"Nie ma dobrej opieki poporodowej" - Wy też uważacie jak ta mama?

Pierwsza ciąża to wielka niewiadoma. Taki odmienny stan. Ciało kobiety z miesiąca na miesiąc się zmienia, towarzyszą temu huśtawki nastrojów, zmiana temperatury ciała, a czasem niestety wymioty. Pierwsze miesiące były straszne. Najchętniej tylko spałabym. Podczas spacerów raz było mi gorąco, raz zimno.    Z upragnieniem czekałam na pierwsze ruchy dziecka . Początkowo miałam wrażenie, jakby mnie coś łaskotało od środka, ale pewnego wieczora poczułam mocniejsze uderzenie w brzuchu. To moje dzieciątko zaczęło dawać o sobie znać. To była jedna z najpiękniejszych chwil: pierwsze ruchy mojego szczęścia.  Do szpitala, na wszelki wypadek I tak mijały miesiące – brzuszek był coraz większy, dzieciątko coraz mocniej kopało. Podczas badania USG 4D lekarka powiedziała nam (bo oczywiście był ze mną mąż), że mamy zdrowego synka. Byliśmy wniebowzięci! Wszystko było w porządku, badania wychodziły dobrze. Termin porodu miałam na 5 czerwca, ale nic nie wskazywało na to, że urodzę w terminie.    W ostatnim miesiącu do ginekologa chodziłam co tydzień, aż do porodu, a że synkowi było jeszcze dobrze w brzuszku, to i w dniu planowanego porodu byłam na KTG. Podczas każdej mojej wizyty na korytarzu było wiele kobiet i tego dnia sytuacja była podobna. W oczekiwaniu na badanie, miło sobie gawędziłyśmy.    Gdy przyszła na mnie kolej, położna podłączyła mnie pod KTG i wytłumaczyła, co mam robić. Leżałam, ale nie wyczuwałam ruchów dziecka, co zaniepokoiło położną. Podeszła do mnie i prosiła, abym przekręciła się raz na jeden bok, raz na drugi. Lekarka zaczęła przesuwać główką urządzenia po brzuchu i po kilku minutach stwierdziła, że wypisze mi skierowanie do szpitala, gdyż KTG jest zawężone. Zdenerwowałam się, że ale pani doktor mnie uspokoiła i wytłumaczyła, że to typowe działanie i tak będzie bezpieczniej. Zadzwoniłam do męża, aby wziął...

Ciężarna kobieta poprosiła o pomoc nieznajomą na Facebooku. Była w 24 tygodniu ciąży, "sama i przestraszona" i miała właśnie urodzić martwego syna. Nieznajoma pół godziny później była przy jej szpitalnym łóżku. Nene Fulcher, nieznajoma z południowej Australii, do której zwróciła się kobieta, wiedziała, co to znaczy strata. Ona też utraciła dziecko w 24 tygodniu ciąży. Po urodzeniu swojego aniołka, Jacoba, założyła na Facebooku stronę poświęconą synowi, na której opisała jego narodziny i zakończyła swoją wiadomość zdaniem: "Jestem tutaj, jeśli będziecie potrzebować wsparcia". Nawet się nie spodziewała, pisząc to, że ktoś się do niej odezwie.  Pewnego wieczoru, koło 22.00, odebrała wiadomość. "Pamiętam, jak sama bardzo się bałam i dlatego zdecydowałam się pomóc" - opowiada. "Jeśli mogłam ją uspokoić, odpowiadając na jej pytania, musiałam to zrobić". Wiedziała, że musi tam być. Dlatego też Nene pojechała spotkać się z całkiem obcą jej kobietą i to spotkanie odmieniło jej życie. "Pół godziny później, siedziałam w szpitalnym pokoju i spędziłam tam prawie dwie doby" - wspomina na Facebooku. Początkowo Nene myślała, że tylko odpowie na kilka pytań Sandry, ale między kobietami zawiązała się szczególna więź i została tam do porodu Vincenta. Doskonale znała to doświadczenie. Nene straciła syna Jacoba w 24 tygodniu ciąży . We wzruszającym poście wspominała dzień, w którym dowiedziała się, że serduszko jej syna już nie było i jak sama to przeczuła: " Instynkt macierzyński jest potężny. Musimy się nauczyć mu ufać, zwłaszcza, kiedy chodzi o nasze nienarodzone dzieci" - napisała.  Kiedy Jacob się urodził, w jej oczach był doskonały: ważył 620 g i mieścił się w dłoni. Zapytała położną, czy może go przytulić. "Oczywiście, że tak. To twój syn" - odpowiedziała. Nene wspomina: "Nie wiedziałam, jakie są procedury w...

Minister zdrowia Łukasz Szumowski, prezentując w kwietniu projekt nowych standardów opieki okołoporodowej zapowiadał, że minął czas, kiedy o porodzie decydował lekarz. – Pacjent jest partnerem, a okres ciąży, porodu, połogu jest szczególnie ważny dla takiego partnerstwa. Żeby jednak partnerstwo było możliwe, młoda mama musi być dobrze wyedukowana i musi wiedzieć, do czego ma prawa – mówił minister. Od stycznia 2019 r. mają obowiązywać nowe standardy opieki okołoporodowej. Co ma się zmienić? Sprawdź, do czego każda kobieta w ciąży, w czasie porodu i połogu będzie mieć prawo. 1. Poród mniej zmedykalizowany, bardziej naturalny Standard zaleca opiekę nad matką i noworodkiem, przy jednoczesnym położeniu nacisku na ograniczenie niezbędnych interwencji medycznych, w szczególności: amniotomii indukcji porodu stymulacji czynności skurczowej podawania opioidów nacięcia krocza cięcia cesarskiego podawania mleka modyfikowanego  W Polsce ponad 40 proc. porodów jest zakończonych przez cesarskie cięcie : większość z nich nie jest wykonywanych z powodów medycznych. Cesarskie cięcie nie jest obojętne ani dla kobiety, ani dla dziecka - badania pokazują, że dzieci urodzone przez cesarskie cięcie częściej np. cierpią na alergię. Mniej cięć cesarskich będzie możliwe, jeśli każda kobieta, która będzie chciała, będzie miała możliwość znieczulenia do porodu.  2. Metody łagodzenia bólu Według nowych standardów opieki okołoporodowej każda kobieta jeszcze w czasie ciąży ma być informowana o metodach łagodzenia bólu podczas porodu. Powie jej o tym położna lub lekarz opiekujący się ciążą. Każda kobieta będzie też mogła przed porodem odwiedzić szpital, w którym chce rodzić i zapytać, czy jest możliwe znieczulenie do porodu . M.in. kierując się dostępnością do znieczulenia, będzie mogła wybrać szpital, w którym chce rodzić....