Czas gojenia się krocza po porodzie zależy od tego, jak on przebiegał i trwa od kilku dni do kilku miesięcy. W najlepszej sytuacji są kobiety, którym udało się uniknąć pęknięcia lub nacinania krocza. Przy głębokich, obszernych pęknięciach gojenie się krocza po porodzie trwa długo, a czasami niezbędna jest rehabilitacja przywracająca funkcję zwieraczy.
Spis treści:
Najszybciej do formy wraca krocze, które podczas porodu naturalnego nie było nacinane i nie pękło samoistnie. W takim przypadku jest przez kilka dni nieco obolałe, ale dolegliwości szybko, bo w ciągu kilku, maksymalnie kilkunastu dni, całkowicie mijają. Choć nie doszło do pęknięcia ani nacięcia, bardzo ważna jest w pierwszych tygodniach po porodzie odpowiednia higiena – o niej przeczytasz we fragmencie Pielęgnacja krocza po porodzie.
Wszystko zależy od tego, jak rozległe i głębokie było pęknięcie. Najszybciej goją się drobne obrażenia, a najdłużej te rozległe:
Nacięcie wykonuje się coraz rzadziej, gdyż położne obecnie częściej stosują techniki ochronne, np. masaż krocza. Nacięcie robi się wtedy, gdy istnieje ryzyko poważnego pęknięcia krocza – wtedy jest ono mniejszym złem, bo goi się szybciej i pozwala uniknąć większych uszkodzeń.
Nacięcie krocza zszywa się najczęściej szwami rozpuszczającymi się samoistnie – proces ten trwa 2-3 tygodnie. Lekarz poinformuje, czy szwy rozpuszczą się same, czy trzeba zgłosić się na ich wyjęcie i kiedy należy to zrobić. Dolegliwości związane z nacięciem utrzymują się około miesiąca – krocze jest obolałe, opuchnięte, początkowo pojawia się też szczypanie podczas oddawania moczu. W pierwszych dniach ból jest na tyle duży, że nie da się normalnie siedzieć. Wtedy bardzo przydają się specjalne poduszki z otworem w środku, dzięki którym na siedząco nie ugniata się obolałych miejsc.
Zarówno w przypadku porodu przebiegającego bez pęknięcia krocza, jak i w przypadku jego nacięcia czy pęknięcia, bardzo ważna jest higiena podczas gojenia się obrażeń. Najważniejsze jest częste podmywanie miejsc intymnych – najlepiej po każdej wizycie w toalecie i przy zmianie podpasek. Podczas tego zabiegu warto stosować łagodne mydło, letnią wodę i pamiętać o kierunku podmywania – od przodu do tyłu. Dobrze jest po myciu osuszać krocze jednorazowymi ręcznikami.
Krocze powinno być dobrze wentylowane, dlatego lepiej stosować bawełnianą bieliznę lub specjalną z siateczki. Lepsze są też podpaski bez warstwy klejącej. Na noc najlepiej pozbyć się podpasek i bielizny i spać na podkładach, dzięki czemu krocze ma dostęp do powietrza.
Przez 4-6 tygodni po porodzie, czyli w połogu, kobieta wydala z dróg rodnych tzw. odchody, które stanowią dobrą pożywkę dla bakterii. Dlatego tak ważna jest prawidłowa higiena i dostęp powietrza, które zapobiegają namnażaniu się bakterii i przyspieszają gojenie się ran.
Co jeszcze warto robić, aby ułatwić gojenie się krocza po porodzie:
Najczęściej poporodowe obrażenia krocza goją się prawidłowo, zwłaszcza jeśli kobieta o nie właściwie dba. Czasami jednak może dojść do nieprawidłowości, które trzeba skonsultować z lekarzem. Na wizytę trzeba się szybko umówić, gdy:
Sprawdź też:
Obecnie VBAC jest coraz popularniejszy – nie obowiązuje już zasada, że jeśli pierwsza ciąża skończyła się cesarką, kolejna także musi mieć taki finał. Coraz częściej lekarze umożliwiają kobiecie poród naturalny w kolejnej ciąży. Jeśli blizna po cesarce ma wystarczająca grubość, ciąża przebiega prawidłowo, a kobieta nie ma wskazań do cesarki, może drugą i kolejne ciąże zakończyć porodem naturalnym. Spis treści: Co to jest VBAC Kiedy VBAC jest możliwy VBAC a pęknięcie macicy Co zmniejsza szanse na VBAC? Co to jest VBAC? Poród naturalny po cesarskim cięciu nosi nazwę VBAC. To skrót od angielskiego wyrażenia Vaginal Birth After Cesarean , czyli poród pochwowy po przebytej cesarce . Sporo się o nim mówi i pisze, bo rośnie liczba zainteresowanych tym tematem kobiet. Jest też coraz więcej położnych i lekarzy, którzy wspierają przyszłe mamy, decydujące się na urodzenie kolejnego dziecka poprzez VBAC. Stare przekonanie pierwsza cesarka – zawsze cesarka , wraz z postępem medycyny przestaje być aktualne. Oczywiście, jeśli są spełnione pewne warunki. Kiedy VBAC jest możliwy Zdaniem dr Marzeny Jurczak-Czaplickiej, ginekolog położnik z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, VBAC jest możliwy, jeśli w kolejnej ciąży nie powtarzają się wskazania do cesarskiego cięcia (np. neurologiczne lub okulistyczne). Musimy pamiętać jednak, że brak wskazań nie jest jedynym wyznacznikiem. Bardzo ważny jest również przebieg ciąży i to, co dzieje się podczas porodu. VBAC a ryzyko pęknięcia macicy W przypadku VBAC sporo mówi się o ryzyku związanym z pęknięciem macicy w miejscu, w którym znajduje się blizna po cięciu. – Podczas ciąży zwracamy uwagę, czy nie pojawiają się dolegliwości, które mogą sugerować problemy z istniejącą blizną – mówi dr Jurczak-Czaplicka. Mogą wystąpić one już w II lub III...
