Blog Jureczka dopiero się rozkręca. Nie ma zbyt wielu wpisów. Ale to co już jest - polubicie na pewno! W redakcji "Mamo, To Ja" wszystkie redaktorki go uwielbiają. Mamy nadzieję, że Jureczek będzie pisał swojego bloga bardzo, bardzo długo... Ale zacznijmy od początku.
Oficjalnie – Jureczek. Zaczął pisać kilka dni po porodzie... Jak to możliwe? Niemożliwe. Dlatego zdradzimy, nieoficjalnie, że bloga pisze mama Jureczka. Mama Jureczka pracuje w redakcji miesięcznika "Mamo, To Ja" jako... graficzka. Garficzka, a tak fajnie pisze! Dwa w jednym, jakby powiedział Jureczek.
O życiu. Głównie o życiu Jureczka. Opisuje swoje pierwsze dni po porodzie, drugi miesiąc, trzeci miesiąc życia i kolejne. Niby zupełnie zwykłe życie, ale opisywane z punktu widzenia tak małego dziecka, wygląda zupełnie inaczej.
Na blogu siłą rzeczy są też scenki z życia mamy, rodziny Jureczka. Takie niby zwykłe spotkanie na spacerze, które opisuje Jurek to szansa, by poruszyć temat karmienia piersią, diety mamy karmiącej i... frustracji niektórych mam karmiących.
Zaś poszukiwania żłobka i sama wizyta w żłobku to okazja do reflekcji o mniejszości chińskiej w Wietnamie...
Za to, że jest śmieszny. Że pokazuje nam, iż to my - rodzice często jesteśmy śmieszni w naszym superpoważnym podchodzeniu do wychowania dzieci. Że umiejętność śmiania się z kłopotów, umiejętność nie brania tak bardzo serio, wszystkiego, co się dzieje, wychodzi małym i dużym na dobre. Blog Jureczka jest prawdziwy. I trzyma w napięciu.
Na stronie mamotoja.pl jest jeszcze jeden blog, który z czystym sumieniem polecamy wszystkim mamom, wszystkim rodzicom. Blog o książkach to miejsce, gdzie znajdziecie recezje naprawdę fajnych i wartościowych książek dla dzieci. Są bardzo wygodnie pogrupowane alfabetycznie, ale też ze względu na wiek dziecka. Polecamy inne książki od 2 roku życia, inne od 5 roku.
Już niebawem w zakładce Blogi pojawią się kolejne fajne blogi! A jakiego bloga, wy byście chętnie przeczytały? Piszcie w komentarzach.
Bloga Asi można czytać na kilka sposobów. Praktyczny – kiedy szukamy fajnego pomysłu na prezent: wtedy przydają się filtr: prezenty według budżetu (prezenty do 50 zł, do 100 zł itd). Rekreacyjny – kiedy po prostu mamy ochotę na przejrzenie czegoś oryginalnego i fajnego: blog Asi podpada pod oba te określenia. I najlepszy sposób, mój ulubiony – marzeniowy : kiedy po paskudnym dniu chcemy poprawić sobie humor i znaleźć coś ekstra… dla siebie. Na bloga Prezentujeprezenty.pl trafiłam przez inną zaprzyjaźnioną z Babyonline blogerkę, Hanię Kozłowską z Haart.pl (Czytaj rozmowę z Hanią ), która zachęciła mnie do kontaktu z Asią słowami: „Na samą myśl o spotkaniu z nią tupię nogami, bo wiem, że bez względu na to, o czym będziemy rozmawiać, to będzie fajnie. A jej blog – świetny: sama skorzystałam z jej pomysłów". Dokładnie to samo o Asi mogę powiedzieć teraz ja: to mądra, ciekawa i inspirująca optymistka. Zresztą – chyba to widać w naszej rozmowie… Lubisz dawać prezenty? Uwielbiam! Wiem, że to jest dziwne hobby, ale ja naprawdę lubię wyszukiwać fajne prezenty i dawać je. Daję z wielkich okazji i bez okazji. Teraz, kiedy jesteśmy przed Świętami, mam listę chyba 15 osób, dla których muszę wymyślić coś fajnego, ale jak się tak nad tym zastanawiam, to chyba jeszcze bardziej lubię dawać prezenty bez okazji, bo są niewymuszone, dawane nie dlatego, że ktoś ma imieniny czy urodziny, tylko dlatego, że ktoś o kimś pomyślał i chciał mu sprawić przyjemność. A dostawać też lubisz? Och, no pewnie. Często sama sobie robię prezenty, ale oczywiście też dostaję, choć kupowanie prezentów dla mnie czasem jest wyzwaniem. Z jednej strony jestem łatwa prezentowo, no bo przecież piszę bloga o prezentach, na którym często wspominam, co bym chciała dostać, ale z drugiej strony jestem prezentowo bardzo trudna: bo kocham...
