By smyk polubił warzywa

  1. Zacznij jak najwcześniej Dziecko, które nie ma jeszcze roku, o wiele łatwiej przyzwyczaić do buraczków czy wody mineralnej  niż dwu- albo  trzylatka (o przedszkolaku nie wspominając). 2. Pozwalaj jeść samodzielnie Także rękami. Maluch przy tym nabrudzi i wszystko będzie szło wolniej, ale i tak warto, bo będzie robił to chętniej. 3. Uważaj na słodycze Jeśli będziesz podawać dziecku mnóstwo słodkich rzeczy (drożdżówek, soczków, słodyczy, naleśników na słodko  itd.) nawet nie spojrzy w stronę kalafiora czy kaszy gryczanej. Przeczytaj także:  Nie musisz mieć góry pieniędzy ani spędzać całych dni w kuchni, by karmić dziecko zdrowo. Tak naprawdę to bardzo proste.  4. Daj wybór Połóż mu na talerzu różne zdrowe rzeczy i pozwól zdecydować, od czego zacznie poznawanie nowych smaków. Tak robiła Superniania. Z sukcesem! 5. Zaproś smyka do kuchni   Niemowlę może obserwować cię z leżaczka, starszemu smykowi możesz powierzyć jakieś zadanie (np. mieszanie).  6. Pozwól czasem powiedzieć "nie" W końcu ty także nie jadasz wszystkiego, prawda? 7. Baw się kolorami Nie musisz robić codziennie uśmiechniętych kanapek i myszy z rzodkiewek, ale staraj się, żeby jedzenie wyglądało apetycznie.  Kalafior zyska w towarzystwie brokułów, pulpety ładniej wyglądają z natką pietruszki itd.  8. Przemycaj Kalafiora w pure z ziemniaków, mięso czy szpinak w pierogach, cebulę w naleśnikach z serem itd.  9. Akceptuj dziwactwa, ale... Twoje dziecko każdą rzecz woli jeść osobno (osobno marchewkę, osobno groszek itd)? Proszę bardzo. Nie zgadzaj się jednak na wszystko, np. na to, że pozwala się nakarmić wyłącznie babci i to tylko wtedy, gdy jest przebrana za Spidermana. 10. Bądź cierpliwa Czasem trzeba wielu (nawet 20!)  prób, by maluszek zaakceptował nowość.    Przeczytaj także, dlaczego trzeba karmić dzieci...

  1. Zacznij podawać warzywa jak najwcześniej Już od 6, 7 miesiąca życia. Wprowadzaj warzywa jedno po drugim, najlepiej wtedy gdy malec jest w formie (wyspany i w dobrym humorze).  Nie ograniczaj się do marchewki, pietruszki  i ziemniaków. Podawaj smykowi także dynię, pora, pomidory, brokuły, szpinak, zielony groszek, bakłażany, cukinię itd. Korzystaj z warzyw świeżych i mrożonych, nie bój się słoiczków. Nie zwlekaj z wprowadzaniem warzyw zbyt długo, by do maksimum wykorzystać  ciekawość malca i jego otwartość na nowe smaki.     EWA: Przekonałam się, że im później poda się jakieś warzywo, tym trudniej malca oswoić z jego smakiem. Paweł bez problemów zjada wszystko, co poznał w 1 i 2 roku życia. Przeoczyłam buraczki i teraz mój synek nie chce ich tknąć.   2. Nie rozdrabniaj warzyw dłużej niż trzeba To jasne, że sześciomiesięczne niemowlę musi jeść zmiksowane potrawy, ale podawanie papek starszemu smykowi nie ma sensu.    JUSTYNA: Gdy tylko Kasia nauczyła się gryźć,  dawałam jej do łapki ugotowane i ostudzone kawałki marchewki. Jadła aż miło! 3. Pozwalaj dziecku na podkradanie warzyw z własnego talerza, ale... ...uważaj, co na nim kładziesz. ANKA: Antoś chciał próbować wszystkiego, co jedliśmy. Dlatego zamiast papryki marynowanej i grzybków w occie (uwielbiammmm!) zaczęłam kłaść jadać warzywa gotowane i surówki. Przeczytaj także: Grzyby nie są dla dzieci! 4. Uważaj na nieuczciwą konkurencję Nie dosładzaj kaszek i herbatek, bo przyzwyczajony do słodkiego smaku malec nie będzie miał ochoty na warzywa. Gdy podrośnie, nie pozwalaj mu opychać się słodyczami. Uważaj też na słodzone serki i soczki. JOANNA:  Uważam na cukier, bo takiej konkurencji żaden kalafior czy brokuł nie wytrzyma! Przyzwyczaiłam chłopców do picia wody i soków warzywnych (np. z marchwi)  zamiast słodkich ulepków. Rzadko też...

Skąd mam wiedzieć, że to, co daję dziecku, jest zdrowe? Kupując produkty w opakowaniach, trzeba zwracać uwagę nie tylko na datę przydatności do spożycia, ale przede wszystkim na skład. Im więcej różnych E i tajemniczo brzmiących nazw (takich jak np. E621 – glutaminian sodu – wzmacniacz smaku), tym więcej chemii. Warto uważać: wiele produktów kusi „zdrowo” kojarzącymi się nazwami, ale po bliższych oględzinach okazuje się, że to chwyt reklamowy. Lepiej także nie liczyć na to, że najtańsza mielonka jest dobrą wędliną, bo nie jest. Warto kupować produkty z certyfikatami IMiD i CZD – są przebadane. Z niektórych reklam produktów dla dzieci wynika, że czekoladka może zastąpić mleko, a sok – owoce. Można im wierzyć? Nie zawsze. Jaskraworóżowy czy jadowicie zielony soczek musi mieć sztuczne dodatki, bo takich owoców po prostu nie ma. Zresztą owoc to owoc, jest w nim więcej witamin i błonnika niż w soku. Podobnie jest z mlekiem (lepiej je pić, niż jeść batony z mlecznym nadzieniem) i innymi produktami. Czy „dobre” musi oznaczać „drogie”? W większości przypadków niestety tak, bo za jakość trzeba płacić. I warto, bo jest ważniejsza niż ilość. Lepiej np. kupić dziecku mały kawałek piersi indyka, upiec ją i podać na zimno na kanapce, niż wydać pieniądze na kilogram najtańszych parówek, w których jest mnóstwo tłuszczu, odpadów mięsnych i wypełniaczy. Zresztą bez przesady: podstawowe produkty (mleko, mąka, jajka itd.), z których można przyrządzić zdrowe potrawy, są tańsze niż niezdrowe „gotowce”. Poza tym zestawy witamin, które mają uzupełniać niedobory, też przecież kosztują. Nie każdy ma gdzie kupować ekologiczne warzywa? Co wtedy? W ogóle z nich zrezygnować? Oczywiście, że nie. W każdym mieście jest jakiś targ, na którym sprzedają rolnicy, można...