Pamiętaj o 1 proc. podatku. Namawiamy do pomagania dzieciom

Coraz więcej Polaków przekazuje 1 proc. podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. W zeszłym roku 45 proc. uprawnionych podatników przekazało ponad 500 mln zł. Komu możemy przekazać 1 proc. podatku? Jeden procent podatku możemy przekazać organizacji, która jest do tego uprawniona, czyli organizacji pożytku publicznego. Spis tych organizacji można znaleźć m.in. na www.pozytek.gov.pl . To strona departamentu pożytku publicznego Ministerstwa Pracy. Ważne jest to, że jeśli fundacja czy stowarzyszenie nie złoży sprawozdania za poprzedni rok w terminie, może stracić status organizacji pożytku publicznego. Dlatego zanim ktoś zdecyduje się przekazać swoje pieniądze jakiejś organizacji, to powinien sprawdzić, czy ona znajduje się w tym wykazie i czy można jej przekazać 1 proc. podatku. Nie każda fundacja czy stowarzyszenie to organizacja pożytku publicznego. Są określone warunki ustawowe, które trzeba spełnić, by być organizacją pożytku publicznego. Stowarzyszenie lub fundacja muszą określić w swoim statucie, w jakiej sferze pożytku publicznego prowadzą działalność, mieć też historie, czyli działać od kilku lat. Dopiero wtedy może złożyć odpowiednie dokumenty. Kolejny krok to złożenie wniosku do sądu o przyznanie statusu organizacji pożytku publicznego. Czy coś tracimy, gdy przekazujemy 1 proc. podatku? Nie, nic nie tracimy. Jeśli podatnik nie wskaże, komu chce przekazać ten 1 proc., to te pieniądze i tak trafią do budżetu państwa. W niewielu krajach na świecie podatnicy mają prawo zdecydować, co się stanie z częścią rocznego podatku, czyli w Polsce to jest właśnie 1 proc. W ubiegłym roku okazało się, że chętnie wspieraliśmy organizacje pomagające chorym dzieciom, ale też te, które były np. wysoko na liście organizacji pożytku publicznego, co wyglądało na przypadkowy wybór. Czym kierować się, wybierając organizacje pożytku publicznego?...

Jeśli nie wiesz komu przekazać jeden procent podatku rozliczając PIT albo chcesz wydać ubrania lub zabawki z których wyrosło twoje dziecko, oddaj je do domu samotnej matki „Etezja” w Warszawie. Polecamy: PIT rodzica samotnie wychowującego dziecko   Chwilowe trudności wtargnęły w ich życie W warszawskim ośrodku wsparcia dla kobiet z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży „Etezja” przebywają kobiety, które znalazły się w bardzo trudnej sytuacji życiowej. - Niemal każda z historii życia tych kobiet ścisła gardło i powoduje, że człowiek siłą powstrzymuje się od łez a niektóre z nich spokojnie mogłyby posłużyć jako scenariusz do filmu – mówi Urszula Mroczek, kierownik ośrodka „Etezja” w Warszawie. Różne okoliczności sprawiły, że kobiety te znalazły się bez dachu nad głową, często bez pieniędzy i jakiegokolwiek wsparcia. - Pomagamy im wyjść na prostą – dodaje kierownik Urszula Mroczek. Obecnie w ośrodku przebywa 30 samotnych matek z dziećmi w wieku od 1. roku do 14  lat.| W placówce kobiety dostają wsparcie psychologa, ale również pracownika socjalnego, czy doradcy zawodowego. - Chodzi o to, by jak najszybciej pozbierały się i wyszły z kryzysu, w którym się znalazły i same stanęły na nogi – dodaje kierownik placówki. – Jak tylko dostaną pracę i mieszkanie, opuszczają nasz ośrodek. Polecamy: Znane mamy nie wstydzą się samotnego macierzyństwa.   Jak można pomóc? Kobietom wychodzącym z trudnej sytuacji potrzebne każde wsparcie. - Przydadzą się ubrania dla dzieci, zabawki , ale też używane a działające sprzęty domowego użytku (pralka, lodówka) oraz wszelkiego rodzaju meble – mówi kierownik placówki. Rzeczy można przywieźć lub przesłać do ośrodka (Adres: 03-051 Warszawa, ul. Chlubna 9A). Można pomóc również w inny sposób. Możesz wesprzeć ośrodek „Etezja” przekazując 1 proc. w rozliczeniu PIT na...

Pola Węgiel ma 7 lat. Gdy miała 2 lata, mówiła, biegała, jeździła na rowerku. Dziś nie jest w stanie chodzić, siedzieć, jeść, pić. Gdyby urodziła się w Niemczech, Francji, Słowacji, dostawałaby lek , który spowalnia chorobę. W Polsce leku nie dostaje. Dzieci chore na chorobę Niemanna-Picka typ C (NPC) są w Polsce skazane na przewlekłe umieranie. W Polsce dzieci nie mają leczenia Dzieci-rodzynki: w Polsce jest około 40 dzieci chorych na chorobę Niemanna-Picka typ C. Błąd genu powoduje, że organizm nie produkuje jednego z enzymów, a przez to szkodliwe ilości lipidów (tłuszczów) gromadzą się w narządach ciała. Niszczone są mięśnie, wątroba, płuca, mózg. Dzieci chore na choroby rzadkie mają prawo do życia i leczenia Pierwsze objawy choroby Niemanna-Picka było widać, gdy Pola miała 2 lata. Gdyby już wtedy dostała lek (tak zalecali lekarze), być może choroba zostałaby zatrzymana na bardzo wczesnym etapie. Narodowy Fundusz Zdrowia napisał wtedy mamie Poli, że nie ma procedur, na podstawie których można przyznać leczenie. Stan zdrowia Poli pogarsza się: dziewczynka nie jest w stanie samodzielnie chodzić, siedzieć, jeść, pić, nie mówi, jest po tracheotomii (oddycha przez rurkę). Jedzenie dostaje przez stały wlew z pompy. Niedawno miała złamanie kręgosłupa, więc cały czas musi być w pozycji leżącej. Mimo to Pola jest pogodna, wesoła, lubi bajki, Domisie. Chce żyć. Zobacz też: Choroby rzadkie w Polsce są za rzadko leczone . Lek może spowolnić postęp choroby Od kilku lat jest na świecie lek, który spowalnia postęp choroby. Dzieci mają możliwość leczenia nim w 46 krajach. Nie w Polsce: w grudniu 2013 roku minister zdrowia Bartosz Arłukowicz (pediatra) kolejny raz odmówił refundacji leku, tłumacząc, że jego stosowanie przynosi małe efekty. Innego zdania są specjaliści: – Uważam, że stosowanie leku nie powinno podlegać dyskusji – mówiła...