Jedno dziecko czy więcej?

Drugie dziecko to poważna decyzja, którą rodzice nie zawsze podejmują świadomie – wielu woli po prostu zdać się na... przypadek. Jeśli jednak myślisz o dobru swoim i swojej rodziny i zastanawiasz się, kiedy jest najlepszy moment na drugą ciążę, poniżej staramy się doradzić z pomocą psychologów. Drugie dziecko: lepiej rok po roku czy kilka lat przerwy?  Z badań statystycznych wynika, że rodzicom tym trudniej zdecydować się na drugie dziecko, im większa różnica wieku będzie między dziećmi. Częściej spotyka się rodziny, w których dzieci dzielą 2-4 lata różnicy. Zdaje się więc, że, przynajmniej z punktu widzenia większości rodziców, lepiej mieć drugie dziecko krótko po pierwszym. Chociaż dosyć popularny jest też model dystansu 6-8-letniego – starsze dziecko się usamodzielnia, a mama może spokojnie zająć się pielęgnacją drugiego maleństwa. Kiedy jest najlepszy moment na drugie dziecko? Drugie dziecko powinno się pojawić wtedy, gdy rodzina jest na to gotowa. Ogromną rolę odgrywa sytuacja materialna, praca i kariera. O wiele trudniej zdecydować się na drugie czy trzecie dziecko kobiecie, która ma ustabilizowaną pozycję zawodową, otwartą drogę do awansów i niezłe zarobki. O drugim dziecku myślą także z niepokojem osoby zatrudnione na mniej eksponowanych stanowiskach, zwłaszcza w rejonach dotkniętych bezrobociem. „Rodzice, decydując się na drugie dziecko, biorą pod uwagę nie tylko sytuację materialną rodziny, ale także chcą czegoś uniknąć lub coś wykorzystać” – wyjaśnia psycholog Krystyna Zielińska. „Jeśli różnica wieku między dziećmi będzie niewielka, wówczas można dwa razy wykorzystać te same ubranka czy sprzęty. Jeśli natomiast urodzenie drugiego dziecka odbędzie się po sześciu, siedmiu latach, można liczyć na większy spokój: jeden malec jest już duży i dosyć...

Już wiesz, że opieka nad dzieckiem wymaga ograniczeń, zaznałaś nieprzespanych nocy. Zdajesz sobie sprawę, że kolejny maluch oznacza nową porcję tych utrudnień. Do tego dochodzą obawy o pracę i finanse rodziny. Ale z drugiej strony tak bardzo pragniesz jeszcze jednego dziecka i nigdy nie myślałaś o poprzestaniu na modelu 2+1. Masz obawy? Nie wiesz, czy już teraz? A może odsuwasz od siebie tę myśl? To naprawdę ważna decyzja Ona musi być twoja i szczera. Niedobrze jest decydować o kolejnym potomku tylko pod wpływem namów rodziny czy nacisków męża, nie warto też jako głównego argumentu podnosić: no bo chyba już powinnam. W dzisiejszym świecie ścieżek życiowych jest wiele. Kobieta nie musi realizować się tylko poprzez rodzinę. Nie jest już tak, że to społeczeństwo, kultura decydują za ciebie. Musisz to zrobić sama. Powinnaś czuć, że tego naprawdę chcesz Być może teraz wszyscy cię namawiają, ale pamiętaj, że potem to na ciebie spadnie większość obowiązków i odpowiedzialność za nowe życie. Być może czujesz, że nie ma nic cudowniejszego od trzymania w ramionach słodkiego, ślicznego i naprawdę wyczekanego maleństwa... A może jest w tobie zbyt dużo lęku? To sygnał, żeby jeszcze poczekać. Może lepiej wychować szczęśliwego jedynaka? To nieprawda, że dziecko musi mieć rodzeństwo, że jedynactwo jest krzywdzące. Wśród jedynaków jest tyle samo szczęśliwych osób, co wśród ludzi mających rodzeństwo! I podobnie – są szczęśliwe rodziny zarówno z jednym, jak i z kilkorgiem dzieci. Kolejne dziecko nie może być ratunkiem dla małżeństwa Dziecko faktycznie cementuje związek, pogłębia uczucie między kobietą a mężczyzną – pod warunkiem, że wasze relacje przed jego narodzeniem były dobre, oparte na zaufaniu i zrozumieniu. Jeżeli tego brakuje, to najsłodsze nawet maleństwo nie sprawi cudu. Drugie łatwiej? Kolejne dziecko nie jest...

Nie tylko płeć, wiek czy cechy charakteru wpływają na zachowania Twoich dzieci – także kolejność, w jakiej przyszły na świat. Rodzice, choć wszystkie dzieci kochają tak samo, często inaczej traktują najmłodsze, inaczej najstarsze z rodzeństwa, a jeszcze inaczej średniego malca. Co na to psychologowie? Czytaj też:  10 rad i mądrości, których lepiej nie słuchać Najstarsze z rodzeństwa Pierwsze dziecko jest dla rodziców wyjątkowe. Wyczekiwane, długo obdarzane największą troską i zainteresowaniem. Przez pewien czas najukochańszy jedynak. Później, gdy w domu pojawia się drugie dziecko, staje się troszkę mniej ważny. Jako niemowlę bywa płaczliwe, niespokojne. Doskonale wyczuwa, jeśli mama i tata nie czują się jeszcze w roli rodziców zbyt pewnie. Jest bardzo ambitne. Odnosi sukcesy, nie zawsze potrafi poradzić sobie z porażką. Gdy nie może zwrócić na siebie uwagi osiągnięciami, próbuje innych sposobów: awanturuje się, bije. Z czasem zostaje zazwyczaj rodzinnym przywódcą, cieszy się autorytetem u brata i siostry. Rady dla mamy i taty: Staraj się, by najstarsze dziecko czuło się kochane i potrzebne nie mniej niż młodszy brat czy siostra. znajduj dla niego czas, uważnie słuchaj, co do Ciebie mówi. traktuj je równorzędnie z innymi dziećmi – nie każ zawsze ustępować, nie domagaj się zbyt często pomocy w opiece nad maluchami. nie krytykuj, nie wymagaj zbyt wiele. okazuj mu dużo ciepła, przytulaj, zapewniaj, jak bardzo je kochasz. chwal je, gdy pomaga młodszym. Czytaj też:  10 najtrudniejszych chwil w życiu mamy Średnie dziecko Średniak ma w rodzinie najtrudniejszą sytuację. Nie ma praw najstarszego dziecka ani przywilejów najmłodszego . Rodzice bywają wobec niego niekonsekwentni: raz chcą, by był już duży i samodzielny, innym razem każą iść spać razem z najmłodszym, zaraz po telewizyjnej dobranocce....