jak zaburzenia pracy jąder oraz wzrost produkcji lutropiny prowadzącej do nieprawidłowości w tworzeniu testosteronu, co może prowadzić do problemów z płodnością . Czy jest się czego bać? Okazało się, że w przypadku osób cierpiących na hipergonadyzm, czyli defekt jąder powodujący nieprawidłową pracę hormonów zaobserwowano spadek libido, spadek wytrzymałości i masy mięśniowej, a nawet objawy depresji. To szczególnie ważne odkrycie biorąc pod uwagę, że ibuprofen jest jednym z najczęściej stosowanych związków farmaceutycznych na świecie . Niektórzy specjaliści jednak są sceptycznie nastawieni do wyników badań opublikowanych na łamach prestiżowego "Proceedings of the National Academy of Sciences". Uczestnicy badania brali regularnie 3 tabletki dziennie, a rzadko się zdarza, by ktoś tak regularnie zażywał leki przeciwbólowe . Nie zmienia to faktu, że według danych WHO aż 25 proc. par dotkniętych jest niepłodnością , a wygląda na to, że ibuprofen w określonych sytuacjach także może się do tego przyczyniać. Jak często stosujecie leki z ibuprofenem? Napiszcie w komentarzach. Źródło: radiozet.pl Zobacz...