Deklaruje, że swój blog będzie prowadzić do 10. urodzin córki. Dłużej nie, by nie zawstydzać dorastającej dziewczynki. W tym dniu w wirtualnym pamiętniku pojawi się ostatnia kartka, a blog zmieni właściciela. – Pamięć jest ulotna. Za 10 lat nie opowiem o wzruszeniach pierwszego roku życia dziecka tak pięknie, jakbym chciał – mówi Tata Amelki, czyli pan Sylwester. – Co moja maleńka zrobi z blogiem? Może sama zacznie pisać dalej jako córka Taty Amelki? Silna wola Tata Amelki prowadzi blog od półtora roku ( Tataamelki.blog.interia.pl ). Pierwszy wpis zatytułował „Poczęcie”. Opisuje w nim, gdzie zaczęła się historia córci. Kolejne poświęcił jej narodzinom, pierwszej kąpieli... Opisał też, jak stracił pracę. Że nie o dziecku? Ale to ważna informacja! Bo od tej chwili pan Sylwester opiekował się córcią na pełny etat. Wtedy mama wróciła do pracy. Na początku prowadzenie bloga sprawiło mu przyjemność. Po pewnym czasie pojawiło się zmęczenie. – Jak ubrać w słowa to, co się przeżyło? Trudne. Oj, ciążył ten obowiązek! Ale teraz znów jest przyjemnie. Pewnie dlatego, że nabrałem wprawy – mówi. Rady Taty Amelki – Czy mogę doradzić, od czego zacząć pisanie bloga? Jasne! 1. Spytać o zdanie żonę – Bądź co bądź pisze się na publicznym forum. Czytają to setki ludzi! Dlatego tak mało jest o mamie Amelki w blogu. Nie chciała, bym pisał o niej – mówi pan Sylwester. 2. Wybrać miejsce na pamiętnik – Lepiej skorzystać z gotowego oprogramowania, niż samemu tworzyć stronę WWW. Wiele portali oferuje możliwość prowadzenia bloga za darmo. Zależało mi na kameralności, a nie na oglądalności. Stąd taki wybór adresu. 3. Określić, o czym będzie blog – Swój blog traktuję jak poradnik. Bo opisuję np. swoje sposoby na wychowanie Amelki. Później czytam opinie internautów, którzy w komentarzach piszą, czy to,...
Na Nishkę trafiłam przypadkiem – szukałam do artykułu w „Tato, To Ja" opinii blogerów o klockach Lego i w Google wyskoczył mi tekst „13 powodów, dla których nie należy dawać dziecku w prezencie Lego” . Też byście od razu kliknęły, prawda? Nie rozczarowałam się: post był zabawny i bardzo inteligentny – jak zresztą wszystkie inne zamieszczone na blogu. Na Nishka.pl nie znajdziecie typowych blogowych porad jak przewijać niemowlę, jak karmić je piersią ani jak rozszerzać mu dietę – Natalia na tle innych parentingowych blogerek jest już „starą mamą”. Choć ma dopiero 33 lata, to jej starsza córka jest już gimnazjalistką, a młodsza zaczęła niedawno podstawówkę. Jej blog wypełnia niszę blogów rodziców starszych dzieci, którzy od dylematów typu: „słoiczkowe czy domowe?” przeszli już do etapu: „iPhone czy Samsung?”. Czy w takim razie jej blog nie jest interesujący dla początkujących mam? Absolutnie jest! Mogą na nim nie tylko sprawdzić, co czeka je już za kilka lat albo po prostu porównać swoją wizję macierzyństwa z tym, co opisuje Natalia. A opisuje swoje macierzyństwo fantastycznie – wnikliwie, z leciutką ironią i szczerze. Zajrzyjcie do niej koniecznie! Wyczytałam na Twoim blogu, że jesteś socjolożką. Pomaga Ci to w pisaniu o macierzyństwie? Bardzo. Na pewno moje wykształcenie pozwala mi przyjąć trochę inną perspektywę patrzenia na dzieci, młodzież i na macierzyństwo. Jaka jest ta perspektywa? Wiesz, to jest tak, że z jednej strony patrzę na moją rodzinę jako na zbiór wyjątkowych i niepowtarzalnych osobowości, a z drugiej strony mój blog może być traktowany jako portret typowej matki po trzydziestce i typowych dzieci. Opisuję uniwersalne problemy, które mogą wystąpić wszędzie, nie tylko u mnie, np. w niedawnym wpisie o tym, czy powinnam kupić starszej córce iPhone'a czy nie. Tamten post wzbudził bardzo żywą...
