Gdy on nie chce dziecka...

Bardzo chcesz żyć w zgodzie z teściową, ale czasami naprawdę się nie da. Poucza, wtrąca się do wszystkiego, krytykuje.. . Nie martw się! Są sposoby, aby to zmienić. Oczywiście zdarzają się teściowe „do rany przyłóż”, z którymi udaje się nawet zaprzyjaźnić. Jednak zazwyczaj coś iskrzy we wzajemnych relacjach lub dochodzi wręcz do ostrych spięć. Jak ich uniknąć? Oto sześć charakterystyk nieznośnych teściowych . Sprawdź, do której z nich najlepiej pasuje matka twojego mężczyzny i naucz się z nią odpowiednio postępować. Teściowa mądralińska Bez przerwy udziela Ci rad, choć wcale nie pytasz jej o zdanie. „Nie kupuj tylu kosmetyków, to wyrzucone pieniądze” – mówi tonem nie znoszącym sprzeciwu. Albo słyszysz, że zupa bez śmietany jest niesmaczna i że przydałyby się Wam firanki w oknach. Jej zdaniem, to ona jest idealną gospodynią , żoną, matką. Ty we wszystkim powinnaś się na niej wzorować. Gdy tego nie robisz, dąsa się na Ciebie i obraża. NIE DAJ SIĘ! Rozważ, kiedy jesteś gotowa korzystać z wskazówek teściowej, a kiedy chcesz działać po swojemu. Absolutnie nie zgadzaj się np. na to, by matka partnera mieszała się do waszych wydatków czy pouczała cię, jak masz wychowywać dzieci. Jeśli częstuje cię takimi radami, powiedz grzecznie, ale stanowczo: „Dziękuję za podpowiedzi, ale w kwestiach materialnych (lub wychowawczych) wolę zdać się na własny rozsądek”. Nie zżymaj się jednak, słysząc po raz kolejny, jak prawidłowo prasować bieliznę czy ugotować pożywną zupę. Niektóre z tych rad zwyczajnie mogą ci się przydać. Teściowa najeźdźca Często wpada do Was bez zapowiedzi, dzwoni bez względu na porę. Zawsze znajdzie jakiś pretekst: właśnie była w pobliżu, coś wam przyniosła... Co gorsza, jej wizyty zwykle przeciągają się do późnych godzin. A ty musisz wysłuchać w tym czasie streszczeń...

Jesteś w ciąży ? Nawet jeśli dotąd traktowałaś przyszłego ojca swego dziecka jak księcia z bajki, teraz  jesteś tak wsłuchana w siebie, że pewnie nie poświęcasz mu zbyt wiele uwagi. Tymczasem dla niego to co się dzieje, także jest zupełnie nowe i nim też targają różne emocje i obawy . Przyszły tata jeszcze jeden problem: trudniej mu o tym wszystkim z kimś rozmawiać. Raz, bo – jak to mężczyzna – ma problemy z mówieniem o uczuciach . Dwa, bo także on sam skoncentrowany jest przede wszystkim na tobie i pewnie nie zawsze uświadamia sobie, co się z nim dzieje. Zobacz także: Tata to więcej niż ojciec - wzruszające spoty reklamowe     Czy będę dobrym ojcem? Przyszły tata najczęściej wie o ciąży niewiele: że kobieta ma wtedy ochotę na kiszone ogórki, że miewa zmienne nastroje, że lepiej jej niczego nie odmawiać, choćby wiązało się to z nocną wyprawą do spożywczego. O małych dzieciach wie pewnie jeszcze mniej. Słyszał, że dużo śpią, płaczą i siusiają.  I że wreszcie będzie miał pretekst by kupić sobie wymarzoną kolejkę elektryczną. Nic więc dziwnego, że choć pęcznieje z dumy, trochę boi się tego, co go czeka. Co do jednego nie ma wątpliwości: jego życie zmieni się o 180 stopni. Reszta to same zagadki.       Czy będę dobrym ojcem ? Czy nie zrobię dziecku krzywdy, biorąc je w swoje niedźwiedzie łapska? A co z odpowiedzialnością ? Udźwignę ją? Czy będę w stanie utrzymać rodzinę ? Czy będę musiał zrezygnować ze swojej pasji ? Takich pytań jest o wiele więcej.       Jak być w dwóch miejscach naraz i czy dziecko mnie pokocha? – Pracuję w Warszawie, a mieszkam ze swoją dziewczyną we Wrocławiu – opowiada Zbyszek, przyszły tata. –  Ciągle się zastanawiam, jak to wszystko zorganizować. Nie...

Dziecko boleśnie odczuwa rozpad małżeństwa rodziców i, nawet po ich definitywnym rozstaniu, w głębi ducha wierzy, że mama i tata jeszcze się pogodzą. Niezależnie od wieku, dzieci nie potrafią pogodzić się z nieodwracalnością rozwodu. Dlatego, kiedy w domu pojawia się nowy partner mamy lub podczas sobotniego spotkania tata opowiada o nowej narzeczonej, niezabliźniona rana w dziecięcej duszy otwiera się na nowo. Nie oznacza to, że rodzice dziecka powinni czekać z nowym związkiem do pełnoletności malucha – smutna, samotna mama wcale nie jest dla dziecka lepszym towarzyszem, niż ta, zakochana w nowym partnerze. Rywal, czy sojusznik Po rozpadzie Twojego małżeństwa dziecko i Ty stanowiliście nierozłączną parę. Ono było dla Ciebie najważniejsze, z nim spędzałaś najwięcej czasu i to ono razem z Tobą decydowało o domowych sprawach. Pojawienie się nowego domownika może zachwiać nieco pozycję Twojej pociechy w domowej hierarchii, dlatego jego osoba witana jest z nieufnością. Malec, dla którego mama do tej pory stanowiła niepodzielną własność, teraz czuje nadchodzące zagrożenie. Uczucia i uwaga mamy, dotąd skupione na malcu, teraz będą podzielone między dziecko a jego dorosłego konkurenta. To dla tego pierwszego może okazać się trudne do przyjęcia. Dziecko może czuć się zazdrosne, opuszczone i niekochane przez Ciebie. Daje ujście swoim emocjom poprzez agresywne zachowanie, szczególnie w stosunku do "obcego", ale też i wobec "zdrajczyni" – jak o Was myśli szkrab. Aby obłaskawić nastawionego wrogo malca, Twój partner może sięgać po popularne sztuczki: od zwykłego lizusostwa aż do przekupstwa. Możesz przymknąć oko na te działania pod warunkiem, że Twój partner, w staraniach o sympatię dziecka, nie przekracza granicy własnych chęci i szczerości. Maluch z łatwością wyczuje fałsz i zniechęci się do nowego domownika. Porozmawiaj z dzieckiem...