Stres przed porodem pojawia się u wielu kobiet w ciąży, ale często za przyczynę lęków oraz wysokiego poziomu niepokoju uważa się po prostu fakt bycia w ciąży. Tymczasem ciąża jest z wielu powodów czasem stresującym, a badania naukowe pokazały, że nerwy w ciąży wpływają na rozwój mózgu dziecka! Rzadziej jednak mówi się o tym, że stres przed porodem przekłada się bezpośrednio na sam poród . Stres przed porodem: jak emocje wpływają na poród? Stres przed porodem może w znacznym stopniu zaburzyć przebieg porodu. Hormonalny mechanizm porodu jest skomplikowanym procesem. Najważniejsze są w nim jednak dwie substancje: oksytocyna i adrenalina. W dużym uproszczeniu chodzi o to, aby podczas porodu w ciele kobiety było jak najwięcej naturalnej oksytocyny , a jak najmniej adrenaliny. Stres przed porodem może zmienić właściwe proporcje tych hormonów. Za co odpowiadają hormony, na które bezpośredni wpływ ma stres przed porodem? Oksytocyna , zwana hormonem miłości , wydzielana jest przez matkę po to, aby poród mógł postępować. Warunki idealne dla wytwarzania tego hormonu to spokój, relaks, poczucie bezpieczeństwa, intymność, bliskość (również fizyczna) z partnerem. Adrenalina i kortyzol to z kolei hormony stresu . Pojawiają się w ciele, gdy odbierasz daną sytuację jako zagrażającą, gdy czujesz niepokój, lęk, stres. Ciało się wtedy napina, uwaga koncentruje, przygotowujesz się do odparcia ataku. Zastanów się teraz: czy kiedy czułaś ogromny niepokój, byłaś w stanie skoncentrować się na czymś takim jak miłość bądź inne pozytywne emocje? Poczucie miłości, bliskości, bezpieczeństwa sprawia, że oksytocyna zalewa organizm, jednak z drugiej strony lęk, niepokój, stres, obawa przed oceną sprawiają, że zamiast oksytocyny w ciele pojawia się adrenalina i kortyzol, które znoszą działanie hormonu miłości. Z czysto...
Od właściwego sposobu wdychania i wydychania powietrza sporo zależy – przede wszystkim dobra kondycja całego organizmu, która ma duże znaczenie dla każdej kobiety w ciąży. Dobre oddychanie gwarantuje również spokój ducha i relaks ciała – dwóch sfer, które są ze sobą nierozerwalnie związane. Chcesz się przekonać, czy to działa? Zapamiętaj mały trik, który pozwoli szybko opanować nerwy, np. przed ważnym spotkaniem. Weź głęboki oddech, wstrzymaj powietrze na ok. 10 sekund i wypuść je wolno, rozluźniając ciało. Kilkakrotne powtórzenie ćwiczenia pomoże przezwyciężyć każdą tremę, nawet w ciąży zagrożonej . Spis treści: Jak należy oddychać w ciąży? Oddychanie przeponą w ciąży - jak to robić? Co warto wiedzieć o oddychaniu w ciąży? Dlaczego warto ćwiczyć oddech w ciąży? O czym świadczy zadyszka w ciąży? Jak należy oddychać w ciąży? Jak należy oddychać w ciąży? Spokojnie, miarowo i głęboko – tak jak oddychamy, śpiąc. Dzięki takiemu sposobowi oddychania rozluźniają się mięśnie i człowiek wypoczywa. W ten sam sposób można oddychać nie tylko nocą, ale także w ciągu dnia. Wystarczy się tego nauczyć. Usiądź wygodnie, opierając się plecami o oparcie krzesła lub ścianę. Połóż dłoń na przeponie, aby poczuć, jak pracuje w trakcie oddychania. Weź głęboki wdech i wyobraź sobie, że powietrze wypełnia twój brzuch jak balon i dociera aż do palców u stóp. Pilnuj, by klatka piersiowa i ramiona nie unosiły się. Przez lekko uchylone usta spokojnie wypuszczaj powietrze. Nie spiesz się, wydech powinien trwać prawie dwa razy dłużej niż wdech. W ciągu minuty staraj się wykonać 6-10 oddechów. Na początku utrzymanie takiego rytmu może sprawiać kłopot. Ćwicząc systematycznie, szybko nauczysz się automatycznie oddychać torem brzusznym. Oddychanie...
